Największe powiększenie 20gr

[dorjan]

dorjan: No, no faktycznie pokazałeś nowe możliwości !---Ty także z body E1 robisz? (w moim E1 wychodzą brudy z membrany prawdopodobnie)

Nowe możliwości pokazał Kris_1. Ja tylko sprawdziłem jak to działa i dzięki innemu oświetleniu wyszło trochę lepiej jakościowo.

Mój E-1 ma prawie 2 lata i zastanawiam się, czy nie skorzystać z gwarancyjnego serwisu, chociaż nic więcej mu nie dolega i nawet guma nie ma zamiaru się odklejać.

Dzisiaj zmieniłem obiektyw na Petacon 300mm, f:4, ze względu na 19-listkową przysłonę preselekcyjną i stabilniejszy pierścień mocujący. Znalazłem również mniej porysowany egzemplarz 20gr. Reszta bez zmian. Odwrócony ZD 14-54mm i statyw repro.

Większe odwzorowanie można jeszcze uzyskać stosując obiektyw o dłuższej ogniskowej lub odwrócony o krótszej niż 14mm. Szansę mają użytkownicy ED 11-22mm, oraz właściciele długich „luf”, powyżej 300mm. Dzięki dużej odległości przedniej (tylnej) soczewki obiektywu od obiektu można swobodnie wpływać na sposób oświetlenia. W takim zestawie nie ma problemu z winietowaniem na wysokich wartościach przysłon, chociaż stosowałem zaledwie f:11 i f:16.

Pierwsza fotka z oświetleniem bezpośrednim 4 żarówek i ekspozycją 2s przy ISO-100.

źródło

Zmiana oświetlenia na rozproszone błyskowe dała taki efekt.

źródło

Myślę, że teraz to jest już porządny „dziobek”, a raczej jego część.
Przy takiej zabawie widać dopiero przewagę lustrzanek w porównaniu do kompaktów. Mnogość rozwiązań i uzyskane skale odwzorowania mnie również zaskakują.

Pozdrawiam.

[irek50]

dorjan :To juz naprawdę rewelacja!!! (także szacunek dla Kris_1) Co na to RE?

[grizz]

Nie wiem jak RE, ale ja zbieram szczękę z podłogi ;p

[radlakos]

heh - nie jesteście sami panowie

[Oleryk]

Ostatni kadr jest rewelacyjny.
To nie tylko kwestia powiększenia ale też fotka ma świetna jakośc.
Posziwiam możliwości, tylko czy to do czegoś może się rzeczywiście przydać?

[irek50]

Oleryk: Odpowiem w tonie filozoficznym: to poszerza granice poznania

[Oleryk]

Oleryk: Odpowiem w tonie filozoficznym: to poszerza granice poznania

Gdybym tak nie uważał nie zaglądałbym codziennie do tego wątku

[Jeronimo]

jedno słowo -> WOW

źródło

[dzemski]

ja też zbieram szczękę z podłogi. Brawo !

[dorjan]

Mogę tylko podziękować za słowa uznania. Ten efekt to jednak zasługa wielu z Was.

Niewinna zabawa z maksymalnym powiększeniem w systemie 4/3 w rzeczywistości przerosła moje oczekiwania. Już z definicji makrofotografii wynika, że to możliwość rejestrowania małych obiektów w skali 1:1 do 10:1. Dalej zaczyna się fotografia mikroskopowa. Uzyskanie odwzorowań 10:1 nie okazało się trudne, ale dalej było już ostro pod górkę.

Stwierdzenie Radka uświadomiło jedynie jak daleko do podobnych wyników.

Podobno Markowi Wyszomirskiemu udało się osiągnąć 20:1...

Dopiero Kris_1 pokazał, że mamy do czynienia z systemem Olka, w którym codziennie używamy ogniskowej 14mm, a stosunek ogniskowej pierwszego obiektywu do odwróconego daje nam przecież wartość możliwej do osiągnięcia skali odwzorowania. Dzięki ustawieniu pierścienia na minimalną odległość w 300mm obiektywie można zyskać dodatkowe milimetry ogniskowej i przekroczenie wyniku Marka Wyszomirskiego nie sprawiło większych kłopotów.

Za przyzwoitą jakość ostatnich fotek odpowiedzialny jest Dzemski, bo jego wątpliwości spowodowały chęć udowodnienia, że może być lepiej.

powiększenie jak powiększenie, imponujące, ale jakość pozostawia wiele do życzenia. Lepsze foty wyszły by już na binokularze

Witia 1 dopingował mnie od początku i chyba jak na razie nie zawiodłem tych oczekiwań. Dziękuję.

Jeszcze jedno ciekawe spostrzeżenie. Zastosowanie obiektywów 300mm kryjących pole średniego formatu 6x6 wraz z odwróconym obiektywem ZD 14-54mm lub nawet innym, ( Flektogon 50mm ,f:4,0 na format 6x6) w zestawie z Olkiem nie powoduje zmiany parametrów naświetlania przy zmianie przysłon od 4,0 do 16.
W pewnym momencie nawet zwątpiłem w sprawność układu pomiarowego E-1, ale każdy kadr był naświetlany jednakowo bez względu na zastosowaną przysłonę i ciągle z tym samym czasem. Dopiero przysłonięcie do f:22 powodowało zmianę parametrów ekspozycji o 1/2EV. Przysłona w Sonnarze 4/300 posiada jeszcze f:32 i f:45 i dopiero przy tych wartościach następował gwałtowny spadek jasności. Spowodowane to jest jednak winietowaniem brzegów kadru przy tak ekstremalnych przysłonach.
Domyślam się, że jest to zbędny nadmiar pola dla 4/3, ale Irek50 jest tu specjalistą w stosowaniu formatek ograniczających, więc jak to jest?

Zmiana przysłony o jedną wartość EV powinna redukować światło o 1EV, czy przy takich obiektywach ta zasada nie obowiązuje?


Pozdrawiam.