Fieseler Fi 156 Storch to niemiecki samolot rozpoznawczo-łącznikowy skróconego startu i lądowania (STOL). Zaprojektowany w firmie Gerhard-Fieseler-Werke (GFW) z Kassel jako maszyna sportowo-turystyczna. Pierwszy lot odbył się w 1936, a w roku następnym rozpoczęto produkcję seryjną, która trwała w Czechosłowacji do 1949 roku. Poza III Rzeszą wytwarzały go następujące kraje : Francja w firmie Morane-Saulnier pod oznaczeniem MS.500/502, Rumunia w fabryce ICAR z oznaczeniem Fi 156 Ca3, a także wspomniana Czechosłowacja montująca je w zakładach Beneš-Mráz jako K-65 Čap. Licencję na Fi 156 pozyskał także ZSRR, gdzie ten typ miał nazywać się OKA-38 Aist. Adaptacją projektu zajął się Antonow, jednakże wybuch wojny zaprzepaścił te plany - powstał tylko jeden płatowiec (prawdopodobnie wzorzec produkcyjny). Storch okazał się być udaną konstrukcją użytkowaną przez ponad 20 państw w różnych rodzajach sił zbrojnych (lotnictwo, wojska lądowe, marynarka). Wiele maszyn służyło również w lotnictwie cywilnym. Co interesujące samoloty wykorzystywali nie tylko sojusznicy Niemców, ale też alianci latający na egzemplarzach zdobycznych. W powojennej Polsce samoloty te były na wyposażeniu zarówno wojska, jak i cywilnych operatorów. Ostatnia sztukę z której usług korzystało lotnictwo sanitarne wycofano w roku 1963. Poniższy wariant Fi 156 C jest w barwach Luftwaffe z okresu II W.Ś.
![]()