Kadrowanie [wieczór 1]

Dlaczego podchodzi cześć z was do "zasad" jako do reguł, których trzeba przestrzegać?

Przecież, to nie są reguły, to po prostu zalecenia, rady. Poparte doświadczeniem, spostrzeżenia, że dane kadry, ułożenie obiektów zazwyczaj podoba się większości odbiorców.

I tylko tyle i aż tyle.

To jak z przepisem kucharskim naszych babć, a książką kucharską.

Ksiażka mówi szklankę mąki + 200g masła + 350ml mleka... I wychodzi nam udany, wypiek...

Babcia mówi: no, tak tyle mąki + trochę masła, + mleka do uzyskania odpowiedniej konsystencji - I jak ona to robi to nam szczęka opada... jak my to robimy to nigdy ttrafic nie umiemy... łatwiej z przpisem :D

Te zasady nie są nianaruszalnymi regułami, ale po prostu UŁATWIENIEM.

Podkreślę jeszcze banalną prawdę, że łamanie reguł nie oznacza całkowitej dowolności kompozycji i często wymaga sporego namysłu, aby efekt był ostatecznie czytelny dla "życzliwego" odbiorcy :). Jest to jakby stworzenie nowej, własnej zasady kompozycyjnej. Gdyby obowiązywała całkowita dowolność, to świat zapełniałyby obecnie miliony genialnych fotografów:)
-------------------------
ps: Jako przykład takiej nowatorskiej zasady stworzonej przez kogoś (dosyć dawno temu)
podam ustawianie modela przy jednej stronie kadru z pozostawieniem pustej przestrzeni na części pozostałej... Mnie ta nowinka nie przypadła do gustu, ale było w galerii udane zdjęcie RE w tym stylu :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez kateb

Czy jest jakaś dobra literatura o kadrowaniu z której można nauczyć się tych wszystkich reguł (z przykładami), które się potem łamie?

Do tej pory natrafiałem na książki o ekspozycji, wywoływaniu itd.

---

w zasadzie każdej książce o fotografii ktoś coś pisze.

może ta Cię zainteresuje...

http://www.allegro.pl/item762666636_...wietlenie.html ?

dosyc czesto uzywacie okresleniea "swiadome kadrowanie". moze mi ktos blizej sprecyzowac to pojecie? chodzi o to, ze mam w kadrze to co chce, czy to co powinienem miec wedle regul? ze patrze w wizjer jak robie fote, czyli swiadomie wybieram kadr/kompozycje, czy tez ze naciskam spust wtedy, kiedy chce? co to znaczy?

Cytat:

---

Zamieszczone przez k@czy

dosyc czesto uzywacie okresleniea "swiadome kadrowanie". moze mi ktos blizej sprecyzowac to pojecie? chodzi o to, ze mam w kadrze to co chce, czy to co powinienem miec wedle regul? ze patrze w wizjer jak robie fote, czyli swiadomie wybieram kadr/kompozycje, czy tez ze naciskam spust wtedy, kiedy chce? co to znaczy?

---

Wg mnie "świadome kadrowanie" to takie samo określenie jak "biały snieg" - nie może być inny niż biały (z wyjątkiem pewnych szczególnych sytuacji, o których opowiada Frank Zappa ;-)), kadrowanie tez nie może być nieświadome, bo wtedy nie ma kadrowania.

Kadrowania najlepiej uczyć się na analogu. Jak zrobisz kilkaset odbitek i 90% z nich Cię nie zadowoli, następnym razem mocno pomyślisz zanim wciśniesz spust. Bo nic nie motywuje lepiej niż bicie po kieszeni. Zobaczysz, znajdzie się czas aby poczytać, pomyśleć i wszystko przeanalizować. Po przejściu na cyfrę odkryjesz jakie to praktyczne - zamiast 90% do trasha, zostanie Ci niewiele mniej conajmniej poprawnych.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Mysikrolik

A może to błąd? Może też nie patrzeć na format, ale ciąć tak by było dobrze?

---

Pewnie, że błąd. Proporcje boków trzeba dostosować do kadru, a nie odwrotnie.

Wracając do fotek Mariusza - mnie najbardziej podoba się dwójka. Z ręką wyskakującą z boku. Trójka jest zbyt dosłowna.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Rafał Czarny

Pewnie, że błąd. Proporcje boków trzeba dostosować do kadru, a nie odwrotnie.

Wracając do fotek Mariusza - mnie najbardziej podoba się dwójka. Z ręką wyskakującą z boku.

---

Polać Mu - co do proporcji. Że też zawsze trzeba dopasowywać, to na 10*15, albo 13*18, a coś w proporcjach 4*3 to gdzie ? Szczególnie jak chciałoby się dodawać n.p. ramki. Godziny cięcia i kombinowania, albo kadrowanie na plus i z wyobraźnią co do limitów. Niesprawiedliwość.
A co do ręki - ja nie lubię członków wyrastających z brzegu, bo później nigdy nie wiadomo, czyj to. Po co snuć domysły.

Nie rozumiem kierunku, w którym rozrasta się ten temat. Po co wielostronicowa dyskusja na temat tego czy łamać zasady czy nie, bez pokazywania ZDJĘĆ. To forum fotograficzne, a w temacie o kadrowaniu przeważają teoretyczne dywagacje.

Pierwsze posty były zachęcające :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez wojciech_gd

Nie rozumiem kierunku, w którym rozrasta się ten temat. Po co wielostronicowa dyskusja na temat tego czy łamać zasady czy nie, bez pokazywania ZDJĘĆ. To forum fotograficzne, a w temacie o kadrowaniu przeważają teoretyczne dywagacje.

Pierwsze posty były zachęcające :)

---

Rzeczywiście, nie rozpoznałem tematu dyskusji i się rozpisałem o Darince. Nie znasz ? http://www.youtube.com/watch?v=DOgfd89UG-Q
Polałbym i sobie, ale się kończy. Idę do roboty. A +

Dotychczasowa konkluzja jest taka, że można kadrować jak się chce, w proporcjach takich jak się chce...
:grin:
Nie przyłączam się do tej teorii :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

Dotychczasowa konkluzja jest taka, że można kadrować jak się chce, w proporcjach takich jak się chce...
:grin:
Nie przyłączam się do tej teorii :)

---

Masz rację, nie można. Powiedz to jemu :)
http://www.mlssa.asn.au/nletters/chopperandshark.jpg
Psia mać, centralny kadr, jak można było ?
http://www.blueskybirds.co.uk/photos...90707_0082.jpg
No tutaj już prawie, chociaż ta obcięta nie w stawie ręka:
http://static.guim.co.uk/sys-images/...wards--018.jpg
Pewnie że są reguły, ale czy takich samych nie używa się w muzyce ? Blabla - (refren) papapapa poker fejs, bla bla i to zapętlone * 4 aby dociągnąć do 4m5, jest HICIOR !
Czym zatem jesteś, Atom Heart Mother, Shine On You Crazy Diamond, November Rain ? Ech Ci nie znający reguł muzycy. A fe !

Ja póki co nie czuję się przekonany od tego co dotychczas przeczytałem w tym wątku, poza tym, że klasyka rządzi.

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

Dotychczasowa konkluzja jest taka, że można kadrować jak się chce, w proporcjach takich jak się chce...
:grin:
Nie przyłączam się do tej teorii :)

---

Ja też. :grin: Czy obcinanie boków zdjęcia tylko tak, aby potem było dobrze nie jest nieco lenistwem? Czy usytuowanie w odpowiednim wymiarze (Dobas o tym dobrze wcześniej napisał) nie jest trudniejsze? Niż ciachanie w różnorakie formy?

Prawdziwy artysta umiejętnie żongluje regułami. Geniusz ustala nowe.
Gdyby tak było naprawdę, że nie należy przekraczać reguł, to ja powiem Wam coś z innej beczki, pomysł który zrodził się w mojej głowie po przeczytaniu mniej elastycznych wypowiedzi. Do zaleceń, które przytoczył Mirek możnaby odnieść soft aparatu, i zrobić mu wyjście na autonomiczny statyw. Technicznie to równie łatwe jak detekcja twarzy. 3 kierunki - góra-dół, lewo-prawo, pochył. Odległość regulowana zoomem. Metoda wykrywania twarzy lub charakterystycznych kształtów połączona z plasowaniem ich w mocnych punktach. Stawiasz statyw na weselu i idziesz doić, ewentualnie co jakich czas przestawiasz w inny kąt aby tło inaksze wyszło. Masz większą gwarancję niż z ręki, że twarz zawsze będzie w 1/3 na 1/3.
Do jakiej roli ograniczylibyśmy wtedy fotografa ? Do przemieszczania statywu ? A gdzie jego inwencja ?
Ech... konserwatyści :)

Robiąc zdjęcia podczas wesela również wypadałoby dbać o kompozycję, nieprawdaż? Owszem, jest to fotoreportaż, masz większą swobodę i możliwości kombinowania z kadrem jak tylko fantazja pozwoli, jednak kompozycja kupy trzymać się musi. A to osiągniesz właśnie wspomagając się między innymi tymi prostymi zasadami.

A przy okazji, zrób coś z tymi obrazkami powyżej, bo mam wrażenie, że niekorzystnie wpływają na działanie przeglądarki.

Cytat:

---

Zamieszczone przez tank_driver

Prawdziwy artysta umiejętnie żongluje regułami. Geniusz ustala nowe.
Gdyby tak było naprawdę, że nie należy przekraczać reguł, to ja powiem Wam coś z innej beczki, pomysł który zrodził się w mojej głowie po przeczytaniu mniej elastycznych wypowiedzi. Do zaleceń, które przytoczył Mirek możnaby odnieść soft aparatu, i zrobić mu wyjście na autonomiczny statyw. Technicznie to równie łatwe jak detekcja twarzy. 3 kierunki - góra-dół, lewo-prawo, pochył. Odległość regulowana zoomem. Metoda wykrywania twarzy lub charakterystycznych kształtów połączona z plasowaniem ich w mocnych punktach. Stawiasz statyw na weselu i idziesz doić, ewentualnie co jakich czas przestawiasz w inny kąt aby tło inaksze wyszło. Masz większą gwarancję niż z ręki, że twarz zawsze będzie w 1/3 na 1/3.
Do jakiej roli ograniczylibyśmy wtedy fotografa ? Do przemieszczania statywu ? A gdzie jego inwencja ?
Ech... konserwatyści :)

---

Statyw i automatyka już jest w sony, Smile shot, Beauty shot również, więc umieszczanie w mocnych punktach jest tylko kwestią czasu. Gdyby taki statyw działał z Canonami to perfect shot już byłby zaimplementowany w CHDK.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Eddie

Robiąc zdjęcia podczas wesela również wypadałoby dbać o kompozycję, nieprawdaż? Owszem, jest to fotoreportaż, masz większą swobodę i możliwości kombinowania z kadrem jak tylko fantazja pozwoli, jednak kompozycja kupy trzymać się musi. A to osiągniesz właśnie wspomagając się między innymi tymi prostymi zasadami.

A przy okazji, zrób coś z tymi obrazkami powyżej, bo mam wrażenie, że niekorzystnie wpływają na działanie przeglądarki.

---

1: Panie Einstein, z przykrością zawiadamiamy, iż oblał Pan egzamin na nasze studia, w związku z czym niestety nie będzie Pan mógł zostać Inżynierem Elektrykiem. Łączymy się w bólu, (szanowna) Dyrekcja.
2: Panie Jordan, niestety poziom pańskiej gry jest mniej niż zadowalający, w związku z powyższym zmuszeni jesteśmy wydalić pana z naszej szkolnej drużyny koszykówki. Przykro mi. Trener.

Oba przypadki autentyczne. Nie bójmy się kreować świata tak, jak go my widzimy. Ci mierzący linijką i porównujący z książką nigdy nie staną się Wielcy.
Amen.

KATEB: czyli w głowie bezmaturnego Technika Technologii Drewna o specjalności meblarstwo krąży ten sam olej co w głowach tych mega szkolonych inżynierów.
Nie wiedziałem o tych super ficzerach, co nie przeszkodziło mi wpaść na pomysł możliwości ich stworzenia. Ot, wyjątek od reguły !

Cytat:

---

Zamieszczone przez tank_driver

1: Panie Einstein, z przykrością zawiadamiamy, iż oblał Pan egzamin na nasze studia, w związku z czym niestety nie będzie Pan mógł zostać Inżynierem Elektrykiem. Łączymy się w bólu, (szanowna) Dyrekcja.
2: Panie Jordan, niestety poziom pańskiej gry jest mniej niż zadowalający, w związku z powyższym zmuszeni jesteśmy wydalić pana z naszej szkolnej drużyny koszykówki. Przykro mi. Trener.

Oba przypadki autentyczne. Nie bójmy się kreować świata tak, jak go my widzimy. Ci mierzący linijką i porównujący z książką nigdy nie staną się Wielcy.
Amen.

---

A nie wydaje Ci się, że ci wielcy będąc wcześniej małymi musieli poznać przynajmniej jakieś podstawy, żeby mieć wstęp do dalszych kombinacji?
Wiesz, na krzywe drzewo i Salomon nie naleje.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Eddie

A nie wydaje Ci się, że ci wielcy będąc wcześniej małymi musieli poznać przynajmniej jakieś podstawy, żeby mieć wstęp do dalszych kombinacji?
Wiesz, na krzywe drzewo i Salomon nie naleje.

---

Predyspozycje to jedno, marzenia rodziców to drugie. Oczywiście że szkoła uczy dyscypliny. Po co jednak tłuc Jankowi na siłę piękno poezji, skoro w trzeciej klasie podstawówki oblicza on pierwiastki kwadratowe z liczb niewymiernych w ułamku sekundy, a jedynym znanym mu wierszem będzie ciąg Bernoulliego ?
Ale Panowie i Panie, koniec OT przynajmniej z mojej strony.
Konkluzja jest taka:
Uczmy się reguł, ale nie bójmy się ich łamać, jeśli serce i rozum podpowiada coś innego (i nadal będzie to zgodne z prawem :) ).
Miłego dnia.

EDIT: O właśnie, miłościwie nam kadrujący (olśnienie). Świadomie lub nie, naszymi umysłami włada matematyka. Nie wierzycie ? Wkrótce będziecie :)

Pozdrawiam

nie porównuj inżynierów z technikami i usuń te 4 zdjęcia, bo zawieszają firefoxa.

aj, kolejny wątek wymądrzania się i przepięknych metafor...

Kwestia kadrowania czy proporcji to nie jest jakiś zbiór przepisów a'la kodeks drogowy, który ma ułatawiać nam poruszanie się po świecie fotografii. To wynik obserwacji, wnioskowania. Proporcje obrazka mają ułatwić naszemu mózgowi "łatwiejszy" odbiór pracy. Myślę, że zawiłości teoretyczne świetnie wytłumaczyłby tu irek. To samo z mocnymi punktami - to nie jest przepis "tak rób", tylko "tak zwrócisz uwagę oglądającego".
Można kadrować wedle własnych reguł, czy też zmieniać proporcje stosownie do tego, co udało się złapać na zdjęciu. Z pewnością zyska to poklask przeciętnego konsumenta fotografii, który jest zadowolony "ładnym obrazkiem". Jednak należy mieć swiadomość, że dowolnym kadrowaniem czy zmienianiem proporcji nie zyskamy aprobaty w oczach tych, na których uznaniu tak naprawdę nam w głębi duszy zależy - osób, które na fotografii się znają, które fotografię rozumieją i którzy zainteresowawszy się naszą twórczością mogą przenieść nas z okręgówki do ekstraklasy (czy "na salony" jak kto woli) promując nasze nazwiska w świecie prasy, mody czy gdzie kto ma jakie aspiracje.
Tak sądzę.

Cytat:

---

Zamieszczone przez wojciech_gd

nie porównuj inżynierów z technikami i usuń te 4 zdjęcia, bo zawieszają firefoxa.

aj, kolejny wątek wymądrzania się i przepięknych metafor...

---

Uważasz jednych za lepszych od drugich ?
Zdjęcie usuwam jedno, bo rzeczywiście jest krowiaste.
A wycieczki osobiste na PW, jak nie masz nic do napisania, to nic nie pisz.

Cytat:

---

Zamieszczone przez k@czy

dosyc czesto uzywacie okresleniea "swiadome kadrowanie". moze mi ktos blizej sprecyzowac to pojecie? chodzi o to, ze mam w kadrze to co chce, czy to co powinienem miec wedle regul?

---

Dla mnie świadome kadrowanie jest przeciwieństwem przypadkowego kadrowania. W tym sensie każdy kadr, który był przedmiotem jakiejkolwiek refleksji jest świadomy - niezależnie od tego czy odpowiada jakimś regułom czy je łamie, niezależnie też od tego czy poszczególni oceniający uznają go za dobry czy zły. W tym sensie nieświadome kadrowanie występuje rzadko, głównie wśród ludzi, którzy robią pierwsze w życiu zdjęcia. Takie kadry zwykle są podobne - obiekt główny umieszczony jest centralnie w kadrze. Potem - jak fotografujący uświadamia sobie, że kadr ma znaczenie, można na niego wpływać a on wpływa na odbiór zdjęcia zaczyna się świadome kadrowanie. Jednym z pierwszych odkryć fotografujących jest rozróżnienie pomiędzy kadrem poziomym i pionowym. Gdzieś od tego momentu zaczyna się świadome kadrowanie. Swoją drogą były robione eksperymenty - małym dzieciom dawano aparaty i one robiły nimi zdjęcia. Nie było w tej sytuacji refleksji nad kadrowaniem, niektórzy nazywali takie kadrowanie instynktownym. Efekty takich eksperymentów bywają ciekawe ;-)

Dla mnie kadr jest ważny - potrafi zepsuć zdjęcie lub uczynić je ciekawym. Kadrowanie nie jest jednak ważniejsze od przedmiotu czy tematu zdjęcia. Nie podobają mi się a nawet w jakimś sensie drażnią mnie zabiegi mające z kadru uczynić główny walor zdjęcia. Mam na myśli zdjęcia "puste", nieciekawe zamknięte jednak w jakiś kontrowersyjny kadr - np. cięcie po oczach i podobne kontrowersyjne zabiegi. Ktoś kiedyś nazwał takie działania "leceniem w sztukę".

Ciekawe jest, że w naszej kulturze kadry zdjęć czy nawet obrazów są w większości ograniczone do prostokątów (kwadrat tez jest prostokątem). Kadry w kształcie koła czy owalu są znacznie rzadsze natomiast inne figury praktycznie nie są spotykane. Ciekawe czy kiedyś trójkąt, romb i inne figury a nawet jakieś nieforemne kształty mają szansę zdobyć popularność jako formy kadrów:?: ;-)

Wg mnie wiele osób nie do końca rozumie czym sa "reguły kadrowania" czy "reguły kompozycji". Trójpodział, ślimaczki, itd. traktowane są przez nich jak prawo obowiązujące. Namierzają mocny punkt - jeśli nie ma w nim niczego, to źle.
To nie tak, panowie i panie.
Reguły te, opisane w wielu podręcznikach i poradnikach, to uogólnione zebranie obserwacji i wskazówek pozwalających lepiej skomponować obraz. Ktoś mądry zaobserwował jakiś czas temu, że jeśli w pejzażu linia horyzontu przebiega na 1/3 wysokości, to z reguł taki pejzaż jesm milszy dla oka niż to samo miejsce z linią horyzontu w połowie. I na tej podstawie powstała reguła! Ale nie zawsze jest ona istotna, bo kompozycja to nie tylko linia horyzontu, trójpodział i mocne punkty. To również decyzja o odpowiedniej wielkośći obiektu w kadrze, proporcjach między tym co jest tematem zdjęcia a tłem, o kolorach, jasnościach, kierunku, w którym patrzą fotografowane osoby, itp.

Eddie - oczywiście że komponujesz obraz w trakcie reportażu, ale zazwyczaj nie ma na to wystarczająco dużo czasu aby obejmować wzrokiem wszystkie detale + trzeba do pewnego stopnia zaufać losowi przy dynamicznych scenach. Ortodoksyjne trzymanie sie zasady "nie kadruję" powoduje wówczas pogorszenie jakośći materiału, a na to mozna sobie pozwolic przy pstrykaniu dla siebie :-)
Z resztą - każdy ma swoje metody i nic mi do metod innych osób. Jeśli ktos ma lepsze samopoczucie bo nie kadruje, to niech ma :-)

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

...czy też zmieniać proporcje stosownie do tego, co udało się złapać na zdjęciu. Z pewnością zyska to poklask przeciętnego konsumenta fotografii, który jest zadowolony "ładnym obrazkiem".

---

Szkoda, że takiej "świadomości" nie mieli malarze na przestrzeni setek lat, którzy klepali blejtramy o proporcjach boków od sasa do lasa. Pewnie mieliby jeszcze większe uznanie prawdziwych znawców. :grin: A przeciętny konsument? To zwykły tuman, który i tak nie potrafi przy pomocy linijki zmierzyć i obliczyć proporcji boków. Albo mu się podoba obraz lub fota, albo nie. I w swojej nieświadomości nie potrafi nawet tego uzasadnić. :roll:

ps. IMHO jedyny racjonalny powód trzymania się proporcji 4/3 lub 3/2 to robienie odbitek w małym formacie do pamiątkowych albumów.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Rafał Czarny

Szkoda, że takiej "świadomości" nie mieli malarze na przestrzeni setek lat, którzy klepali blejtramy o proporcjach boków od sasa do lasa. Pewnie mieliby jeszcze większe uznanie prawdziwych znawców. :grin:

---

Czemu szkoda? Zapotrzebowanie na ładne obrazki zawsze było dość duże. Jeden woli uznanie, inny twardy pieniądz. :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

Czemu szkoda? Zapotrzebowanie na ładne obrazki zawsze było dość duże. Jeden woli uznanie, inny twardy pieniądz. :)

---

"Szkoda" napisałem z sarkazmem. Po prostu nie widzę żadnego racjonalnego uzasadnienia by trzymać się jakichkolwiek narzuconych przez producentów matryc proporcji boków. Przycinam foty tak, by wg. mnie najkorzystniej wyglądały.

Ktoś, kto focił przed laty analogowo nie widzi problemu. Klatka filmu małoobrazkowego miała proporcje boków 3:2. Ale papiery fotograficzne już niekoniecznie. Popularny był papier 30cm x 40cm. I których proporcji miał się trzymać fotograf? Tych narzuconych przez producenta filmu czy tych narzuconych przez producenta papieru?

A papier 40cmx50? To już w ogóle dziwoląg. :roll:

Cytat:

---

Zamieszczone przez Rafał Czarny

Po prostu nie widzę żadnego racjonalnego uzasadnienia by trzymać się jakichkolwiek narzuconych przez producentów matryc proporcji boków. Przycinam foty tak, by wg. mnie najkorzystniej wyglądały.

---

To, że czegoś nie widzisz nie oznacza, że tego nie ma. Ja w życiu nie widziałem Chin.
Uważam po prostu, że pewne "produkty" "sprzedają" się lepiej dzięki pewnym zabiegom. Całę zastępy fachowców pracują nad tym jak ustawić produkty w hipermarketach, by sprzedawały się one jak najlepiej i nie bez kozery gumy do żucia i batoniki są na wysokości wzroku dziecka.
W ten sam sposób odbieram proporcje zdjęcia i zastosowanie (rozsądne) mocnych puntów. Same z siebie nie czynią zdjęcia doskonałym, ale pozwolą je "lepiej sprzedać".
(tak samo jak tzw. plan amerykański jest uznawany za ten, który oddaje naturalne widzenie postaci)

Cytat:

---

Zamieszczone przez mariush

Eddie - oczywiście że komponujesz obraz w trakcie reportażu, ale zazwyczaj nie ma na to wystarczająco dużo czasu aby obejmować wzrokiem wszystkie detale + trzeba do pewnego stopnia zaufać losowi przy dynamicznych scenach.

---

Właśnie, właśnie. Mówiąc krótko, pilnujesz aby na zdjęciu było to co być powinno i tam gdzie chciałeś to umieścić, na miarę możliwości oczywiście. Nie pozostawiasz wszystkiego ślepemu losowi, a tylko jakąś część, bo przy reportażu nie jesteś w stanie wszystkiego przewidzieć. I o to mi właśnie chodziło.

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

W ten sam sposób odbieram proporcje zdjęcia i zastosowanie (rozsądne) mocnych puntów. Same z siebie nie czynią zdjęcia doskonałym, ale pozwolą je "lepiej sprzedać".

---

To ja już nie wiem. Jesteś zwolennikiem sztywnego trzymania się narzuconych przez producentów matryc proporcji zdjęcia czy nie? Która "szkoła" pozwala lepiej sprzedać?
_______________________ (automatyczne scalenie)_____________________

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

To, że czegoś nie widzisz nie oznacza, że tego nie ma. Ja w życiu nie widziałem Chin.

---

Podaj mi więc racjonalny powód trzymania się narzuconych proporcji i napisz dlaczego malarze na przestrzeni wieków mieli w ***** proporcje 4/3 czy 3/2?

Cytat:

---

Zamieszczone przez Rafał Czarny

To ja już nie wiem. Jesteś zwolennikiem sztywnego trzymania się narzuconych przez producentów matryc proporcji zdjęcia czy nie? Która "szkoła" pozwala lepiej sprzedać?

---

Jestem zwolennikiem czegoś, co nazywa się kompozycją - czyli związku proporcji z mocnymi punktami.
Można walić w klawisze fortepianu na oślep z różnym tempem i natężeniem. Po co więc szkoły muzyczne? Czego w nich uczą?
Która szkoła pozwala się lepiej sprzedać? To chyba zależy od czasów. Swego czasu proporcje rubensowskie miały ogromne wzięcie. Dziś króluje 90/60/90. nie powiesz mi chyba, że proporcja kadru nie ma się nijak do proporcji ciała czy też innych.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Rafał Czarny

Podaj mi więc racjonalny powód trzymania się narzuconych proporcji i napisz dlaczego malarze na przestrzeni wieków mieli w ***** proporcje 4/3 czy 3/2?

---

1. Zlecenia "pod wymiar" tak jak dziś zabudowa kuchni.
2. Lenistwo
3. Brak wiedzy
4. Gigantomania
5. Tumiwisizm
6. "Artyzm"
Pewnie parę jeszcze by się znalazło. Jednak do dziś przetrwały te, gdzie w ogólnym zarysie odnajdujemy proporcje. O tych innych słuch nieco zaginął. Dama z łasiczką nie jest namalowana "szerokim kątem" w ramie o proporcjach 8:3 (chyba).

Co za tumany z tych malarzy. :roll::roll::roll: Ech, gdyby wiedzieli o tym co tu napisałeś to pewnie lepiej sprzedaliby swoje dzieła. :grin::grin::grin: A kilku to pewnie nie zmarło by z głodu.

http://www.mojeobrazy.com.pl/malarz....Che%B3mo%F1ski

Cytat:

---

Zamieszczone przez Rafał Czarny

Co za tumany z tych malarzy. :roll::roll::roll: Ech, gdyby wiedzieli o tym co tu napisałeś to pewnie lepiej sprzedaliby swoje dzieła.

---

Wychodzisz z błędnego założenia, że jestem nieomylny. A być może się mylę.
Po prostu mam własne przemyślenia odnośnie własnych fotografii. Wciąż tylko odnosisz się do kasy, ilości sprzedanych dzieł itp. Może ja po prostu patrzę na to pod kątem "ponadczasowości", "uniwersalności" a nie chwilowej potrzeby zarobienia na chleb?
Piramidy budowano tak aby przetrwały tysiące lat a nie po to żeby zarobić szybko kasę. Motywacja była inna.

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

A być może się mylę.

---

No, tu się z Tobą zgadzam. :wink:

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

Swego czasu proporcje rubensowskie miały ogromne wzięcie. Dziś króluje 90/60/90. nie powiesz mi chyba, że proporcja kadru nie ma się nijak do proporcji ciała czy też innych.

---

Cały czas właśnie o tym piszę. IMHO to proporcje boków trzeba dostosować do kompozycji, a nie odwrotnie. Inne proporcje boków będą lepiej pasowały do zdjęcia grubasa, a inne do anorektyczki. A trzymanie się sztywno z nieracjonalnego (w moim przekonaniu) powodu jakiś proporcji boków jest ze szkodą dla kompozycji.

Niektóre kadry korzystniej wyglądają w kwadracie, inne w 4/3, inne w 3/2 a jeszcze inne w proporcjach x/y.

Ale chyba w temacie nie mamy czy 4/3 to wlasciwy format czy 3/2,4/4,16/9,21/9.W kazdym z nich te charakterystyczne punkty beda w innych miejscach.Inaczej budujemy porzadek na obrazie w kazdym z tych kadrow.Mamy tzw. zloty podzial kadru a nie stosunek jego bokow.To calkiem dwie rozne sprawy.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Rafał Czarny

Cały czas właśnie o tym piszę. IMHO to proporcje boków trzeba dostosować do kompozycji, a nie odwrotnie.

---

Święta prawda.
Dlatego włąśnie często zdarza mi się obcinać pionowy kadr do proporcji 3/4 - a chyba nigdy nie przyciąłem tak kadru poziomego.

Cytat:

---

Zamieszczone przez tank_driver

1: Panie Einstein, z przykrością zawiadamiamy, iż oblał Pan egzamin na nasze studia, w związku z czym niestety nie będzie Pan mógł zostać Inżynierem Elektrykiem. Łączymy się w bólu, (szanowna) Dyrekcja.
2: Panie Jordan, niestety poziom pańskiej gry jest mniej niż zadowalający, w związku z powyższym zmuszeni jesteśmy wydalić pana z naszej szkolnej drużyny koszykówki. Przykro mi. Trener.

Oba przypadki autentyczne. Nie bójmy się kreować świata tak, jak go my widzimy. Ci mierzący linijką i porównujący z książką nigdy nie staną się Wielcy.
Amen.

---

Ja słyszałem, że ani Jordan ani jego były trener tego nie potwierdzili. To podobno taka trenerska legenda wymyślona aby motywować młodych.

Cytat:

---

Zamieszczone przez tank_driver

KATEB: czyli w głowie bezmaturnego Technika Technologii Drewna o specjalności meblarstwo krąży ten sam olej co w głowach tych mega szkolonych inżynierów.
Nie wiedziałem o tych super ficzerach, co nie przeszkodziło mi wpaść na pomysł możliwości ich stworzenia. Ot, wyjątek od reguły !

---

Każdy może ficzery wymyślać, gorzej z ich wykonaniem i sprzedawaniem. A czasem (ale tylko czasem) im mniej umysł związany z daną dziedziną, tym bardziej świeże mogą być pomysły.

wystąpię po stronie tych z "początku drogi" - lub jak kto woli "leniwych" :

Panowie i Panie, wklejcie foty, własne- cudze i na przykładach opiszcie , dlaczego wg Was coś jest bardziej a coś nie bałdzo.

Nabyłem ostatnio drogą kupna opasłą księgę "Photoart" i po poświęceniu jej ( pracom fotograficznym ) kilku wieczorów doszedłem do wniosku , że przeważającej ilości fotek nie łapię - mało , wiele z prac uznałem za totalne gnioty.

Zdaję sobie sprawę , trzeba trochę wiedzy i doświadczenia , aby rozsmakować się w obrazie, muzyce, ale...

Tak więc, chętni do oświecania nieoświeconych proszeni są o to co powyżej - przykłady.

pozdrawiam

Cytat:

---

Zamieszczone przez zeman2

Tak więc, chętni do oświecania nieoświeconych proszeni są o to co powyżej - przykłady.

---

Nie każdy twór znajdzie odbiorców, będzie się rozbijać o gust oraz możliwości przetwarzania mózgu danego osobnika (percepcji).
_______________________ (automatyczne scalenie)_____________________

Cytat:

---

Zamieszczone przez diabolique

Jednak do dziś przetrwały te, gdzie w ogólnym zarysie odnajdujemy proporcje. O tych innych słuch nieco zaginął. Dama z łasiczką nie jest namalowana "szerokim kątem" w ramie o proporcjach 8:3 (chyba).

---

Z braku wzorców do naśladowania, kto w tamtych czasach widział/wiedział jak może wyglądać projekcja szerokokątna z korekcja rektalinearna?