Reportaż

[diabolique]

Mam teraz przed nosem Diabła kwartalnik społeczno-fotograficzny nr.0 "Przestrzenie"
To jest cudo, tylko nie mogę się do żebrać o jeszcze.

Jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o politykę. Gdy wymyśliłem sobie pomysł na kwartalnik i zacząłem zbierać materiał na oficjalny "numer 1" to zaczęło się zawiązywać u nas stowarzyszenie fotograficzne i padł pomysł, by stało się to oficjalnym wydawnictwem towarzystwa fotograficznego. Koncepcja może i niezła bo i finansowanie łatwiejsze.
Niestety, towarzystwo zawiązywało się w bólach, a jak już się zawiązało to zarząd działał bardziej jak mucha w kisielu niż grupa dynamicznych ludzi. Trwały narady, wyciągano wnioski, chciano zmienić formułę na magazyn prezentujący dorobek członków stowarzyszenia, ale byłby to taki miszmasz, że się na to nie chciałem zgodzić. Irytują mnie takie ruchy wsobne, czyli "wydawanie czegoś swojego dla siebie". Bez sensu zrobić zdjęcia, samemu je wydrukować, wziąć do domu i rodzinie się chwalić, że "mnie to publikują".

Na szczęście sponsorzy sami namawiają, by kontynuować dzieło, więc pewnie wczesną wiosną trzeba będzie podjąć męskie decyzje

[Saboor]

Na szczęście sponsorzy sami namawiają, by kontynuować dzieło, więc pewnie wczesną wiosną trzeba będzie podjąć męskie decyzje

Fajnie! Czyli jest nadzieja, na dalszy ciąg programu.

[robert1088]

Może jest
Ja mam pytanie czysto techniczne . Czy można zrobić reportaż np uliczny ( a nie tylko ) ograniczając się do jednej ogniskowej np 35 mm .
Byłem kiedyś ( z kolegą z naszego forum ) na demonstracji i gro reporterów używało np 70 -200 .
Chodzi mi o wieloplanowość ujęcia . Używając tele zawężamy perspektywę i rozmywamy drugi plan .
Plusem jest to ze nie musimy " integrować" się z grupą demonstrantów .

[diabolique]

Może jest
Ja mam pytanie czysto techniczne . Czy można zrobić reportaż np uliczny ( a nie tylko ) ograniczając się do jednej ogniskowej np 35 mm .
Byłem kiedyś ( z kolegą z naszego forum ) na demonstracji i gro reporterów używało np 70 -200 .
Chodzi mi o wieloplanowość ujęcia . Używając tele zawężamy perspektywę i rozmywamy drugi plan .
Plusem jest to ze nie musimy " integrować" się z grupą demonstrantów .

"Solą" reportażu jest pokazanie bohatera w kontekście. Tak więc drugi i trzeci plan odgrywają tu zasadniczą rolę (pokazanie miejsca i czasu wydarzeń - gdzie, z kim, kiedy itp.). Dlatego większość rasowych reporterów używa 35mm. Ma on wiele zalet i praktycznie nie ma wad. Taka ogniskowa daje ci dużą głębię ostrości, a jednocześnie można robić zdjęcia z kilku centymetrów (jeśli potrzebujesz detalu). Da się zrobić nim również szeroki plan. Z drugiej strony nie jest on tak szeroki jak 24mm czy 28mm, więc nie będzie zniekształcał perspektywy. Innymi słowy nie grozi ci pójście w widowiskowość i bajer, co w reportażu nie jest zbyt pożądane.
Kiedyś mówiło się o "standardzie 50mm", należy jednak pamiętać o kontekście. Gdy Bresson i inni używali obiektywu 50mm świat wyglądał zupełnie inaczej, ulice wyglądały inaczej. Było bardziej przestrzennie, luźno i obiektyw 50mm sprawdzał się jak najbardziej. Teraz niestety wszystko się zacieśniło, a na ulicach jest tłok i korki, więc nie dasz rady odejść na taką odległość, by sensownie wykadrować scenę szkłem 50mm bo na pewno ktoś lub coś ci przeszkodzi. Dlatego 35mm jest chyba obecnie takim standardem, szkłem do wszystkiego.

Ps. Inna sprawa, że ulicznicy i reportażyści używają przesłon od f/8 do f/16, co pewnie jest niepojęte dla większości amatorskich użytkowników lustrzanek - kupują je właśnie po to, by używać obiektywów z przesłonami od 1.8 do 2.8 i mieć właśnie malarsko rozmyte tło. Dla nich każe zdjęcie, gdzie ktoś na drugim planie jest ostry będzie "niefajne". Takie czasy.

[robert1088]

O tym właśnie też chciałem napisać, że po prostu panuje moda na "rozmycie" tła gdzie odcina się postać od otoczenia .
Chciałbym jeszcze poruszyć temat wieloplanowości i rozpiszę to na własnym przykładzie .
Podczas gdy dzieje się coś szybko ,nagle skupiam się gł na akcji gdzieś ten plan w tyle ucieka .
To po prostu błąd ,odruch - wiadomo działamy spontanicznie , czy trzeba sobie wyrobić nawyki .

[diabolique]

Też zauważyliście tę prawidłowość, że jak wątek trafia na główną stronę portalu, to umiera?
Klątwa jakaś...

[Saboor]

Też zauważyliście tę prawidłowość, że jak wątek trafia na główną stronę portalu, to umiera?
Klątwa jakaś...

Ja wiem czy klątwa...? Pitolić po kątach to każdy potrafi, ale jak może to kto mądrzejszy przeczytać - milczy.
Tu chyba wszystko, merytorycznie zostało powiedziane.
Natomiast teraz stało się super miejscem na przedyskutowanie techikaliów.

[Sawa]

cześć,

Też zauważyliście tę prawidłowość, że jak wątek trafia na główną stronę portalu, to umiera?
Klątwa jakaś...

Mało osób chce się wypowiedzieć w temacie, bo za dużo trzeba wcześniej przeczytać... Dużo łatwiej brać udział w krótkich pyskówkach o sprzęcie. W sumie nie odbiegamy od takiego trybu dużo dalej, bo nie rozmawiamy na przykładach (choć, kajam się, jeden był).

Rob, moda modą, ale separowanie to też jest środek wyrazu - jeśli chcesz, to separujesz, jeśli jednak wszystkie zdjęcia w reportażu będą opierał się o taką budyniowatość otoczenia, to treści będzie za mało. Jeśli jednak jest ciemno, a działka z ISO się skończyła, to czy rezygnujesz, bo nie możesz pokazać wielu wymiarów? Zawsze trzeba to wyważyć. Coś za coś.
Piszesz, ze 'plan' ucieka - bo ty mówisz o sytuacji, gdy realizujesz 'reportaż' z ulicznych manifestacji, burd, imprez.
Oczywiście, że w takich sytuacjach plan ucieka, - o tym poniekąd też pisał Diabolique - dając za przykład kadr z nakręconego filmu 'vs' normalne wyzwolenie migawki. Saboor pisze, że to może być bez znaczenia (jeśli tego nie określa jakiś regulamin) - dla mnie, podkreślam dla mnie - to jeśli ktoś wykroi jedną klatkę i użyje tego jako zdjęcia, to nie podoba mi się to zdecydowanie, gdyż umiejętność dostrzeżenia momentu i uchwycenia go to klucz, a stosowanie kadru z filmu - to brzydki wytrych.(znowu jak ktoś ma szybkostrzelną maszynę 8-15kl/s czy więcej... to co z tym począć? znowu powiem, ze dla mnie to jednak ciagle klucz, jednak fotograf musi migawkę wyzwolić, podjąć decyzję w danym momencie, a nie tylko na początku i końcu wydarzenia, i nakręcić wszystko jak leci)

Robercie1088 - Epicure, StrOOs czy Diablique wymieniają opinie czy przykłady, gdzie 'reportaż' realizujesz z rozmysłem, wchodząc w środowisko, obserwując je, rozumiejąc, wiesz, czego możesz się spodziewać i wiesz czego chcesz - masz czas na podjęcie decyzji o przyciśnięciu migawki. Hades dodaje, że znając zarys (choćby i manifestacji) wiesz, gdzie powinieneś się znaleźć by zarejestrować to co najcenniejsze i dać wyraz twojemu reportażowi.

[ Dodatkowo Hades, który na pomiarach zna się jak mało kto, pisze o tym, że fotograf swoją obecnością 'zaburza' środowisko które fotografuje, wpływa nią nie - tym samym zmieniając 'rzeczywistość' ( Kiedyś toczyliśmy o tym dysputę na IRC z Diabolique'm) więc najlepiej, żeby wpływał jak najmniej, powinien być 'przezroczysty', obiektywny. Tylko czy to możliwe być obiektywnym, to już pytanie niemal filozoficzne w powiązaniu jednak ze sprzętem, wszak co innego pokażesz robiąc 24mm, inny kadr z 35mm, a co innego 70mm - więc jego obiektywizm zależy również od obiektywów... ]

A tak już generalnie, to myślę, że w naszych wypowiedziach pojawiają się co najmniej dwie koncepcje, dwa równoległe tematy
- reportaż jako relacja z wydarzenia - również z początkiem, mocnym środkiem i końcem, jak i
- reportaż jako esej, np zbiór fotografii socjologicznych, opartych o sedno - człowieka i jego otoczenie.

Gdzie wówczas te 35mm o których pisze Diabolique wydaje się być zdecydowaną koniecznością - czy wszędzie?
Ja byłem i jestem przekonany, ze udane zdjęcie 35mm będzie 'ociekało treścią', wielowymiarowością, kilkoma planami - a Diabolique z pewnością mógłby dodać, że jeśli nie możesz użyć 35mm, i musisz założyć zooma, to po prostu jesteś za daleko - niestety, czasami są rzeczy tak prozaiczne jak barierki, i zoom w nogach z 35mm trafia do torby na rzecz 70-200. Nie ma zmiłuj - jeśli jest to wydarzenie jednorazowe, nie podejdziesz jeśli nie możesz. Ba! czasem długi zoom pozwala uratować własną skórę...(czy warto? heh, każdy sam musi sobie odpowiedzieć)

W przypadku fotoreportażu przemyślanego, np. wejście środowisko teatralne, czy trampkarzy lub skinheadów - to właśnie ten kontekst i narracja szerokiego (choć nie ultra szerokiego) kąta będzie najlepszym rozwiązaniem - tym bardziej, że można korzystać z niego bez obaw o dystans.

Ciągle nasze dyskusje biegają bez przykładów, może omówmy określone zestawy zdjęć?
Może coś z polskiego rynku internetowego - 990px.pl? Wybrany zestaw zdjęć z gali oskarowej - reportaż, czy nie?

pozdrawiam,

[Mirek54]

Ja wiem czy klątwa...? Pitolić po kątach to każdy potrafi, ale jak może to kto mądrzejszy przeczytać - milczy.
Tu chyba wszystko, merytorycznie zostało powiedziane.
Natomiast teraz stało się super miejscem na przedyskutowanie techikaliów.

Czy klatwa czy nie to ciezko rozgryzc.Co do pitolenia po katach to mysle,ze jak pitolacy sie dojda do tego,ze wygodniej w lozeczku i nie wtedy kiedy okazja a wtedy jak jest ochota,to moze opisza doznania nie tylko takie,ze sie udalo i nikt nie przylapal.
Merytorycznie zostalo duzo powiedziane,ale czy bylo uslyszane i zapamietane,to czas i nastepne proby pokaza.
Gorzej bedzie jak pozniej w trakcie dyskusji autor zripostuje,ze krytykujacy nie sa dla niego autorytetami i wlasnie tak mialo byc jak jest.A kilku przyklaskiwaczy poprze artyzm tylko dlatego za sa goracymi znajomymi z innych portali,lub nie po drodze maja z krytykujacym po ostatnich wytykach w swoich dzielach.
Wtedy sie okaze,ze znowu dal sie namowic po raz kolejny.

[Saboor]

Czy klatwa czy nie to ciezko rozgryzc.Co do pitolenia po katach to mysle,ze jak pitolacy sie dojda do tego,ze wygodniej w lozeczku i nie wtedy kiedy okazja a wtedy jak jest ochota,to moze opisza doznania nie tylko takie,ze sie udalo i nikt nie przylapal.
Merytorycznie zostalo duzo powiedziane,ale czy bylo uslyszane i zapamietane,to czas i nastepne proby pokaza.
Gorzej bedzie jak pozniej w trakcie dyskusji autor zripostuje,ze krytykujacy nie sa dla niego autorytetami i wlasnie tak mialo byc jak jest.A kilku przyklaskiwaczy poprze artyzm tylko dlatego za sa goracymi znajomymi z innych portali,lub nie po drodze maja z krytykujacym po ostatnich wytykach w swoich dzielach.
Wtedy sie okaze,ze znowu dal sie namowic po raz kolejny.

Mam nadzieję, że jednak zostanie usłyszane.
Ot post i postawa Sawy, fajna dogłębna analiza, i jak dla mnie prosto i klarownie wyłożone własne racje, oraz spostrzeżenia(choć z błędną interpretacją moich postów )
Takich postów jest coraz więcej, tylko giną w potoku pyskówek ;(
Sawa, bardzo mi się to spodobało:

A tak już generalnie, to myślę, że w naszych wypowiedziach pojawiają się co najmniej dwie koncepcje, dwa równoległe tematy
- reportaż jako relacja z wydarzenia - również z początkiem, mocnym środkiem i końcem, jak i
- reportaż jako esej, np zbiór fotografii socjologicznych, opartych o sedno - człowieka i jego otoczenie.

Myślę, że Mógłbyś to rozwinąć.