po wykadrowaniu znacznie lepiej. pobawiłbym sie jeszcze poziomami.
po wykadrowaniu znacznie lepiej. pobawiłbym sie jeszcze poziomami.
Lukasz, dokladnie to chcialam pokazac. Stalam chyba z godzine spogladajac w dol. Bylo urocze slonce spokojnie kladzace sie na poszczegolnych partiach pagorkow. Widok byl piekny, poniewaz promienie sloneczne podkreslaly delikatnosc mgielki zakrywajacej jak welon zbocza pagorkow i gwar miasteczka.Zamieszczone przez Lgrabun
Moim zdaniem bomba - jest tu i perspektywa powietrzna, którą uwielbiam, dzięki niej krajobraz wygląda trójwymiarowo, i ładne, naturalne (ale cyfrowe
Wszystkim serdecznie dziekuje za rady i porady, krytyke i mile slowa.Aniu, jeżeli masz lapsa z CrystalBrite, Glare czy jakkolwiek się to handlowo nazywa - a mianowicie powłoka odbijająca światło - ciężko będzie dobrać kontrast... Matowe LCD są pod tym względem lepsze.
Co masz za sprzęt, może będę mógł dobrać jakieś parametry?
PS: zdjęcia ładne
Niestety, w moim laptopie ekran jest Glossy (chyba tak to sie nazywa). Strasznie trudno poslugiwac sie wygodnym wprawdzie w pracy, ale niepraktycznym przy nawet najmniejszej obrobce zdjec. Narazie musze sie tym poslugiwac, a wiec prosze o zrozumienie przy nijakich fotkach. Anna
3 swietne! Podoba mi sie bardzo perspektywa.
"Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat i ludzka głupota, chociaż co do tego pierwszego nie mam pewności" - A. Einstein
"Wojna to pokój. Wolność to niewola. Ignorancja to siła." - G. Orwell
Wiatrak - sprytnie wypatrzona kompozycja – przysadzista, wieloboczna budowla w pełnym świetle u góry i z cieniami drzewa i skrzydeł niżej, zamaszysta paraboliczna krawędź z promieniście ułożonymi pasami odeskowania, (czy opapowania?), tajemnicza konstrukcja na tle soczystego błękitu nieba, ramię skrzydła wcinające się w przestrzeń, ażur regularnej krateczki z refleksami światła, ożywcza czerwień u góry. Odbieram tę fotką jako dojrzałą kompozycję w klimacie abstrakcji geometrycznej. Im większy rozmiar, tym fotka się lepiej prezentuje. Wielkie uznanie dla autorki za wypatrzenie takiego abstrakcyjnego ujęcia.
Tulipaniki kroczące drogą do raju znaczą czerwienią zakola kawalkady. Piękny, krwisty, prześwietlony amarant kielichów, pochylone, rozkolebane na wszystkie strony łodyżki. Uroczy zakątek z wiosenną, świeżą, jasną zielenią, z połyskującym zapraszająco oczkiem wodnym w pobliżu. Czerwone zakola i znikające za drzewami kwiaty budują metaforę nieustannej wędrówki. Wysokie uznanie dla oczu autorki, który wypatrzyły tę uroczą scenę.
Dwie piękne, dla mnie romantyczne, fotki, całkiem różne melodie, uznanie dla kompozytorki.
Pzdr, TJ
| OlyJedi
wietrak jest pomysłowo kadrowany co przełożyło się na ładne zdjęcie, natomiast droga do raju jest świetna. Pozdrawiam.
Dziękuję Wszystkim za opinię. Anna
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
| OlyJedi