[OlyTest] 10 dni z E-M10

[epicure]

Zanim przebrnę przez wszystkie cropy z testu iso, mała zagadka:

Jakie iso?

[And.N]

...Jakie iso?

Trudne pytanie. Zakładam, ze skrajne..., 25600 i krótki czas lub 100, (200) i długi czas.

[epicure]

Górne i dolne to cropy z tego samego zdjęcia, różnica jest między prawą a lewą stroną.

[PanMarecq]

Olympus Iso 200 Fuji 800 :P

[epicure]

Olympus Iso 200 Fuji 800 :P

No i zepsułeś zabawę Pytanie było zbyt proste.

[PanMarecq]

No i zepsułeś zabawę Pytanie było zbyt proste.

Serio?! Co wygrałem ??? (na początku chciałem postawić 1600 u Fuji ale myślałem,że już bez przesady no :P)

[epicure]

Serio?! Co wygrałem ???

Żeton na kielnię i beton

na początku chciałem postawić 1600 u Fuji ale myślałem,że już bez przesady no :P

To już by była wygrana przez nokaut, a póki co jest jeszcze na punkty

[tomek s]

Pewnie też by trochę inaczej wyszło gdyby test zrobić np. z co najmniej 3 metrów od fotografowanej sceny.
Pozdr

[epicure]

A co by to zmieniło?

[epicure]

Dzień 8.

I przyszedł czas na "test" szumów. Każdy z nas pewnie oglądał tego typu porównania na portalach zajmujących się testowaniem aparatów. Z reguły wyglądają one tak: jest sobie jakaś scenka z butelek i kredek, dobre światło, dużo jasnych tonów i niewiele ciemnych, w miarę krótkie czasy ekspozycji. Są to warunki kompletnie oderwane od praktyki, bo zwykle wysokich czułości używa się tam, gdzie światła brakuje. Poza tym to właśnie w ciemnych tonach szum jest najbardziej wyraźny, a nie na białej etykiecie butelki po "tymbarku". A jeśli już warunki testu są odpowiednie, jak na dpreview, gdzie można przełączyć scenkę na słabe oświetlenie żarowe, to z kolei zdjęcia są odszumiane, nawet rawy (redaktorzy stwierdzili, że Adobe wie lepiej, jak powinny wyglądać zdjęcia, i nie wyłączyli standardowego odszumiania). Za każdym razem, gdy oglądam takie sample, myślę sobie, że sam zrobiłbym to lepiej...

No i zrobiłem! Wylazłem w noc, znalazłem sobie wdzięczny obiekt oświetlony stałym, nie zmieniającym się światłem, postawiłem aparaty na statywie, wyłączyłem stabilizację, użyłem 2-sekundowego samowyzwalacza, żeby nic nie poruszyć, balans bieli ustawiłem na "żarówkę" i stosując te same parametry ekspozycji zrobiłem serię zdjęć, podnosząc czułość o 1 EV i o tyle samo skracając czas ekspozycji, a przysłonę pozostawiając bez zmian. "Te same parametry" należy potraktować jako "możliwie najbardziej zbliżone parametry", ponieważ Fuji stosuje trochę niestandardowe czasy, np. 8,5 s zamiast 8 s lub 4,3 s zamiast 4 s. Różnice te są jednak śladowe, można je pominąć. Rawy wywołałem w LR5, wyłączając odszumianie, ponieważ soft ten standardowo usuwa nieco kolorowego szumu. Skutkiem tego było wyższe zaszumienie sampli, ale ciemne kolory, jak np. liście drzew, odzyskały zieleń. Same zdjęcia to jednak nic w porównaniu do zabawy w wycinanki, która zakończyła się tak:

źródło

źródło

źródło

źródło

źródło

źródło

Tutaj link do pełnych kadrów: https://drive.google.com/folderview?...&usp=drive_web

Właściwie na tym mógłby poprzestać - każdy sam może sobie wyrobić własne zdanie na podstawie tego, co widać. Każdy też ma inną tolerancję na szum, w innej formie prezentuje zdjęcia, inaczej je obrabia. Nie będę więc podejmował się oceny, która czułość w E-M10 jest jeszcze użyteczna, a która już nie. Tym bardziej, że sam dla każdej z nich z pewnością znalazłbym zastosowanie. Skupię się więc na rzeczach obiektywnych i pozwolę sobie zauważyć fakt, że szum towarzyszy Olkowi już od najniższej czułości. Nie jest to spowodowane długim czasem naświetlania, bo i na zdjęciach robionych za dnia da się w powiększeniu zauważyć kaszę np. na niebie. Tyle tylko, że oglądanie powiększenia 1:1 na monitorze 21" to mniej więcej to samo, co oglądanie wydruku wielkości 1,3 x 1 m z odległości 50 cm. Jeśli więc ktokolwiek sądzi, że taki szum ma jakiekolwiek znaczenie w praktyce, to po prostu świruje bażanta. Znaczenie szumu zaznacza się dopiero na wyższych czułościach. Z tego, co widać, szum wzrasta w sposób przewidywalny i jednostajny wraz ze wzrostem iso, do czasu napotkania wartości 6400, gdzie następuje już bardziej wyraźne załamanie jakości i tutaj zapanowanie nad nim może już być problematyczne. Osobiście trzymałbym się iso 3200 tak długo, jak to tylko możliwe, a iso 6400 pozostawił tylko na najbardziej ekstremalne sytuacje. Różnica w poziomie szumów w porównaniu do APS-C jest taka, jakiej należało się spodziewać, czyli ok. 1 EV. Obrazuje to poniższe zestawienie:

źródło

Dziś należałoby jednak postawić pytanie nie "jaka jest różnica między X a Y?", tylko "czy X lub Y spełnia moje wymagania". Kiedy parę lat temu kupiłem sobie pierwszą lustrzankę, podobne testy robiłem dla iso 800, bo na tej czułości wszystko się rozgrywało. Wszystko, co przekraczało ten próg, było w zasadzie bezużyteczne, przynajmniej nie do dalszej obróbki w kolorze. Marzyłem o użytecznym (dla mnie, dla konkretnego sposobu obróbki) iso 1600, które pojawiło się jako pierwsze w zasadzie dopiero w Nikonie D90. Teraz zaś porównujemy sobie iso 3200 i 6400, zastanawiając się, czy szum pojawi się już na A4, czy może dopiero na A3. I mowa tu o szumie, który w fotografii analogowej towarzyszył filmom o czułości... nie wiem... iso 400?

Dla mnie to, co oferuje E-M10 w kwestii szumu, jest w zupełności wystarczające. Istniejące różnice dałoby się nadrobić jaśniejszymi szkłami. Gdyby jeszcze tylko ktoś zechciał je produkować i sprzedawać za cenę, którą zaakceptowałby przeciętny biały człowiek z Europy klasy B