Z cyklu Fotograficzne Wieczory. Jak to jest.... [w26]

[Gryphoon]

To jeszcze moje 3gr...

Od jakiegoś czasu prowadzę prywatny eksperyment. Wrzucam fotki jednocześnie tutaj i na digart. W 95% przypadków oceny na digarcie to "rewelacja", zaś na forum OC: 3 lub 4 (częściej 3), czasem z informacjami co jest do poprawki. Jedno moje zdjęcie zostało tak "pojechane", że zdecydowałem się je usunąć. Ale bez żalu - pozwoliło mi to spojrzeć krytycznie na pracę i uznać komentarze za trafione.

Uważam, że krytyka zdjęć jest jak najbardziej na miejscu, w końcu dla tego te zdjęcia tutaj pokazujemy. Zgadzam się z winnetou, że modelka jako taka nie powinna być oceniana. Reszta już tak. Tylko jedna uwaga dla ocenianych - fotografia jest sztuką SUBIEKTYWNĄ!!! Nie zawsze to co ładne jest ładne. Nie ma się co obrażać za krytykę.

[konradkkk]

Gryphoon i o to chodzi....każdy ocenia według własnych kryteriów
co do modelki to też sie zgodzę...

[oczko]

Dla modelek - są portale dla modelek. Tu chyba każdy się zgodzi...

A co do tego co powinniśmy oceniać, a co nie to...
wydaje mi się, że jeśli mamy temat "banalny", który pozwala na zastanowienie się nad kadrem itp. to powinniśmy oceniać i temat i sposób jego przedstawiania z technicznego punktu widzenia. Jeśli jednak mamy udokumentowaną sytuację na ulicy, w tłumie, coś spontanicznego - technika schodzi raczej na drugi plan a istotna staje się uchwycona chwila i to co ona przedstawia

[Gryphoon]

No i zachowujemy się jak amerykańscy naukowcy - dochodzimy do tego, co ludzie wiedzą od dawna.

Zdjęcie to wypadkowa tematu i techniki. Wszyscy znamy zdjęcia świetne techniczne ale nudne oraz z ciekawym tematem ale kiepskie jakościowo.
Przykład - najdroższe zdjęcie świata autorstwa Andreasa Gursky'ego poszło niedawno na aukcji za 4,3 mln $:


I ciekawe jak by było ocenione: jako nudne? Nieciekawe???

A wracjąc do tematu wątku - może jest sens oceniać w dwóch kategoriach: temat i technika? Tylko czy nie byłoby to za dużą komplikacją?

[epicure]

Przykład - najdroższe zdjęcie świata autorstwa Andreasa Gursky'ego poszło niedawno na aukcji za 4,3 mln $:

Słyszałem, że kupił je Stevie Wonder.

[aga_piet]

Hehe, dobre. Ja bym pewnie napisała, że podoba mi się oszczędność kadru ale brakuje mi jakiegoś "punktu G"
A wracając do meritum - myślę, że często piszemy "zrobiłbym tak lub siak" bo jest to jakiś szczegół, który w jakiś sposób zakłóca nam odbiór zdjęcia, coś nam w nim nie pasuje. Tylko czy po tej zmianie pasowałoby innym?

[helmuth]

... wydaje mi się, że jeśli mamy temat "banalny", który pozwala na zastanowienie się nad kadrem ...

Należałoby zdefiniować "banalny temat".
Czy to łabądek, zachód słońca czy pijaczek śpiący na ławce albo żebrak pochylony nad czapką z kilkoma groszami. Kiedy mamy czas na kadrowanie a kiedy jest to chwila.
Łabądek rusza się, przybiera różne pozy, zmienia pozycję- raz w cieniu, raz pod światło. Kiedy już prawie wszystko zagrało- jest odległość, jest kadr, jest światło- ptak odwraca się do nas ogonem
Słoneczko też nie zachodzi w nieskończoność, chmury je zasłaniają i odsłaniają, na horyzoncie nagle pokazuje się nagle jakaś przeszkadzajka psująca kadr i ze zdjęcia lipa- słońce zaszło
Pijaczek na ławce śpi jak zabity, on się nie ruszy pewnie pół dnia, więc na kadr jest więcej czasu, można obejść dookoła i sprawdzić z której strony najlepiej "cyknąć". Podobnie z żebrakiem. Godzinami potrafią nie zmieniać pozycji. Wystarczy wybrać miejsce i odpasować moment kiedy nikt go nie zasłania.
O innych "banalnych" tematach jak portret (studyjny), akt, krajobraz, postindustrial, kwiaty, architektura itd, nie będę wspominał. Z niezrozumiałych dla mnie powodów jedne tematy są uznawane za banalne a inne nie.

[k@czy]

najdroższe zdjęcie świata autorstwa Andreasa Gursky'ego poszło niedawno na aukcji za 4,3 mln $:


I ciekawe jak by było ocenione: jako nudne? Nieciekawe???

Ode mnie by bylo jak zwykle:

źródło

.
Ale skoro cena ma byc wyznacznikiem piekna, to jestem w stanie sie zaczac zachwycac sie izotopem Cf-249 kalifornu w czystej postaci, bo jest silnie drogi - gram kosztuje 180mln$.
Ostatnimi czasy powiedzenie, ze nie wszystko zloto, co sie swieci nabiera jakby na wartosci

[Tadeusz Jankowski]

1. Odnośnie najdroższego zdjęcia zacytowanego powyżej – uważam je za humbug artystyczny, sztuczkę pijarową oraz wmawianie ludziom, ze proste jest tak skomplikowane, wielowarstwowe, ma tak wiele den, że stało się filozofią. Zastrzegam się - być może gdybym zobaczył oryginał w dużym powiększeniu, wrażenie byłoby inne.

2. Odnośnie problemu postawionego prze Konrada, to odbieram go w następujących aspektach:
Czy czepianie się obrazu wg subiektywnych, a i nieraz skrajnie prywatnych kryteriów ma sens? Czy analiza, ocena fotki może być konstruktywna, jeśli składa się twórcy propozycje poprawek, które bywają wybitnie subiektywne? Czy ocena powinna się ograniczać do odbioru dzieła takiego, jakie ono jest, bez uwag, które mogą być odbierane przez autora jako osobiste wycieczki?

Moim zdaniem najlepsza ocena zdjęcia, to ta, która jest jakoś uzasadniona, niech by i w kilku słowach.
Brak uzasadnienia, np. ograniczenie się do „przyciąłbym z dołu”, „kadrowałabym ciaśniej”, itp. prowadzi często do oskarżeń o bezsensowne czepianie się. No bo, jeśli czytam co krytykant mówi na temat zdjęcia, ale nie wiem na czym oparł swoje zdanie, to mu przypisuję dowolność, po prostu - „tak jest” i koniec.

Rzadko się zdarza, by oceniający tak daleko jechał, żeby aż ujawnił swoje kryteria szerzej, więc proponowałbym, gdybym miał moc, założenie na forum prostego kwestionariusza-tabelki do oceny zdjęć.

W pierwszej części tabeli, w pierwszej kolumnie - „Za” lub „Pro” oraz w drugiej - ”Dlaczego za”.
W drugiej części tabeli, w pierwszej kolumnie - „Przeciw” lub „Kontra” oraz w drugiej - ”Dlaczego przeciw”. Wypełnienie drugiej kolumny – obowiązkowe.

Pzdr, TJ

[helmuth]

...ograniczenie się do „przyciąłbym z dołu”, „kadrowałabym ciaśniej”, itp. prowadzi często do oskarżeń o bezsensowne czepianie się.

Owszem, prowadzi. Najczęściej jednak, z winy urażonej dumy autora.
Takie uwagi robią ci, którzy sami robią zdjęcia. W tak ocenianym zdjęciu, choć nie specjalnie ich zachwyca, widzą pewien potencjał i "podpowiadają" co zrobić aby go wydobyć.
Podejrzewam, ze na wystawie obrazów, ci co malują, tez maja podobne uwagi- użyłbym innego pędzla, zastosował inna perspektywę itp

No bo, jeśli czytam co krytykant mówi na temat zdjęcia, ale nie wiem na czym oparł swoje zdanie, to mu przypisuję dowolność, po prostu - „tak jest” i koniec.

Czy każdy, kto nie uzasadnia swojej oceny to krytykant?
Owszem, są tacy, którzy potrafią pięknie opowiadać o tym, co w danej pracy jest świetnego lub marnego. Często wiedza lepiej od autora, co chciał pokazać. Ba, oni nawet uzurpują sobie prawo do narzucania innym, co ma im się podobać a co nie. Są w stanie wykreować każdego, kogo ich zdaniem warto (należy, się opłaca itd).
Co to jednak ma wspólnego z moim (a wiec subiektywnym) odbiorem?

...proponowałbym, gdybym miał moc, założenie na forum prostego kwestionariusza-tabelki do oceny zdjęć.

W pierwszej części tabeli, w pierwszej kolumnie - „Za” lub „Pro” oraz w drugiej - ”Dlaczego za”.
W drugiej części tabeli, w pierwszej kolumnie - „Przeciw” lub „Kontra” oraz w drugiej - ”Dlaczego przeciw”. Wypełnienie drugiej kolumny – obowiązkowe.

Czyli, do każdego zdjęcia ankieta i to obowiązkowa?
Nie ma prawa podobać mi się zdjęcie, jeżeli nie umiem uzasadnić dlaczego?