pomiar światła centralnie ważony - jak stosować?

[RadioErewan]

Pomiar matrycowy warto wyrzucić do śmietnika, a już na bank nie ma co w nim robić korekt czy próbować zrozumieć. To pomiar "na małpkę".

Pozwolę sobie mieć inne zdanie. Ja bardzo często używam matrycowego w moim E500. Przy mojej stritfoterce nie mam możliwości bawić się w jakiś wyszukane sposoby mierzenia światła, korekty, punkty itd., muszę więc spuścić się (tak się dawniej mówiło w Polsce) w tej materii na automat.

Już dawno doszedłem do wniosku, że pomiar matrycowy w E500 do moich ulicznych zastosowań działa idealnie. Ma tendencję do niedoświetlania i to mi bardzo pasuje. Bo z cieni zawsze sobie wyciągnę fotę, a przepalone światła tracą szczegóły bezpowrotnie. Kiedy poznawałem E500 używałem centralnie ważonego pomiaru - połowę ulicznych zdjęć miałem miejscowo prześwietlonych.

Kiedy jest czas na fotę, to nie ma problemu - można tak, można siak. Ale kiedy nie ma czasu, to w E500 pomiar matrycowy najlepiej się IMHO sprawdza.

Ależ ja właśnie napisałem, że to pomiar maksymalnie automatyczny. Nie próbować zrozumieć, używać.
Ja bym jednak polecał CW zamiast matrycowego, bo nim można dodatkowo nieco sterować.

Pozdrawiam

[apa-sf]

RadioErewan: dzięki za linka o uproszczonym systemie strefowym - uświadomił mnie o jego istnieniu. Trzeba będzie to przetestować, gdy dotrze do mnie aparat

[Rafał Czarny]

Zgadzam się w zasadzie z Tobą. Zakwestionowałem tylko jedno zdanie: "Pomiar matrycowy warto wyrzucić do śmietnika..." Ja go używam i sprawdza się wtedy, kiedy nie ma czasu na nastawy.

Pozdrowienia.

[Tadeusz Jankowski]

Radosław, Rafał,

Nie fotografuję stale lustrzankami, ale trochę luster obmacałem i mam wrażenie, ze pomiar centralnie ważony jest lepszy dla więcej sytuacji zdjęciowych niż matrycowy. Tu podzielam Twoje zdanie Radosław.

Pomiar matrycowy z pamięcią wielu sytuacji był wprowadzany z wielkim szumem w latach 90-tych chyba, kiedy komputeryzacja wchodziła także do wyważania opon oraz mieszania farb i nakręcania trwałych ondulacji i nikt wtedy nie śmiał tego kwestionować, bo same słowa "komputerowe coś tam" były tak mądre, że aż magiczne. Moim zdaniem w scenach z plamami, czy prześwitami świetlnymi pomiar matrycowy nieraz kompletnie głupieje - o nawet 2 - 2,5 działki, natomiast centralnie wazony zwykle (przy umiarkowanym udziale przeswitów) nie odchyla się od potrzeb prawidłowej ekspozycji o więcej, jak 0,5 - 1 EV i to w sytuacjach trudnych.

Pomiar punktowy, to loteria, bo skąd fotograf ma wiedzieć, jak wybrać punkt, skoro w oku nie ma światłomierza. Celowanie punktem widzianym w wizjerze (najczęściej jest to punkt centralny na zdejmowaną scenę na oko - na swoje widzi mi się, nieraz kończy się kompletnym niedo- lub prześwietleniem. Generalnie mówiąc pomiar ten częściej zawodzi w scenach z prześwitami niż centralnie wazony.

Ja w praktyce, jeśli chcę uzyskać dokładną ekspozycję - zawsze stosuję poprawki EV zarówno w trybie centralnie wazonym, jak i matrycowym. Trzeba bardzo dobrze poznac aparat, aby móc to robić w ciemno lub umieć dobrac poprawkę EV na podstawie oceny zdjęcia wyświetlanego na monitorze przy różnym świetle w plenerze.

W sytuacjach bardzo wymagających i wtedy, gdy wątpię w moje poprawki, stosuję bracketing ekspozycji, nie ma innego wyjścia.

Pzdr, TJ

[dog_master]

IMHO najfajnieszy jest pomiar centralnie wazony - latwo go uzyc, efekty daje ladne.

Matrycowy - imho w E330 dziala bardzo dobrze w zwyklych warunkach.

Punktowy - nie uzywam, wole od razu tryb M + CW/MATRIX, widze, jaka jest ekpozycja, co fotografuje [biale czy czarne] i juz, a bawic sie z A + spot + kompensacja exp... To nie za fajnie dla mnie.