Dassault Super Mystere był pierwszym seryjnym europejskim naddźwiękowym odrzutowcem. Jest następcą myśliwsko-bombowego MD.454 Mystere IV A (opisanego w poście #253). Pierwszy prototyp wersji B1 oblatany został w 1955 roku, dwa lata później trafił do produkcji (wariant B2), a w 1977 francuskie wojska lotnicze wycofały go z eksploatacji. Poza Francją używały tych samolotów tylko dwa kraje : Izrael i Honduras. Fotka przedstawia seryjny egzemplarz Super Mystere B2 we francuskich barwach.
Dassault Mirage III V był myśliwcem pionowego startu i lądowania (VTOL), który powstał z rozwinięcia eksperymentalnego odrzutowca tej samej klasy, a mianowicie Mirage Balzac V. Zbudowano dwie sztuki tych maszyn, oblot pierwszego prototypu miał miejsce w 1965 roku. W założeniach miał on być zdolny do przekraczania dwukrotnej prędkości dźwięku, jednak w trakcie próbnych lotów udało się uzyskać zaledwie 1,32 Ma. Bardzo skomplikowana i nieperspektywiczna konstrukcja składająca się aż z 9 silników (jeden główny plus 8 pionowo zabudowanych parami w kadłubie), oraz katastrofa drugiego egzemplarza pociągająca za sobą śmierć pilota przyczyniły się do zakończenia projektu.
| OlyJedi
Ciekawe ciekawości opisujesz Panie Operator.
W ogródku sąsiadki są ładne kwiatki.
Popieram Stopkę Krakmana !
LUBIĘ WYCHODZIĆ NA DWÓR, NA POLE MAM ZA DALEKO.
Staram się jak mogę. Na szczęście w MLiA ich nie brakuje.Zamieszczone przez henry1
Ciekawe ciekawości opisujesz Panie Operator.
Tym razem nie mniej ciekawy program firmy Dassault, związany z budową prototypowych maszyn o zmiennej geometrii skrzydeł. Producent ten prowadził badania nad tego rodzaju samolotami poczynając od lat 60-tych. Pierwszy model tego typu oznaczony był jako Mirage III G. Oparto go na eksperymentalnym ponaddźwiękowym dwumiejscowym myśliwcu Mirage F2, który odpowiednio przebudowano wykorzystując niektóre elementy płatowca. Oblot nastąpił w 1966, a próby trwały do 1971 (zakończyły się rozbiciem). Kolejne dwie maszyny Mirage G4 powstały w odmianie jedno i dwumiejscowej. Miały być ponaddźwiękowymi myśliwcami przechwytującymi z możliwościami przenoszenia broni jądrowej. Na skutek zmieniających się założeń konstrukcyjnych obydwa przekształcono w wersję G8, zachowując podział na warianty z różną ilością miejsc. Pierwszy egzemplarz Mirage G8-01 (dwumiejscowy) oblatano w 1971, a odmianę G8-02 (jednomiejscową) rok później. W sumie oba odrzutowce odbyły ponad 300 lotów, z czego większą ilość czasu w powietrzu spędził G8-01. Ostatni lot odbył się w 1974 roku (wariant G8-02). Projekt ostatecznie skasowano po kilku latach badań, a jedną z przyczyn było znaczne przekroczenie założonego budżetu. Oba prototypy przetrwały do dziś we Francji : G8-02 jest w posiadaniu muzeum MEAC w Montélimar, a widoczny na zdjęciu G8-01 jest w Le Bourget.
Ostatnio edytowane przez Operator ; 18.04.14 o 01:38
Dassault Mirage F1 był następcą myśliwca Mirage III. Od samego początku projektowano go jako samolot wielozadaniowy, to znaczy, że prócz funkcji przechwytywania miał równie dobrze wypełniać misje wsparcia (CAS). W 1966 roku został oblatany, a w 1973 wszedł do służby we Francji. Produkcja trwała od 1966 do roku 1992, ten typ podobnie jak poprzednik także odniósł sukces eksportowy trafiając do kilkunastu państw. Niektóre kraje eksploatują go do dziś (Francuzi ostatnie płatowce mają wycofać w bieżącym roku). Poza wersją myśliwską F1C, oraz szturmową F1CT wytwarzano jeszcze wariant rozpoznawczy F1CR i dwumiejscowy szkolno-treningowy F1B. Fotografia przedstawia przezroczystą pełnowymiarową makietę Mirage F1, z częściowo zabudowanym oryginalnym wyposażeniem. Obok eksponatu widoczne są również wybrane wzory uzbrojenia przenoszonego przez te maszyny.
Dassault Mirage 2000 to wielozadaniowy myśliwiec, będący jedną z pierwszych w świecie seryjnych maszyn wyposażonych w system sztucznej stateczności i sterowania Fly-By-Wire. Został on zaprojektowany przy użyciu komputerowego wspomagania projektowania CATIA, opracowanego w firmie Dassault. To oprogramowanie było w czasach powstawania opisywanego samolotu jednym z najbardziej zaawansowanych narzędzi tego typu. O jego jakości świadczy chociażby to, iż zostało ono zakupione przez konkurencyjne koncerny amerykańskie takie jak np. Boeing, czy Lockheed Martin (w późniejszym okresie). Prototyp Mirage 2000 wzbił się w powietrze w 1978 roku, a kilka lat później trafił na wyposażenie francuskich jednostek lotniczych (w zależności od źródła są to lata 1982-84). Powstało kilka wersji produkcyjnych : 1-miejsc. myśliwska 2000C, 2-miejsc. szkolna 2000B, 2-miejsc. szturmowa 2000D, 2-miejsc. nosiciel pocisków jądrowych ASMP 2000N, a także eksportowe odmiany 2000E różniące się wyposażeniem w zależności od zamawiającego odbiorcy. Najnowsze warianty oznaczone jako 2000-5 Mk2 i 2000-9 są już znacznie bardziej zaawansowane pod względem wyposażenia, a w szczególności awioniki i asortymentu uzbrojenia podwieszanego. Mirage 2000 nadal jest w służbie i pewnie jeszcze długo w niej pozostanie. Zdjęcia przedstawiają pierwszy prototyp Mirage 2000-01.
Świetne fotki i ciekawe historie tych francuskich "jaskółek"
Dzięki BIKER!Świetne fotki i ciekawe historie tych francuskich "jaskółek"
Tak istotnie było.
Dassault Super Mirage 4000 to ostatni z unikatów które wrzucam z MLiA. Opracowywano go praktycznie w tym samym okresie, co Mirage 2000. Miał być jego powiększonym odpowiednikiem o większych możliwościach operacyjnych, przede wszystkim promienia działania i masy użytecznej (uzbrojenia). Podobnie jak tamta maszyna został wyposażony w system aktywnego sterowania (FBW), jednak były między nimi istotne róznice. Zaliczały się do nich przede wszystkim : znacznie większe rozmiary i masa płatowca, dwa silniki w miejsce pojedynczego, czy też zastosowanie przedniego usterzenia, a więc układu kaczki (Canard), zamiast czystej delty. Samolotem tym interesowały się między innymi Irak i Arabia Saudyjska, która jednak zdecydowała się ostatecznie na amerykańskiego F-15. Pierwszy lot Super Mirage wykonał w 1979 roku, a kilka lat później został publicznie zademonstrowany na salonach lotniczych w Farnborough i Le Bourget, by ostatecznie zostać przekazanym do MLiA. Na fotografiach jedyny prototyp tego typu jaki zbudowano.
Dassault Rafale jest ostatnim przedstawicielem wojskowej linii maszyn tego producenta, będąc najbardziej zaawansowanym samolotem w historii firmy. Jako że miał on zastąpić w przyszłości kilka typów bojowych odrzutowców używanych we francuskiej armii przeznaczonych do różnych zadań, musiał być bardzo uniwersalną konstrukcją. Od początku projekt zakładał budowę dwóch zasadniczych wariantów płatowca : lądowego w odmianie jedno i dwumiejscowej (Rafale C/B) oraz jednoosobowej morskiej wersji Rafale M, przystosowanej do operowania z lotniskowców. Niezależnie od różnic pomiędzy nimi wszystkie odmiany są bardzo zaawansowane pod względem wyposażenia np. dwumiejscowa w niczym nie ustępuje pod względem walorów bojowych jednomiejscowemu odpowiednikowi (w starszych konstrukcjach ten wariant był prawie zawsze uproszczony i służył w zasadzie tylko do szkolenia). Rafale posiada wszystkie rozwiązania jakie powinien posiadać nowoczesny wielozadaniowy myśliwiec, są to między innymi : duży udział kompozytów w strukturze płatowca wynoszący 75%, pozwalających zredukować masę i obniżyć skuteczną powierzchnię odbicia radiolokacyjnego (SPO), całkowicie cyfrowy zintegrowany system sterowania lotem (FBW) i silnikami (FADEC), wielofunkcyjną stację radiolokacyjną z aktywnym skanowaniem elektronicznym AESA (starsze wersje miały radar pasywny PESA) o wielu zakresach działania pozwalającą naprowadzać uzbrojenie na cele powietrzne, lądowe i morskie (w tym samym czasie) oraz na : nawigację, wykrywanie, śledzenie, naprowadzanie, zakłócanie, tworzenie trójwymiarowych map terenu itp. Samolot ma też rozbudowany system samoobrony SPECTRA i może przenosić szeroki wachlarz uzbrojenia do atakowania wszelkich celów o których wspomniałem, w tym rakietowe pociski jądrowe ASMP. Standardowym wyposażeniem jest także sonda do pobierania paliwa w locie (seryjne maszyny wszystkich odmian). Rafale należy do bardzo wąskiego grona kilku maszyn w świecie umożliwiających tzw. zakres supercruise, czyli ponaddźwiękowy lot bez użycia dopalaczy. Demonstrator technologii Rafale A widoczny na zdjęciach został oblatany w 1986 i używany do roku 1994. Po odbyciu 867 lotów został przekazany do MLiA w Le Bourget.
P.S. Jest to ostatnia wrzutka z MLiA, więc prosiłbym Jacka (w końcu to jego wątek) o opinię, czy dalej mam kontynuować przegląd konstrukcji lotniczych z innych muzeów.
Ostatnio edytowane przez Operator ; 21.04.14 o 12:40
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
