Warszawa moim okiem

[goldiesr]

bardzo fajne fotki

[diabolique]

Jak słusznie zauważył przedmówca - fotki.
I nic ponadto

[dzarro]

Pozytywy:
Ładne kadry, umiejętności kompozycyjne – generalnie OK.
Negatywy:
Skłonność do stereotypu – Warszawa na Twoich zdjęciach wygląda jak fotosy z seriali TVN.

Np. koncepcja zdjęcia z Placu Grzybowskiego – niby OK, pokazanie kontrastu stare/nowe itd. Ale wrzuć sobie do Google Plac Grzybowski i wyskoczą Ci bardzo podobne kadry.
Reasumują – z tym „moim okiem” to bym się jeszcze wstrzymał.

Najbardziej neutralne jest zdjęcie nr 1 – nie jest jakieś super ciekawe, ale przynajmniej nie można go na pierwszy rzut oka wrzucić w ten pocztówkowy schemat, który narzuca się Warszawie.

Piękno Warszawy jest nierozerwalnie związane z jej brzydotą, amorficznością, z tym, że to w pewnym sensie miasto-imitacja, przytłoczone historią ale zarazem pogrążone w amnezji i pozbawione tożsamości.
Proponuję wyjść trochę poza centrum – i rzeczywiście zacząć szukać „swojego spojrzenia”.

[Saboor]

Jak słusznie zauważył przedmówca - fotki.
I nic ponadto

Zważ Diable, że to początki jak napisał Autor.
Tomasz_St może wątek do działu "początkujący"

[pers]

Moim zdaniem udany start. Gusta sa różne i spojrzenie nawet na to samo miasto może byc diametralnie inne. Inaczej bedzie patrzył ktoś wychowany w biednej i zaniedbanej dzielnicy, a inaczej w bogatej dzielnicy willowej z zadbanymi trawnikami. Ja tak szczerze to mam juz trochę dość w fotografii znajdowania najbrzydszych elementów miasta i nastepnie zachwycaniem się jaki to niby fajny kadr wyszedł.

Co do tego czy to fotki czy fotografia to też zależy od tego kto ocenia, a czasami od tego w jakim wątku się ocenia

[Tomasz_St]

Pozytywy:
Ładne kadry, umiejętności kompozycyjne – generalnie OK.
Negatywy:
Skłonność do stereotypu – Warszawa na Twoich zdjęciach wygląda jak fotosy z seriali TVN.

Może masz trochę racji. To dopiero pierwsze zdjęcia. Sprawdzałem jak mnie przyjmiecie. I miło zostałem zaskoczony. Dziękuję.

Piękno Warszawy jest nierozerwalnie związane z jej brzydotą, amorficznością, z tym, że to w pewnym sensie miasto-imitacja, przytłoczone historią ale zarazem pogrążone w amnezji i pozbawione tożsamości.
Proponuję wyjść trochę poza centrum – i rzeczywiście zacząć szukać „swojego spojrzenia”.

Z tym tekstem nie mogę się zgodzić... no chyba, że mówisz o centrum miasta. Nowe miesza się ze starym i nie jest to fajne.

7.

źródło

8.

źródło

9.

źródło

[Saboor]

Może masz trochę racji. To dopiero pierwsze zdjęcia. Sprawdzałem jak mnie przyjmiecie. I miło zostałem zaskoczony. Dziękuję.

8.
Osiedle Przyjaźń ... przejdź się tam jeszcze kilka razy, jest co fotografować.
Z tego zdejmij ten niebieski zafarb, popraw WB, przytnij z prawej.

[klikacz]

Pozytywy:
Ładne kadry, umiejętności kompozycyjne – generalnie OK.
Negatywy:
Skłonność do stereotypu – Warszawa na Twoich zdjęciach wygląda jak fotosy z seriali TVN.

Np. koncepcja zdjęcia z Placu Grzybowskiego – niby OK, pokazanie kontrastu stare/nowe itd. Ale wrzuć sobie do Google Plac Grzybowski i wyskoczą Ci bardzo podobne kadry.
Reasumują – z tym „moim okiem” to bym się jeszcze wstrzymał.

Najbardziej neutralne jest zdjęcie nr 1 – nie jest jakieś super ciekawe, ale przynajmniej nie można go na pierwszy rzut oka wrzucić w ten pocztówkowy schemat, który narzuca się Warszawie.

Piękno Warszawy jest nierozerwalnie związane z jej brzydotą, amorficznością, z tym, że to w pewnym sensie miasto-imitacja, przytłoczone historią ale zarazem pogrążone w amnezji i pozbawione tożsamości.
Proponuję wyjść trochę poza centrum – i rzeczywiście zacząć szukać „swojego spojrzenia”.

Od razu wiedziałam kto napisał.
Dzarro, nie wszyscy lubią fotografować śmietniki. A Warszawa jest piękna i kropka.

[waruga]

Jak dla mnie dziewiatka

[Tomasz_St]

Waruga - pozwolę sobie zacytować film Pasikowskiego: "Jeszcze tu... wrócimy... z Olem!"