Moja przygoda z morzem...

[waruga]

Koniec sierpienia 2010 pakujemy sie do samolotu w Pyrzowicach i odlatujemy... kurs Sztokholm -Skavsta. Wieczorem przejmujemy jacht w marinie od poprzedniej zalogi. Sezon zeglarski na polnocy praktycznie juz zakonczony tylko nieliczni plywaja. Spozniona kolacja i wskakujemy do spiworow, rano pobudka, sniadanie, zwiedzanie Sztokholmu. Po poludniu szkolenie, przeglad prowiantu, tankowanie wody, paliwa i skoro swit wyplywamy do Mariehamn (Alandy). Przejscie szkierami na otwarte wody Baltyku zajelo nam kilka dobrych godzin, po polnocy a dokladnie okolo drugiej godziny parkujemy w Mariehamn. Rano sprawdzam prognoze pogody, oj nie dobrze nize objely centralna czesc Baltyku zaczyna solidnie dmuchac, zapowiadane sa opady deszczu, zapadla decyzja musimy przeczekac. Planuje czas wolny dla zalogi oraz przegladam silnik, bo sie przegrzewa. Diagnoza termostat nawala i jest maly obieg wody, trzeba pilnowac obrotow silnika. Pogoda w dalszym ciagu taka jaka zapowiadali dmucha i leje Cdn...

[rol6]

Zapowiada się ciekawie. Czekam na opis dalszej części rejsu.

[tropic]

jeszcze kilka takich wrzutek i się zaciągnę...

[waruga]

Tropic widzisz ja dzialam psychologicznie

[tropic]

przyjdzie ten czas że pożałujesz tego...
gdyby to było takie proste to już bym się pakował.....ale jeszcze to zrobię...

[waruga]

O jakie fajne sloneczka Co roku plywam to zawsze mozesz sie zalapac

[waruga]

Pogoda zaczyna sie stabilizowac, opady zanikaja, ale dmucha niezle nadal, postanawiamy przeskoczy Baltyk i wbic sie w szwedzkie szkiery. Opuszczamy Alandy i kierujemy sie na zachod, wiatr z kierunku NW, wiec spokojnie wskakujemy na otwarty Baltyk. Predkosc 6 knotow, obliczam o jakim czasie bedziemy wchodzic w szkiery i odkrecac sie na S, wypada godzina 2015, wprowadzam jeszcze tylko WP z mapy do GPS i ok. Otwarty Baltyk przywital nas dobra piatka. Przed wyjsciem z uroczych Alandow zarefowalismy grota, aby zegluga byla spokojniejsza i dalo sie zyc Sily dzialajace na pletwe sterowa byly odczuwalne na rumplu, pierwszy oficer walczyl dzielnie i utrzymywal kurs, ktory mial nas zaprowadzic do pierwszej bramki toru wodnego. Dochodzi godzina 1950 widzimy juz wejscie w szkiery i jestesmy oslonieci od silnego wiatru, grot powraca do swojej wielkosci. Teraz tylko wypatrujemy swiatelek toru, ktory bedzie nas informowal o zmianie kursu, GPS tez potwierdza, ze o godzinie 2015 powinnismy odlozyc sie na lewo, czyli odpasc. Wszystko idzie tak jak zaplanowalismy wchodzimy w tor krecimy w lewo, luzujemy zagle, predkosc dalej utrzymujemy 6-7 knotow, plyniemy baksztagiem. Przed nami ciemnosc, zadnych swiatel na lewym i prawym brzegu. Nastepuje wzmozona obserwacja, aby nie zejsc z toru, czytanie mapy nanoszenie pozycji co 15 minut i wypatrywanie kolejnego swiatla nawigacyjnego, ktore powinno wylonic sie na kolejnej wysepce. Adrenalina wzrasta, bo skalki zarowno po lewej burcie jak i prawej, Rolujemy foka, aby nieco zmniejszyc predkosc i miec wieksze pole obserwacji przed dziobem. Mijaja kolejne godziny, wachty zmieniaja sie zgodnie z grafikiem, zaczyna switac i widocznosc poprawia sie, ukazuja sie skalki, ktorych nie bylo widac w nocy. Widoczki piekne i warte byly adrenaliny Caly dzien zajmuje nam przeplyniecie szkierow, idziemy ciagle na poludnie. Dopiero wieczorem wychodzimy z szwedzkich szkierow i decydujemy sie wejsc do Oxelosundu. Plyniemy na latarnie torem wodnym swietnie oznakowanym. Zblizajac sie w strone luny swiatel wiemy, ze do celu coraz blizej. Obserwacja swiatel sektorowych i nabieznikow wzmozona, bo w gaszczu rozmaitych lamp mozna rozminac sie z tymi co decyduja o bezpiecznym plynieciu. Do Oxelosundu coraz blizej widzimy to na mapie i tak jest w rzeczywistosci. Swiatla sektorowe i nabieznikowe prowadza nas jak po sznurku, parkujemy w marinie o 0300 godzinie. Lokalizujemy WC oraz prysznice i nurkujemy w spiworach Cdn..

[Bodzip]

Brawo, trafiliście. A już się bałem

[LeonAmator]

Dobry wątek.Czekam na Cd

[waruga]

Bodzip dzieki