Sam temat przecież wyraźnie mówi, ze nie ma takiej wyższości
Chodzi mi głównie o te pytania umieszczone na końcu, ale może nie każdy doczytałi tutaj oczekiwałbym jakichś informacji.
Sam temat przecież wyraźnie mówi, ze nie ma takiej wyższości
Chodzi mi głównie o te pytania umieszczone na końcu, ale może nie każdy doczytał
A sam nie możesz sobie odpowiedzieć na swoje pytanie ?Zamieszczone przez jaclas
Gdybym miał odpowiedzi, to nie pytałbym, ale dzięki za radę
Na niektóre pytania nie ma odpowiedzi
Doczytał, te końcowe pytania są bardzo indywidualne i każdy będzie to widział po swojemu. Chcesz tworzyć sam czy oglądać się na innych iSam temat przecież wyraźnie mówi, ze nie ma takiej wyższości
Chodzi mi głównie o te pytania umieszczone na końcu, ale może nie każdy doczytał
kopiować ich widzi misie, widzi rysie?
|popRAWka: 3|SKARBNIK TWA wątek Moje foty :::: Nie ma prawdziwego szczęścia :::: wątek IR'iotyczne EGZEKUTOR TWA|Zloty: 6|
Byłbym, a raczej jestem zainteresowany, jak to właśnie widzą inni. Jest tutaj, co najmniej kilka osób, które w znacznej części preferują BW i chętnie poczytałbym ich opinie. Czy to coś dziwnego?
A czy ja pisałem, że to dziwne?
Zastanawiałem się, czy będzie to miało wpływ na twoją twórczość. Tyle.
|popRAWka: 3|SKARBNIK TWA wątek Moje foty :::: Nie ma prawdziwego szczęścia :::: wątek IR'iotyczne EGZEKUTOR TWA|Zloty: 6|
Nie nazwałbym tego tak górnolotnie. Pozostańmy przy hobby.
Co do konkretów, to nie wiem. Może?
Pozwoliłam sobie dodać numerki do cytatu żeby się nie pogubić
Ad.1 Warto - jeśli się chce. Kolor i jego modyfikacje to jeden ze środków wyrazu i nie widzę dlaczego by z niego rezygnować jeśli akurat służy naszej wizji.
Ad.2 Czarno biała fotografia jest dobrym rozwiązaniem kiedy np. ciekawy kadr psują beznadziejne kolory, ale sam kadr na kolorze nie bazuje tylko na tym co się w nim dzieje - i kolor psuje to na co chcielibyśmy zwrócić uwagę. Poza tym czarno-biała fotografia sama w sobie nadaje jakąś inną wartość (inną nie znaczy lepszą) zdjęciu ze względu na to że jest uwikłana w jakieś tradycje estetyczne i przez to niesie znaczenia/konwencje przedstawiania które rozpoznajemy np. postarza,"udokumetawia", nadaje powagi -wszystko to też zależne od kadru/tematu i kontekstu. I właściwie możnaby to jedynie rozpatrywać na przykładach.
Sposoby przedstawiania zmieniają się dlatego że nie ma czegoś takiego jak piękno obiektywne - to zbitka tego co neurony w naszych mózgach odbierają jako przyjemne/stymulujące oraz znaczeń nadawanych przez zmieniającą się kulturę i tradycje obrazowania. Im dłużej fotografia istnieje w kulturze tym więcej tych sposobów a tym samym więcej możliwości odnoszenia się do nich. Czyli mogę sobie zrobić czarno-biały akt po to żeby odwrócić uwagę od rzeczy dla mnie nieistotnych i skłonić widza do przyjrzenia się fakturze jej skóry bo ma sexy gęsią skórkę:P albo mogę użyć tego bo mi się jej uroda kojarzy z urodą aktorek kina niemego...
Ad.3 Nie wiem o co chodzi w pytaniu.
Ad.4 To pytanie do dobrych fotografów
Ad.5 Po tym "faktycznie" wnioskuję że ktoś ma takie zdanie? Nie uważam że istnieje stopniowanie artystyczności.
Ad.6 Mi się bardziej podoba cz-b - właśnie dlatego że nie podoba mi się kolorystyka tej fotografowanej sceny (o dziwno na miniaturze podoba mi się bardziej w kolorze - niech mi to ktoś wytłumaczy; )
Dzieki, za trochę czasu, który mi poświęciłaśPozwoliłam sobie dodać numerki do cytatu żeby się nie pogubić
Ad.1 Warto - jeśli się chce. Kolor i jego modyfikacje to jeden ze środków wyrazu i nie widzę dlaczego by z niego rezygnować jeśli akurat służy naszej wizji.
Ad.2 Czarno biała fotografia jest dobrym rozwiązaniem kiedy np. ciekawy kadr psują beznadziejne kolory, ale sam kadr na kolorze nie bazuje tylko na tym co się w nim dzieje - i kolor psuje to na co chcielibyśmy zwrócić uwagę. Poza tym czarno-biała fotografia sama w sobie nadaje jakąś inną wartość (inną nie znaczy lepszą) zdjęciu ze względu na to że jest uwikłana w jakieś tradycje estetyczne i przez to niesie znaczenia/konwencje przedstawiania które rozpoznajemy np. postarza,"udokumetawia", nadaje powagi -wszystko to też zależne od kadru/tematu i kontekstu. I właściwie możnaby to jedynie rozpatrywać na przykładach.
Sposoby przedstawiania zmieniają się dlatego że nie ma czegoś takiego jak piękno obiektywne - to zbitka tego co neurony w naszych mózgach odbierają jako przyjemne/stymulujące oraz znaczeń nadawanych przez zmieniającą się kulturę i tradycje obrazowania. Im dłużej fotografia istnieje w kulturze tym więcej tych sposobów a tym samym więcej możliwości odnoszenia się do nich. Czyli mogę sobie zrobić czarno-biały akt po to żeby odwrócić uwagę od rzeczy dla mnie nieistotnych i skłonić widza do przyjrzenia się fakturze jej skóry bo ma sexy gęsią skórkę:P albo mogę użyć tego bo mi się jej uroda kojarzy z urodą aktorek kina niemego...
Ad.3 Nie wiem o co chodzi w pytaniu.
Ad.4 To pytanie do dobrych fotografów
Ad.5 Po tym "faktycznie" wnioskuję że ktoś ma takie zdanie? Nie uważam że istnieje stopniowanie artystyczności.
Ad.6 Mi się bardziej podoba cz-b - właśnie dlatego że nie podoba mi się kolorystyka tej fotografowanej sceny (o dziwno na miniaturze podoba mi się bardziej w kolorze - niech mi to ktoś wytłumaczy; )
W 3. miałem na myśli np. "przepalone" niebo
(w cz.b., wydaje mi się, ze jest bardziej do zaakceptowania, niż w kolorze) lub to co określilaś jako: "ciekawy kadr psują beznadziejne kolory".
Mam takie wrażenie, że tworząc fotografię czarno-białą, od razu sugerujemy odbiorcy, że nie jest to zwykła fotografia, ale coś bardziej artystycznego.
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
