Paparapa czyli tam gdzie oczy poprowadzą.

[paparapa]

Deszczowa piosenka chciałoby się powiedzieć.... To jednak natura tego miejsca. Nie żałuje ona deszczu wiatru i wilgoci. Słońce jest dość często reglamentowane . Owszem można się nawet czasem opalać, ale wtedy słonce działa bardzo agresywnie i robi z nas "czerwonoskórych" .
Zachodnie wybrzeże jest górzyste i poprzecinane nieskończoną ilością fiordów. Jest to raj dla wszelkiej roślinności. Czym dalej na wschód.... (ponoć tam jest jakaś cywilizacja ) ..... tym bardziej równinny i monotonny staje się krajobraz .






186

Eidsvatnet....

187

.

[DeWuTe]

Lubię te krajobrazy tak, jak kiedyś lubiłem czytać książki z serii literatury skandynawskiej.
Opowieści były proste, surowe i piękne jak ta przyroda.
Pytanie przy okazji - dlaczego brak exifa w twoich zdjęciach?

[paparapa]

Czekam i czekam kiedy wstawianie i opisywanie zdjęć stanie się znowu przyjemnością. Kiedy to ta prozaiczna czynność nie będzie wymagała rezerwowania popołudnia albo wieczoru .

Skończyłem swoją opowieść w okolicach norweskiego Geiranger. Ale teraz przeniosę was w inne miejsce.
Dokąd to dziś was zabiorę? Hmmmm.... miałem kilka pomysłów, ale zdecydowałem się na Słowenię.
Spędzałem tam przez kilka late "wakacje" . Stacjonowałem przeważnie w okolicach Nowej Goricy albo Tolminie. Rozciąga się tam pasmo Alp Julijskich. Pięknych zbudowanych z wapieni gór.
Jeśli ktoś nie lubi chodzenia po górach, może zajeździć się do upadłego na rowerze. Poświęcić czas wędkowaniu, albo oddać się w ręce słodkiego lenistwa ...w towarzystwie miejscowych napitków.

Dziś pokarzę parę fotek ze spontanicznego wypadu na Mangart. "Pyszna" i urocza górka o wysokości 2700 m i wyniesieniu około 1100 m.
Owego dnia pokrycie nieba chmurami było dość spore i wiał mocny wiatr. Z dołu wyglądało na to, że był to świetny pomysł na spędzenie kolejnego dnia w raju .
Po dotarciu na parking pod szczytem okazało się, że jesteśmy w podstawie chmury. Widzialność max 10- 15 metrów .... I właściwie nie było wiadome, co z tego pasztetu się wykroi....
Jednogłośnie zdecydowaliśmy, że idziemy w kierunku szczytu łatwiejszą trasą, i jak będzie coś nie tak, natychmiast wracamy.





Część pierwsza ...

188

Czym wyżej , tym lepiej to wyglądało...

189

190

I wreszcie szczyt, zasłużony odpoczynek i otwierające się piękne widoki.....

191

192

193

.

[Muminek]

Norwegia cały czas piękna, kadry z wyjścia na Mangart robią wrażenie.

[gulasz]

piękności
uwielbiam taki warun - chmuy pod stopami i dookoła głowy (choć fakt czasami też chciałoby się zobaczyć coś dalej )

[Bodzip]

Mniam, mniam - bajkowe

[paparapa]

Norwegia cały czas piękna, kadry z wyjścia na Mangart robią wrażenie.

Miło mi, że zaglądasz i nadal się podoba

- - - - - - - - - - AKTUALIZACJA - - - - - - - - - -

piękności
uwielbiam taki warun - chmuy pod stopami i dookoła głowy (choć fakt czasami też chciałoby się zobaczyć coś dalej )

Dzięki . Ma to swoje plusy dodatnie i plusy ujemne, o czym napiszę jeśli serwis pozwoli .

- - - - - - - - - - AKTUALIZACJA - - - - - - - - - -

Mniam, mniam - bajkowe

Dzięki Bogdanie. Milo coś takiego się czyta .

Ps.
Nie wiem czy dobrze zapamiętałem, czy to Ty wspominałeś...
Nadal pracujący miast i wsi czy emeryt?

[Bodzip]

Ps.
Nie wiem czy dobrze zapamiętałem, czy to Ty wspominałeś...
Nadal pracujący miast i wsi czy emeryt?

Jeszcze... jeszcze. Za dwa dni nabywam prawa emerytalne, ale mam zamiar popracować do końca lipca. Potem aparat i w góry. Jak @abir

[paparapa]

Część druga...
Warun jak widać bajeczny. Widoki we wszystkich kierunkach nieziemskie. Czułem się jak zawieszony pomiędzy ziemią a niebem. Idylla by trwała jeszcze długo.... No może do zachodu słońca , gdyby nie dotarł do nas dość specyficzny odgłos...... Gdzieś z okolic Triglawa coraz wyraźniej dochodziły odgłosy burzy.....Poczułem się jak na strzelnicy..... ale raczej po stronie ustawionych tarcz .
W dół 1100 metrów to nie jest może jakieś straszne wyzwanie. Problem stanowią luźne kamienie, a w dolnej części zejścia osuwiska i piargi przez które wiedzie ścieżka. Cóż było robić... klamoty na plecy i biegusiem na dół marsz .
Przy zejściu nie mogłem się powstrzymać aby nie zrobić paru fotek.






194

195

I zaraz potem zrobiło się jeszcze bardziej nieprzyjemnie. Mocno się ściemniło i musieliśmy znowu wejść w chmurę, co ograniczyło nam widoczność do paru metrów. Grzmoty burzy w oddali wcale nas nie pokrzepiały, ale jednak mocno motywowały do wzmożonego wysiłku. O lepszej wakacyjnej przygodzie nie mogłem marzyć. Dopóki szliśmy ścieżką nie było problemu. Lecz gdy doszliśmy do piargów zaczęliśmy co chwila gubić drogę. Samo w sobie oznaczenie trasy jest tam raczej kiepskie, a co dopiero mówić o miejscach na ruchomych gołoborzach. Po prawej stronie zejścia w nieokreślonej odległości w takich warunkach jest urwisko. Trzeba było uważać, aby za bardzo nie posunąć się w tamtym kierunku.... Jednak nie zależało nam na tym, aby zbyt szybko znaleźć się na dole . Schodzenie w tych warunkach i kluczenie w poszukiwaniu szlaku zajęło nam około godziny, a pokonaliśmy zaledwie około 350m wysokości. Jedno nas bardzo ucieszyło. Burza zaczęła się oddalać. A po jakichś kilkuset metrach wydostaliśmy się z chmury.






196

197

198

I wreszcie..... zasłużone piwko nad brzegiem Soczy.....

199

Niestety nie udało mi się wgrać wszystkich zdjęć jakie chciałem tu umieścić. Serwis nadal działa jak auto na kwadratowych kołach .
Może wreszcie ktoś się obudzi ?
.

[Lilen]

Piwko w takim anturażu musi smakować wyjątkowo
Fajne opowieści okraszone super zdjęciami - przebywanie tu było przyjemnością!