[Dokument]Krótka historia o szpitalu w Laosie

[diveata]

Może niektórych to zainteresuje

Po 3 dniach pobytu w Laosie mieliśmy już serdecznie dość wszelkich atrakcji turystycznych i "przemiłych" Laotańczyków, którzy za "drobną" opłatą gotowi byli pokazać nam rzeczy o jakich nam się nawet nie śniło Postanowiliśmy więc poznać prawdziwy Laos, wybierając mniej uczęszczane szlaki. Wypożyczyliśmy rowery i ruszyliśmy w drogę. Niedaleko naszej wioski natknęliśmy się na szpital. "To jest to!" pomyślałam i postanowiliśmy wejść do środka To był strzał w dziesiątkę.. Spędziliśmy sporo czasu rozmawiając z lekarzami i pacjentami. Dopiero wtedy dowiedziałam się jak naprawdę wygląda życie w Laosie. Personel bardzo chętnie oprowadził nas po szpitalu (o dziwo nie wspomnieli nawet o żadnej donacji ) Poniżej krótki fotoreportaż z naszej małej wyprawy:

[1] - Przed wyjazdem z Polski, wiele się naczytałam o służbie zdrowa w Laosie. Generalnie każdy przewodnik radzi: "Cokolwiek się stanie, nawet nie wybieraj się do szpitala w Laosie, wsiadaj z śmigłowiec i czym prędzej jedź do Tajlandii" Po paru takich tekstach wyobrażałam sobie każdy szpital w Laosie jako rozpadającą się ruderę, gdzie nikt nie słyszał o takim słowie jak „dezynsekcja”, a rany szyje się zwykłymi nićmi do szycia ubrań Jakież było moje zdziwienie, kiedy przekroczyliśmy bramę szpitala. Tu ogólne ujęcie budynku.
[2] – Idąc dalej zauważyliśmy podjazd dla karetek. Nawet profesjonalne łóżko do przewożenia chorych. Full profeska
[3] – Jako, że mój chłopak jest ginekologiem, na pierwszy strzał poszedł oddział ginekologiczny. Prawda, że niezły samolot? Tylko zastanawia mnie po co to wiadro na dole :/
[4] – A tutaj dyżurka lekarska.. No cóż… łóżka chyba niezbyt wygodne, ale za to ile osób się zmieści
[5] – Eleganckie, nowiutkie łóżka w salach chorych. Całkiem nieźle.. W niektórych szpitalach w Polsce bywa gorzej.


cdn.

[diveata]

[6] - Chorzy mają do swojej dyspozycji wózki. Dlatego nie ma najmniejszego problemu z poruszaniem się po szpitalu.
[7] - Całkiem niezła okolica do spacerów. Szpital otoczony jest wielkim ogrodem.
[8] - Jak widać Laotańczycy cieszą się końskim zdrowiem, ponieważ sale chorych były w większości puste.
[9] - Szpital posiada też karetkę do zadań specjalnych w każdych warunkach
[10] - I tu największy szok! Mają salę operacyjną. Ponoć wykonują kilkadziesiąt operacji w miesiącu. Około 10 cesarskich cięć. W tym dniu kiedy przyjechaliśmy operowali nawet tętniaka, ale niestety im się nie udało

[aga_piet]

Bardzo ciekawe.
Z drugiej strony... mimo wszystko przejmuje mnie lekką grozą... Może dlatego, że wszystko opuszczone, bez życia. Jak z horroru. Wyobrażam sobie, że trafiam do takiego opuszczonego szpitala...
W sumie - niesamowite.

[diveata]

[11] - Bardzo ważne jest utrzymywanie pozytywnych stosunków pomiędzy personelem Mały flircik między lekarzem a dwoma pielęgniarkami
[12] - I na koniec sprawcy całego wydarzenia - lekarz z asystentem, którzy opowiedzieli nam to wszystko i oprowadzili nas po szpitalu. Za co serdecznie dziękujemy.

A czego dowiedziałam się od nich?
Przede wszystkim, służba zdrowia w Laosie jest płatna. Sama hospitalizacja nawet nie jest droga, natomiast cena operacji może kosztuje średnio kilka tysięcy złotych (nie wiem skąd oni na to biorą kasę - pewnie dlatego tak pusto :P).
Bardzo zaskoczyło mnie, że większość kobiet w prowincji idzie rodzić do szpitala (wcześniej myślałam, że każda rodzi w domu). Po cesarkach podaje się kobietom penicylinę, i to ponoć w zupełności wystarcza - umieralność jest niewielka.
Szpital posiada 6 oddziałów, na których pracuje około 20 osób personelu (lekarze i pielęgniarki).
Mają rentgen, maszynę do usg. Chyba nie do końca umieją je obsługiwać, ale się uczą

To chyba tyle.. Generalnie odniosłam bardzo pozytywne wrażenie i chyba panika wyrażona we wszystkich przewodnikach była dość mocno przesadzona Mam nadzieję, że zdjęcia się spodobają a informacje dotyczące laotańskiej służby zdrowia zainteresują was

[Ramzes_II]

Świetny reportaż. Az miło sie czyta i ogląda. Gratki !

[e-510]

Witaj.

Bardzo porządny reportaż,jeden z najlepszych jakie tu widziałem,na pewno po części ze względu na egzotykę ale tylko po części.
Świetnie się to czyta i ogląda,nie powiem - zaskoczyłaś mnie tym reportażem,sam wyobrażałem sobie 'ZOZ' w krajach Dalekiego Wschodu raczej zupełnie inaczej.

Dzięki za taką lekcję światopoglądową i że chciałaś się z tym podzielic na Forum,przedstawiając Twoją opowieśc w ciekawy sposób.

Brawo !

Pozdrawiam

[diabolique]

Strasznie bezosobowe jak na reportaż.

[aga_piet]

Reportaż nie musi być "osobowy". Tu opowiada o pewnym miejscu. Nie wiem czy takie było zamierzenie autorki ale ta właśnie "bezosobowość" nadaje mu klimatu.

[diabolique]

Reportaż nie musi być "osobowy".

Z tym się nie zgodzę, cyt.
reportaż - "Gatunek publicystyczno-literacki, przedstawia rzeczywiste zdarzenie i towarzyszące mu okoliczności, autor reportażu opowiada o zdarzeniach, których był świadkiem lub których przebieg zna z relacji świadków, dokumentów lub innych źródeł."

Czy coś tam się wydarzyło, oprócz tego, że nic? Dokument to może jest, reportaż raczej nie.

[helmuth]

Jak widać Laotańczycy cieszą się końskim zdrowiem, ponieważ sale chorych były w większości puste.

Patrząc na te zdjęcia, można nabrać podejrzeń, że uwierzyli w to czego sama się nasłuchałaś:

Przed wyjazdem z Polski, wiele się naczytałam o służbie zdrowa w Laosie. Generalnie każdy przewodnik radzi: "Cokolwiek się stanie, nawet nie wybieraj się do szpitala w Laosie, wsiadaj z śmigłowiec i czym prędzej jedź do Tajlandii"

Może chorzy Laotańczycy są w Tajlandi?
A poważnie, też nie chciałbym leżeć w takim pustym szpitalu. Swietny dokument (jak chce diabolique)