Kawałek zamku w Darłowie.
Kawałek zamku w Darłowie.
Zapraszam na http://sabkon.blogspot.com/. Blog fotograficzny pokazujący znane i nieznane miejsca w Polsce i na świecie. Na blogu znajdziecie moje autorskie zdjęcia m.in. zamków, pałaców, muzeów, bunkrów, fortów, sztolni, tuneli, opuszczonych fabryk, cmentarzy oraz miejsc turystycznych. Prócz zdjęć każde miejsce zawiera wyczerpujący opis historyczny.
Jadąc z Koszalina na południe w odległości około 20 km w Grzybnicy jest stanowisko kamiennych kręgów. Warto tam zajrzeć przy okazji. Z trasy trzeba zjechać w las i jechać jeszcze z jakieś 3 do 5 km. Tych kręgów jest tam sporo i podobno to miejsce wysoko energetyczne. W każdym bądź razie ja po wyjściu stamtąd świeciłem jeszcze przez 2 dni![]()
Zamek w Malcesine we Włoszech.
OMD E-M1 + małe co nieco czyli:
"Ach Kubusiu żeby nam się tak chciało jak nam się nie chce"
Przekopiowane i to cała wiedza moja na ten temat.
Kontakty ludności ze Skandynawii z ludnością zamieszkującą wówczas Pomorze (ludność kultury łużyckiej) sięgają czasów wczesnych bo ok. 1300 r. p.n.e. W zasadzie jedynym ograniczeniem kontaktów była zdolność pokonania morza. Ludność kultury łużyckiej opuściła swoje ufortyfikowane grody już w IV w. p.n.e. Goci i Gepidzi natomiast znaleźli się na Pomorzu przybywając z obszaru dzisiejszej południowej Szwecji w I w. n.e. Drogę przebytą pomiędzy I-V w. przez Gotów i Gepidów znaczą kamienne kręgi i kurhany. Goci przybyli na tereny Polski ze Szwecji i Skandynawii, zaś w Grzybnicy zatrzymali się nad rzeką Radew i tam mieli swoją osadę.
Kręgi kamienne były miejscem zwoływania wiecowych zgromadzeń plemiennych i rodowych oraz odbywania okresowych uroczystości obrzędowych, w czasie których, jak w całym ówczesnym życiu sprawy publiczne przeplatały się z zabiegami magicznymi. Przepowiadano przy pomocy wróżb i zapewniono, przy pomocy składanych ofiar, powodzenie gromadnie podejmowanych decyzji. Sąsiedztwo pochówków zmarłych przodków stwarzało atmosferę miru wiecowego, niezbędną przy rozpatrywaniu spraw spornych.
Cmentarz cechuje birytualizm, czyli współwystępowanie obrządku kremacji i inhumacji. Datowane są na pierwsze dziesięciolecia I wieku n.e. i mają ścisłe odpowiedniki w Skandynawii (Norwegia i zachodnia Szwecja). Według archeologów i historyków kręgi zbudowali przybysze ze Skandynawii, germańskich plemion Gotów i Gepidów. Na porośniętym lasem terenie widoczne są kręgi kamienne i kurhany. Odkryte przez archeologów przedmioty z wyposażenia grobów należą do kultury wielbarskiej. Dwa kręgi o średnicy 36 m są największymi spotykanymi w Europie. Na cmentarzysku są następujące formy nagrobków:
W powyżej wymienionych obiektach stosowano następujące rodzaje pochówku:
- 5 kręgów kamiennych,
- 2 kurhany kamienno-ziemne,
- 35 płaskich kamiennych budowli nagrobkowych,
- 6 stosów ciałopalnych, rytualnie zarzuconych kamieniami,
- 2 trójkątne obiekty kamienne o kulturowym charakterze.
- groby szkieletowe,
- groby ciałopalne popielnicowe,
- groby ciałopalne jamowe.