Ciekawe muzea

[Operator]

Witam
Niestety to już wszystko z wycieczki po muzeum czołgów w Kubince.Myślę że zdjęcia się podobały pod względem obiektów unikatowych przedstawionych na nich.Operator szef topicku wow szacun za wszystko.Fajnie było ale się skończyło.

Zanim przejdę do opisu eksponatów z przedostatniej wrzutki, chciałbym bardzo podziękować jackowlewowi za pokazanie tak wielu zdjęć z tego wyjątkowego muzeum. Mam nadzieję, że trafi Ci się Jacku okazja ponownego zwiedzenia Kubinki, sfocenia pozostałych eksponatów i zamieszczenia ich na forum (trochę tam jeszcze tego jest).

Przejdźmy zatem do opisu fotografii z postu #279 przedstawiających znów interesujące współczesne sowieckie pojazdy pancerne. Nr 189 to prototyp lekkiego czołgu pływającego K-90. Powstały dwa wozy tego typu w 1950 roku, które skonfrontowano z konkurencyjnym czołgiem Obiekt 740 (PT-76), w ramach zamówienia na nowy powojenny czołg pływający. Po próbach zadecydowano o zakończeniu prac nad K-90, na rzecz drugiego projektu. Nr 190 przedstawia właśnie zwycięzcę wspomnianego konkursu - lekki czołg pływający PT-76 (Obiekt 740). Omawiałem go szerzej w poście #54, dodam tylko, iż układ ochrony przed bronią masowego rażenia (ABC) montowano tylko w wersji PT-76B. Nr 191 jest bojowym wozem piechoty BMP-3 (Obiekt 688M), któremu warto poświęcić więcej uwagi, ze względu na oryginalny układ konstrukcyjny niespotykany w tej kategorii pojazdów. Bazą do stworzenia tego wozu stał się prototypowy lekki czołg pływający Obiekt 685 (foto nr 185 z postu #275). Prace nad projektem rozpoczęły się w 1977 roku, lecz dopiero w 1987 przyjęto go na uzbrojenie Armii Radzieckiej. W porównaniu do swoich poprzedników BMP-1 i BMP-2, będących bardzo do siebie zbliżone pod względem ogólnego układu, nowa maszyna diametralnie się od nich różni. Wnętrze przedniej części kadłuba zajmuje siedzący pośrodku kierowca, a z obu jego stron przewidziano miejsca dla dwóch żołnierzy desantu obsługujących km-y zamontowane z przodu. Za nimi w wieży swoje stanowiska ma dowódca i działonowy, natomiast część tylna mieści przedział napędowy i desantowy na dodatkowe 5 osób. Mała ilość miejsca z tyłu wymusiła zastosowanie nietypowego silnika - czterosuwowego 10 cylindrowego Diesla w układzie widlastym, z bardzo dużym kątem rozwarcia cylindrów wynoszącym aż 144°. W zależności od wersji montowano 3 silniki : UTD-29, UTD-29M lub UTD-32, współpracujące z przekładnią hydrokinetyczną. To co najbardziej wyróżnia BMP-3 spośród wszystkich innych BWP-ów, to niezwykle silne i rozbudowane uzbrojenie składające się z trzech 7,62mm karabinów maszynowych PKT, 30mm działka 2A72 oraz 100mm armaty 2A70, przystosowanej do wystrzeliwania przeciwpancernych pocisków kierowanych 9M117 systemu 9K116 Bastion. Eksportowa odmiana przeznaczona dla ZEA posiadała francuskie przyrządy opto-elektroniczne i termowizor w miejsce standardowego noktowizora. Na kilku eksperymentalnych wersjach prowadzono także próby z różnorodnym wyposażeniem między innymi były to : system ochrony aktywnej Arena, system zakłócający Sztora, czy też pancerz reaktywny Kaktus D3. Prócz byłego ZSRR (Rosji) użytkownikami BMP-3 są takie kraje jak np. Korea Południowa, Kuwejt, Syria i Cypr.

[jackowlew]

Zanim przejdę do opisu eksponatów z przedostatniej wrzutki, chciałbym bardzo podziękować jackowlewowi za pokazanie tak wielu zdjęć z tego wyjątkowego muzeum. Mam nadzieję, że trafi Ci się Jacku okazja ponownego zwiedzenia Kubinki, sfocenia pozostałych eksponatów i zamieszczenia ich na forum (trochę tam jeszcze tego jest).

Witam
Nie ma za co przyjemność po mojej stronie,fajnie jest przyczynić się do rozwoju wątku.W Kubince będę jeszcze w tym roku ale czy w muzeum to ciężko powiedzieć,ale jak będzie okazja być to oczywiście nie omieszkam uzupełnić tego co nie zrobiłem i wam tu przedstawić.

[henry1]

Dzięki Jackowlew za fajną relację z rosyjskich rezerw pancernych.
Leć tam i sfotografuj to co tam stoi, musimy wiedzieć czym sąsiad dysponuje.

[BIKER]

jackowlew- olyexpert militarny.
Brzmi bardzo realnie.
Szacun i gratulacje za fantastyczną dawkę wiedzy i świetne zdjęcia

Dałbym plusa, ale system...........

[slaszysz]

jackowlew- olyexpert militarny.
Brzmi bardzo realnie.
Szacun i gratulacje za fantastyczną dawkę wiedzy i świetne zdjęcia

Dałbym plusa, ale system...........

Ekspertem to się okazał Operator, gwoli ścisłości. Nie wiem jak on rozpoznaje każdą maszynę i jeszcze tyle o niej potrafi napisać.

[henry1]

Ekspertem to się okazał Operator, gwoli ścisłości. Nie wiem jak on rozpoznaje każdą maszynę i jeszcze tyle o niej potrafi napisać.

Pewnie miał okazję wszystkimi pojeździć.

[slaszysz]

To by musiał mieć grubo powyżej 100 lat.

[Operator]

Pewnie miał okazję wszystkimi pojeździć.

Ze względu na to, że wiele eksponatów w tym muzeum jest na chodzie - byłoby to możliwe, jednak nie miałem nawet okazji tam być, a cóż dopiero mówić o jeżdżeniu owym sprzętem.

[Operator]

Po dłuższej przerwie pora na przypomnienie wątku. Tak jak obiecałem w poście # 163 wrzutka nie ma nic wspólnego z militariami. Tym razem będzie prezentacja jednego z nielicznych w naszym kraju okrętów-muzeów.

SS Sołdek - parowy masowiec będący pierwszym po II W.Ś. pełnomorskim statkiem opracowanym i zbudowanym w Polsce. Jednostka ta zapoczątkowała serię rudowęglowców typu B30 budowanych od 1949 do 1954 roku w Stoczni Gdańskiej. Nazwa okrętu pochodzi od zasłużonego przodownika pracy, trasera i inżyniera - Stanisława Sołdka (1916-1970). Położenie stępki miało miejsce 3 IV 1948, wodowanie odbyło się 6 XI 1948, wejście do służby 21 X 1949, a zakończenie eksploatacji 30 XII 1980. 28 IV 1981 okręt przekazano do Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku (obecnie Narodowe Muzeum Morskie), a od 17 VII 1985 udostępniono go do zwiedzania.

Widok ogólny jednostki zacumowanej przy nabrzeżu Ołowianki.



Na pierwszym planie kabestan kotwiczny, za nim główna nadbudówka na śródokręciu.



Widok na rufę : w centrum rufówka, z lewej kabestan cumowy, z prawej pachołki i kluza cumownicza.



Szalupa podwieszona na żurawikach.



Fragment kambuza.



Jedna z kajut.



Kabina radiotelegrafisty.



Mostek kapitański (sterówka).



Wnętrze ładowni z ekspozycją modeli okrętów.



Kotły w maszynowni.



Maszyna parowa typu ML8a zakładów Zgoda Świętochłowice.

[Operator]

Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie posiada najliczniejszy zbiór eksponatów tego typu w Europie. Jest oddziałem warszawskiego Muzeum Kolejnictwa. Obiekt zlokalizowany na terenie nieczynnej obecnie stacji Sochaczewskiej Kolei Dojazdowej przekształcono w 1986 roku w muzeum. Do zwiedzania przeznaczono budynki dworca w których można zobaczyć między innymi : drobne wyposażenie, narzędzia i mundury kolejarzy, a także archiwalne fotografie oraz modele. Najciekawsza jest jednak ekspozycja plenerowa licząca ponad 100 różnorakich pojazdów w tym : parowozy, lokomotywy elektryczne i spalinowe, drezyny, wagony towarowe, osobowe, pługi itp. Dodatkową atrakcją organizowaną przez tę placówkę są przejażdżki zabytkowym taborem tzw. pociągiem ''RETRO'', który w tym roku kursował w każdą sobotę od 26 IV do 25 X, a w okresie wakacyjnym także w środy z Sochaczewa do Wilcz Tułowskich (gmina Brochów) na granicy Kampinoskiego Parku Narodowego.
Aby nie wrzucać zbyt wielu zdjęć na raz, prezentację podzielę na trzy części - dziś pierwsza wrzutka.

Pomieszczenie dyżurnego ruchu wyposażone w oryginalny sprzęt z dawnych lat.



Jedna z gablot w sali innego budynku ukazująca przedmioty będące niegdyś w użyciu przez kolejarzy.



Osobowy wagon konny wykorzystywany do 1967 roku na trasie Rudka - Mrozy (woj. mazowieckie, powiat miński). Jest prawdopodobnie jedynym oryginalnym pojazdem tego rodzaju w Polsce.



Drezyna motorowa tzw. ''Bryczka Marszałka'' zbudowana przez pracowników kolei leśnej z Hajnówki (Białowieża) w okresie międzywojennym. Rzekomo w latach 1926-27 stworzono ją na potrzeby Józefa Piłsudskiego (niektóre źródła tego nie potwierdzają).



Lokomotywa elektryczna EL05-02 wyprodukowana przez zakłady VEB LEW ''Hans Beimler'' Henningsdorf z byłej NRD w 1955 roku. Pracowała w Hucie im. Ludwika Waryńskiego w Piekarach Śląskich do 1987.



Wagon osobowy tzw. ''Salonka Jaruzelskiego'' powstał w 1930 dla Warszawskich Kolei Dojazdowych w stołecznych Zakładach Mechanicznych Lilpop, Rau i Loewenstein. W 1957 roku przebudowano go w ZNTK Opole na salonkę i skierowano do służby wojskowej kolei wąskotorowej w Zielonce koło Warszawy. W 1989 salonkę przekazano do muzeum.