Pamietacie o prawie golej na cmentazu na prawie sesji??

[sepi19]

I tu Mirku popieram Cię, zgrabnie to ująłeś.

[epicure]

Uczucia to jedno, a uczucia religijne to drugie.

A dla mnie to to samo. Nie widzę powodu, dla którego przekonania religijne miałyby być traktowane inaczej, niż jakiekolwiek inne przekonania. Oczywiście wiem, czemu cieszą się one specjalnymi względami: przekonania, które oparte są na doświadczeniu i logicznym wnioskowaniu można podważać w nieskończoność i albo obronią się same, jeśli są spójne, albo zostają obalone, jeśli nie trzymają się kupy. Z kolei zabobon, w starciu z logicznym myśleniem, zawsze skazany jest na porażkę, jednak wpływa on na tak szeroką sferę ludzkich zachowań, których zmiana byłaby poważnym naruszeniem status quo, że wymyślono prawne instrumenty jego ochrony. Na szczęście sądy nie pozjadały jeszcze wszystkich rozumów.

[helmuth]

Uczucia to jedno, a uczucia religijne to drugie.

A dla mnie to to samo. Nie widzę powodu, dla którego przekonania religijne miałyby być traktowane inaczej, niż jakiekolwiek inne przekonania.

Znamy już Twoje zdanie o uczuciach, chciałbym Ci jednak zwrócić uwagę, że stawianie znaku równości międzu przekonaniami a uczuciami to spore nadużycie, które ma Ci ułatwić "filozoficzne" wywody.

Z kolei zabobon, w starciu z logicznym myśleniem, zawsze skazany jest na porażkę ...

Pod warunkiem, że wierzący w zabobon, umie/chce logicznie myśleć.

PS
Był wybuch czy nie?

[Saboor]

A dla mnie to to samo. Nie widzę powodu, dla którego przekonania religijne miałyby być traktowane inaczej, niż jakiekolwiek inne przekonania. Oczywiście wiem, czemu cieszą się one specjalnymi względami: przekonania, które oparte są na doświadczeniu i logicznym wnioskowaniu można podważać w nieskończoność i albo obronią się same, jeśli są spójne, albo zostają obalone, jeśli nie trzymają się kupy. Z kolei zabobon, w starciu z logicznym myśleniem, zawsze skazany jest na porażkę, jednak wpływa on na tak szeroką sferę ludzkich zachowań, których zmiana byłaby poważnym naruszeniem status quo, że wymyślono prawne instrumenty jego ochrony. Na szczęście sądy nie pozjadały jeszcze wszystkich rozumów.

Sprowadzanie moralności do poziomu kilkulatka: nie ma zakazu to spróbuję i będę wielki(inni tego nie robią) też jest ok?

---------- Post dodany o 13:58 ---------- Poprzedni post był o 13:56 ----------

/.../
Druga sprawa, byliście kiedyś na cmentarzu żydowskim przy chociażby Powązkowskiej? Poza nielicznymi, groby wyglądają podobnie jak te w lesie. Zapomniane, porzucone, zaniedbane. A przecież środek miasta, cmentarz ogrodzony, ma swoich opiekunów. Żydzi jednak nie dbają o takie rzeczy. Nie mają zakodowanego tak jak my chodzenia "na groby", odwiedzania i całego tego obrządku. /.../

Proponuję udać się do miejscowego Cadyka i zapytanie: co sądzi o sesji z modelką wśród macew.

[epicure]

Znamy już Twoje zdanie o uczuciach, chciałbym Ci jednak zwrócić uwagę, że stawianie znaku równości międzu przekonaniami a uczuciami to spore nadużycie, które ma Ci ułatwić "filozoficzne" wywody.

Na różne rzeczy ludzie reagują emocjonalnie. Niektórzy darzą uczuciem swój samochód, motocykl, aparat fotograficzny, więc i kwestie światopoglądowe stają się obiektem takiej żarliwości. Uczucia to jednak efekt uboczny, to nasz stosunek do przekonań. Każdy musi sobie z nimi radzić po swojemu, a jeśli sobie nie radzi, to często nazywany jest fanatykiem.

Pod warunkiem, że wierzący w zabobon, umie/chce logicznie myśleć.

Ludzie mają wiele słabości - wszyscy, bez wyjątku, również i ja (choćby taką, że w ogóle nie powinienem pakować się w tę dyskusję). Jedną z takich słabości są odstępstwa od logicznego myślenia w sytuacji, gdy górę biorą emocje (nazwij to uczuciami). Ludzie wierzący, którzy są bardzo racjonalni w niemal wszystkich sytuacjach życiowych, w kwestiach swoich przekonań religijnych zawieszają tę zdolność krytycznej analizy faktów i logicznego wnioskowania. Nie mam nic do tego, ale jeśli ich uczucia są zbyt żarliwe i nie potrafią sobie oni z nimi poradzić, prowadzi to do konfliktów z osobami, które akurat w kwestii wierzeń nie stosują takich wyjątków od reguły naukowego dociekania.

Był wybuch czy nie?

Na to pytanie odpowiedź pada już w szkole podstawowej. Nie sądzę, aby była ona kluczowa w dyskusji na temat tego, czy rozbierana sesja na cmentarzu obraża uczucia religijne, czy nie.

---------- Post dodany o 15:20 ---------- Poprzedni post był o 15:16 ----------

Sprowadzanie moralności do poziomu kilkulatka: nie ma zakazu to spróbuję i będę wielki(inni tego nie robią) też jest ok?

Nie bardzo rozumiem. Musiałabyś podać konkretny przykład. Jest wiele rzeczy, które są dozwolone, a uważam, że nie są ok. Nie znaczy to jednak, że obrażają one jakiejkolwiek przekonania i uczucia.

[Adamss68]

Pozdrowienia dla Eddiego i Epicura,reszta jak widać nic nie rozumie,albo udaje.Zastanawia mnie bardzo,po jakiego diabła Mirek odgrzewa tego kotleta?
helmuth,w Polsce nastąpił wybuch w 966r,wcześniej nic nie było.

[tymczasowy_]

A ja twierdzę, że uczuć nie można obrazić, więc na pewno nie jest to granicą sztuki. Granicą dobrego smaku? Może... Ale za kiepski gust nie wytacza się procesów sądowych.

Jesteś pewien? Tak, to wejdź w piątek do meczetu w Turcji w samych gaciach i butach ... sprawdzisz wtedy czy można obrazić czyjeś uczucia.


PS
Jestem bardzo litościwy i nie każę Ci tego robić w Emiratach, czy też w Arabii Saudyjskiej ...


Ogólnie, na temat wątku, było mi dane odwiedzić wiele krajów o różnych kulturach, najlepiej jest obserwować miejscowych i nie robić tego co oni nie robią. Jakoś na żadnym z cmentarzy (chrześcijańskim, żydowskim, muzułmańskim ... ) nie widziałem, żeby odwiedzający groby rozbierali się do naga ... więc zgodnie z moją zasadą ja też się nie rozbierałem Ale każdy ma wolną wolę ...

[Saboor]

Nie bardzo rozumiem. Musiałabyś podać konkretny przykład. Jest wiele rzeczy, które są dozwolone, a uważam, że nie są ok. Nie znaczy to jednak, że obrażają one jakiejkolwiek przekonania i uczucia.

Widzisz, mi chodzi o rzecz najprostszą: o użytkowanie miejsca zgodnie z jego przeznaczeniem i zbiorem zachowań doń przypisanych. Nic nad to.
Cmentarz to nie jest miejsce na quasi rozbierane sesje, nie do tego je utworzono ot i wszystko.
My sami miejsca pochówku zmarłych otoczyliśmy etycznymi i moralnymi, że tak powiem: "instrukcjami obsługi".
Jeżeli jesteśmy zdolni do szanowania tradycji i dbania o spuściznę kulturową - trzymajmy się tych "instrukcji".
Tu nie chodzi o spór wiary z logiką po prostu należy w danym miejscu zachować się zgodnie z przypisanym doń pakietem
co należy robić a czego nie. To na prawdę proste, choć trafiają się ludzie w zupełnie innym miejscu, którzy łamią wszelkie zasady z nim związane
i dyplomację mylą z chamstwem i krzykactwem ale to inna bajka.

[Eddie]

Sprowadzanie moralności do poziomu kilkulatka: nie ma zakazu to spróbuję i będę wielki(inni tego nie robią) też jest ok?

---------- Post dodany o 13:58 ---------- Poprzedni post był o 13:56 ----------


Proponuję udać się do miejscowego Cadyka i zapytanie: co sądzi o sesji z modelką wśród macew.

Znasz odpowiedź czy wydaje Ci się, że znasz?
Zresztą, znajdź takiego w najbliższej okolicy...

Wciąż zapomina się tutaj o jednej rzeczy, miejsce, w którym odbyła się sesja trudno nazwać miejscem spoczynku. Kiedyś niewątpliwie takim było, obecnie to zbiór kilku zniszczonych macew. Podobnie jak stary cmentarz żydowski gdzieś pod Warszawą, który kiedyś ze znajomymi odwiedziliśmy. Tak, miał swojego stróża. Owszem, ogrodzenie i bramę też. Wpuszczeni jednak zostaliśmy bez problemu, a cmentarz okazał się ruchomą wydmą z porozwalanymi macewami, podobno czasem nawet jeszcze jakaś kość potrafiła spod piachu się pokazać. Stróż opowiadał, że zdarzyło się i psu zbłąkanemu jakiegoś gnata stamtąd wyciągnąć. I co, łazić i robić zdjęcia czy może byłoby to wyrazem braku szacunku do miejsca spoczynku, bo tak po prawdzie każdy krok mógł się okazać deptaniem mogiły.
A, baba z nami była, tylko starszawa trochę, więc darowaliśmy sobie jej rozbieranie.

W mojej okolicy też jest stary kirkut. Jeszcze bardziej zniszczony, bo hitlerowcy zrobili sobie z niego źródło kamienia do brukowania ulic. Ocalałe macewy po wojnie wróciły na swój teren, ułożone jak wafelki jedna na drugiej w mniej lub bardziej równych rzędach.
Gdzieś tam pomiędzy drzewami zdarza się jeszcze jakaś w pionie stojąca. Ale ciężko to już nazwać miejscem spoczynku, cmentarzem. Ot, stary kirkut z ułożonymi w jednym miejscu macewami.

Dorzucę jeszcze, że o ile zamysł artystyczny sesji uzasadniałby takie tło, osobiście chętnie bym zobaczył zdjęcia zrobione na którymś ze starych katolickich cmentarzy. Tylko niech to ma sens.

[helmuth]

Był wybuch czy nie?

Na to pytanie odpowiedź pada już w szkole podstawowej. Nie sądzę, aby była ona kluczowa w dyskusji na temat tego, czy rozbierana sesja na cmentarzu obraża uczucia religijne, czy nie.

1. Odpowiedz po prostu- tak lub nie
2. Zadałem je w kontekście Twojego stwierdzenia, o "zabobonie, w starciu z logicznym myśleniem"

helmuth,w Polsce nastąpił wybuch w 966r,wcześniej nic nie było.

Czy to jest zabobon/przesąd/wymysł, czy da się to logicznie wytłumaczyć na podstawie badań historycznych?