Pogadajmy o portretach

[Mirek54]

Tylko mi nie mów, że i młodzi, i ich ciotki, wujkowie się dobrze bawili!
Chyba, że było baaaardzo dużo wódki (w myśl powiedzenia, że nie ma brzydkich kobiet ...)

Tera taki jest nowy trynd,ze na wesele to tylko kolezanki i koledzy sa zapraszani.Przez neta na jakis tam portalach sie skrzykuja i pozniej to juz z gorki.Takie wesela z umpa umpa i facetem przebranym w sukienke to przezytek i zeby nie powiedziec obciach.

[sten]

Przepraszam: coś tu nie kumam, zawsze myślałem że plan amerykański to w filmie. Czy to też dotyczy portretu? jak i amerykańska noc też dotyczy fotografii?.

[fret]

Przepiękne portrety

Dziękuję Miło popatrzeć, że wątek żyje

---------- Post dodany o 14:30 ---------- Poprzedni post był o 14:15 ----------

...
A jak zrobisz zdjęcie osobie ucharakteryzowanej na zombie w taki sposób, że jej nie rozpoznasz, to to nie będzie portret? Albo zdjęcie osoby, która płacze i chowa twarz w dłoniach? Albo np. jest odwrócona do Ciebie plecami i pozuje do aktu, gdzie nie widać jej twarzy, ale widać sylwetkę?
...

Patrz akapit pierwszy. Równie dobrze można powiedzieć, że zdjęcie przedstawiające wschód słońca nad Wąchockiem nie jest zdjęciem krajobrazowym, tylko produktowym, bo trafia do katalogu turystycznego promującego gminę. Oczywiście to absurd. Niezależnie od tego, jakimi świecidełkami obwiesisz i obsmarujesz modela czy modelkę, nadal będzie to portret.

...

Moja definicja portretu jest taka: zdjęcie przedstawiające człowieka lub ludzi, którzy przynajmniej na chwilę przed zrobieniem zdjęcia wiedzieli, że będą fotografowani i ich dalsze zachowanie, czy to pozowane, czy naturalne, czy pozowane na naturalne, podyktowane jest właśnie tym, że robione jest im zdjęcie. Dlatego malutki ludzik na tle wielkiej ściany, w dodatku z odwrócona twarzą tak, że nie można go rozpoznać, będzie tworzył zdjęcie portretowe, jeśli znalazł się przy tej ścianie właśnie w celu zrobienia zdjęcia. Z kolei pani wychodząca z warzywniaka, której z zaskoczenia błysnęliśmy prosto w twarz, którą wyraźnie widać na zdjęciu i da się tę osobę rozpozna, nie tworzy zdjęcia portretowego. Portret bardziej dotyczy samych zamiarów, niż efektu końcowego, dlatego często trudno ocenić, co nim jest, a co nie jest. Takie rozważania na szczęście jednak są pozbawione sensu, bo zdjęcie może być albo dobre, albo złe, a klasyfikację gatunkową lepiej pozostawić artystom, tzw. ĄĘ - z wąsem, fajką i beretem, doktoryzującym się z filozofii sztuki.

1. Dla mnie to nie będzie portret. Chyba, że ktoś chodzi do pracy, czy do szkoły wymalowany na zombie, jest to dla niego charakterystyczne i po tym jest rozpoznawalny. Jednorazowe malowanki nic nie mówią o osobie portretowanej.

2. Zostawmy Wąchock w spokoju, mam inny przykład. Niedawno w pewnym czasopiśmie było zdjęcie Maryli Rodowicz. Wyglądała na nim na jakieś 30 lat. Dla mnie to nie portret. Typowe zdjęcie produktowe służące promocji.

3. Nie widzę związku portretu ze świadomością bycia fotografowanym. Przydaje się dobry kontakt, ale w wielu przypadkach brak tej świadomości może sprzyjać udanym zdjęciom, np. w przypadku dzieci.

---------- Post dodany o 14:42 ---------- Poprzedni post był o 14:30 ----------

...

Pierwsze zdjęcie to dla mnie jednak portret w stylu beauty - z Twojej definicji to bardziej beauty niż portret

No właśnie, to chyba z jednej strony kwestia intencji, a z drugiej interpretacji. Tak samo jak portret nagiej kobiety, to jeszcze byłby portret, czy już akt? A może to rola podpisu, żeby ukierunkować odbiorcę? Jeśli podpisuję zdjęcie jako portret, to daję sygnał jakie były moje intencje, skupiałem się na tym, żeby modelka wyglądała atrakcyjnie, a nie suknia.

[aga_piet]

osoba portretowana(bo trzymamy się człowieka) ma wyglądać lepiej na płótnie bądź w kamieniu niż w rzeczywistości.
Do tego calu wykorzystywano kilka-kilkanaście cech charakterystycznych twarzy czy postaci, często gloryfikując
modela umieszczając w lokalizacjach dodających mu/jej prestiżu.
(...)
skupiając się na postaci, portretując osobę wydobywam z jej obrazu + dodatnie starannie maskując te ujemne.
Tym samym przedstawiam ją w dużo korzystniejszym świetle niż rzeczywistość nie zatracając faktycznego obrazu.

Jeśli chodzi o portrety na zamówienie (kiedyś i dziś, w malarstwie i fotografii) - zgoda. Co jednak z całą sztuką kreacyjną od impresjonizmu począwszy? Zresztą i wcześniej mistrzowie nie stronili od brzydoty (chociażby Goya).
To tak na marginesie

[Saboor]

Przepraszam: coś tu nie kumam, zawsze myślałem że plan amerykański to w filmie. Czy to też dotyczy portretu? jak i amerykańska noc też dotyczy fotografii?.

Tak w filmie i to niemym, jest jako kadr adoptowany przez fotografię.

---------- Post dodany o 17:24 ---------- Poprzedni post był o 17:22 ----------

Jeśli chodzi o portrety na zamówienie (kiedyś i dziś, w malarstwie i fotografii) - zgoda. Co jednak z całą sztuką kreacyjną od impresjonizmu począwszy? Zresztą i wcześniej mistrzowie nie stronili od brzydoty (chociażby Goya).
To tak na marginesie

Z marginesu: nie taki "świadomy rodzaj brzydoty" mam na myśli. Celowo pominąwszy - zostawmy to Mistrzom przez duże M.

[thedoc]

Dobry temat, więc dodam 5 groszy...
Cała rozmowa o tym czym jest portret jest do bani jak dla mnie. Analizowanie definicji też. Każdy z nas inaczej to czuje, bo tu właśnie o czucie chodzi, a nie posiadanie wiedzy o portrecie.
Portret taki czy inny zależy przede wszystkim od tego JAK dany fotograf widzi ludzi, jak widzi konkretnego człowieka, jak go chce przedstawić?
Jeden widzi tak, ktoś inny widzi inaczej.
Jeżeli tematem zdjęcia jest człowiek i jego "fizis" to ogólnie w powszechnym rozumieniu jest to portret. Czy zdjęcie człowieka samego człowieka jest zawsze portretem? Dla mnie nie!
Dopiero jednak kiedy po samym zdjęciu można wskazać fotografa, który zdjęcie tej osobie zrobił, to można powiedzieć że ktoś jest portecistą, że fotografuje ludzi w określony sposób.
Wtedy nawet można uznać chyba, że fotografia portretowa zaczyna być sztuką, aczkolwiek wskazania co sztuką jest a co nie jest, nie podejmuję się.
Weźmy taki przykład Richard Avadon, patrzę na jego portrety i wiem, że jego. To samo Anton Corbijn - patrzę i widzę portet i wiem, że to jego.
Dla mnie są to portrety bo mogę coś powiedzieć o ludziach z ich zdjęć.
Ja tak to czuję. Czy sam robię porterty, czy jestem portrecistą? Niestety nie Chciałbym ale nie potrafię... bo zdjęcia żony, syna i innych ludzi nie nazwę portretm, są to ot takie sobie
foto-pstryki moich najbliższych, ale żadnego portretu chyba nie zrobiłem jeszcze.

[fret]

Jeśli chodzi o portrety na zamówienie (kiedyś i dziś, w malarstwie i fotografii) - zgoda. Co jednak z całą sztuką kreacyjną od impresjonizmu począwszy? Zresztą i wcześniej mistrzowie nie stronili od brzydoty (chociażby Goya).
To tak na marginesie

I dlatego malarze mają łatwiej, mogą sobie wykreować brzydotę, a fotograf robi zdjęcie konkretnej osoby

[Krakman]

I dlatego malarze mają łatwiej, mogą sobie wykreować brzydotę, a fotograf robi zdjęcie konkretnej osoby

Rzadko maluję portrety, ale fakt, interpretacja jest dowolna... (dlatego właśnie nie maluję tychże, bo interpretacja wymyka się z pod kontroli)

[tropic]

Weźmy pod uwagę, że ile ludzi tyle gustów ! Na wstępie zaznaczyłeś że -> " Nie są dla mnie portretami typowe zdjęcia typy beauty i fashion. Nie spełniają dla mnie podstawowego kryterium, ich tematem nie jest człowiek, tylko makijaż, fryzura, ubrania itp" A czym jest twoja pierwsza fotka ? Ja mógłbym powiedzieć że portretem będzie wizerunek osoby, nie obrabiane w programie graficznym....ile ludzi, tyle....

[aga_piet]

I dlatego malarze mają łatwiej, mogą sobie wykreować brzydotę, a fotograf robi zdjęcie konkretnej osoby

Fotograf też może wykreować brzydotę