Zwłoki na zdjęciach

[strOOs]

Chyba nie widziałeś tych zdjęć ofiar z wypadków - skoro zdjęcie nie szokują.

Widziałem. I nie szokowały, ale były dla mnie smutne.

Widywałem wiele lat temu gorsze - krążyła w internecie swego czasu prezentacja PowerPoint pt. "Mielone", w której były zdjęcia człowieka na motocyklu który wpadł między "bliźniaki" w tirze. Leżał jakoś tak na 100 metrach drogi.

Zszokowało mnie coś takiego raz - jak to widziałem na żywo.

[Sawa]

Chodziło mi oczywiście o wizerunek osoby nieżyjącej. Sprzeciw zazwyczaj wyrażają rodziny.

No z reguły, jednak u nas też są tragedie i wojny. Mało tego - biali żołnierze giną w tych samych wojnach co Arabowie, a ich wizerunku raczej się nie pokazuje. Oczywiście cały czas mówię o sytuacjach podobnych do tych na zdjęciu z pierwszego posta.

Pani B, dyskusja rozwlekła, niestety nie mogłem się we wszystkie wypowiedzi zagłebić, ba, nawet ich nie przeczytałem za co przepraszam, ale odnieść się chcę do tego własnie przytoczonego prez Ciebie przykładu - w sposób taki, jak ja czytam to 'zdjęcie roku 2012' - jednocześnie zastrzegając, ze nie wiem jak było naprawdę -Ciała dziewczynki i chłopca po owinięciu w całuny zostały zabrane kobietom (kótre zwyczajowo zajmują się takimi sprawami) przez mężczyzn - bojowników palestyńskiej sprawy - i wyniesione na ulicę, żeby pokazać, zeby uwidocznić, żeby dać je sfotografować obecnym wokół reporterom, dzinnikarzom - żeby pokazać, jak Izarel 'zabija' małe dzieci, zeby zrobić z tego czynu MORDERSTWO w oczach całego świata. Wokół ciał dzieci nie ma płaczek, nie ma kobiet - za to są bojownicy sprawy.
Publikacja zdjęcia nie budzi we mnie niesmaku, przez wzgląd na to, jak ja to zdjęcie czytam - moim zdaniem martwe ciała służą tu za formę ekspresji - same w sobie nie są już 'tylko zwłokami', lecz Manifestem popartym działaniem mężczyzn - bojowników - którzy wybrali taki, a nie inny spoób walki z okupantem - przedstawienie mediom okrucieństwa wojny wykorzystując do tego ciała dzieci. To jest decyzja tych mężczyzn, żeby w ten sposób użyć ciał swoich dzieci. Mają tez inne sposoby na walkę z Izraelem - nie oceniam, ale przypominam metodę na robienie z ludzi żywych bomb - własnych braci czy sióstr - partyzancka walka, w której nie ma miejsca na pojedynki na szable, ale która z każdej strony z jakiej by nie patrzeć - jest okrutna.
Kultura powiązana z islamem czasami mnie przeraża - obcinanie rąk złodziejom, mordowanie sióstr za domniemany kontakt z innymi mężczyznami, przysposabianie sobie dziewczynek na nałożnice, i inne przykłady, znane z mediów ale których nie chcę i nie potrafię wszystkich wymienić, a i tak pewnie zaburzę obraz islamskiej kultury jednostronnym spojrzeniem, gdyż brak mi dogłębnej wiedzy na ten temat.
Problem Bliskiego Wschodu nie jest mi osobiście bliski, ale w związku z tą publikacją i faktem, ze poruszyłaś te dyskusję, zadaje sobie pytanie:
"Czy to mnie uwrażliwia na sytuację na Bliskim wschodzie?"
Odpowiedź jest twierdząca.
"Czy coś z tym zrobię?"
Tu nie mam już bezpośredniej, oczywistej odpowiedzi twierdzącej, nie mam też zaprzeczającej. Chyba boje się odpowiedzieć negatywnie, mimo, że dzisiejsza sytuacja pokazuje, ze nie zrobię z tym nic.

Nawiązujesz do braku zdjęć osób o innym kolorze skóry - wydaje mi się, że jako kultura europejska, kształtowana przez wiele setek już lat, nie posługujemy się martwymi ciałami w celu manifestu - ale dzieje się tak od - stosunkowo - niedawna. Średniowieczne metody zawieszania głów czy ciał na palach lub palenie na stosie były takim swoistym manifestem, który miał informować oraz wywołać oczekiwaną reakcję, tutaj doszukuję się podobnego manifestu - który ma wywołać oczekiwaną reakcję.

pozdrawiam,
p.s. Przypominam, że to jedynie moje zdanie.

[aga_piet]

Cenny głos w dyskusji, Robercie.