Zdjęcia na pogrzebach [w25]

[osiem1984]

cześć, dorzucę swoje 5 groszy. Ostatnio byłem na pogrzebie i rzeczywiście był fotograf. Robił zdjęcia zarówno trumny jak i rodzinie. To pewnie tak jak piszecie kwestia przyzwyczajenia lub przezwyciężenia w sobie jakiś oporów. Tak czy owak ja się czułem dziwnie i nawet zastanawiałem się, co może być "fajnego, dobrego" jeśli w ogóle takich słów można użyć przy okazji takich ceremonii w zdjęciach pamiątkowych. Starałem się wczuć w osoby żegnające kogoś bliskiego i sam osobiście chyba nie miałbym nigdy ochoty oglądać ostatniego pożegnania kogoś bliskiego. Chyba zdjęcia , na których taką osobę widzę w pełni sił, radosną, szczęśliwą, pełną życia są tymi, które chciałbym oglądać przypominając sobie tego kogoś. Oczywiście w żaden sposób tego nie potępiam, bo jeśli ktoś ma taką potrzebę by fotografować pogrzeb bliskiej osoby to ma do tego prawo ale sam nie potrafię tego zrozumieć i wyobrazić sobie sytuacji, w której ja wynajmuję na taką okoliczność fotografa.

[jarmana]

Osobiście pewnie nie poznałabym wielu osób z rodziny gdyby nie fotki z pogrzebów w dawnych czasach ponieważ dalsza rodzina albo nawet i bliska ale daleko mieszkająca zwykle pojawiała się raz na wiele lat przy okazji czyjegoś pogrzebu. Takie to były czasy niestety. Poza tym nie rozumiem dlaczego zdjecie z pogrzebu czy z otwartą trumną ma być traumą dla obcych skoro wszyscy wrzucają i oglądają znacznie gorsze, bardziej traumatyczne zdjęcia zabitego chociażby Kadafiego czy zdjęcia wojenne a niektórzy dostają nawet nagrody za zdjęcia ludzi wypadających w z okien....
Ci co oglądają zdjęcia reporterów wojennych na codzień a uważają że zdjęcia z pogrzebów nawet z otwartą trumną (jestem pewna, że nikt z rodziny nie pozwoliłby fotografować zmarłego w sytuacji kiedy byłby zmasakrowany po wypadku np.) są nie na miejscu to podchodzi mi to pod obłudę

[kurokial]

W Poznaniu na miłostowie gdy odbywa się to pożegnanie w kaplicy to łepek co to potem trumne niesie cyka fote, parę chwil i już odbitki ma( w cenie oczywiście).

[youlekart]

hej . to i ja dodam swoje 5groszy. Wolę robić radosne imprezy a i oglądać takie wolę, nie rozumiem takiego podejścia ( ale to każdy ma swoje podejście i szanuję to ) Druga sprawa wolę pamiętać i oglądac na fotach mojego Dziadka Czy Wujka zywego.

I jeszcze jedna dygresyjka .

Mój Tata był kiedyś poproszony aby zrobił zdjęcia na pogrzebie mojej Prababci. A Ona ponoć wszystkim mówiła ,zeby nie robić fot na jej pogrzebie. Zdjęcia wyszły wszystkie..... hmm wszyscy są na zdjęciach a wmiejscu Prababci na wszystkich zdjęciach biała plama . Zdjecia nie były robione z lampą ( takie troszkę dziwne). pzdr

[osiem1984]

Osobiście pewnie nie poznałabym wielu osób z rodziny gdyby nie fotki z pogrzebów w dawnych czasach ponieważ dalsza rodzina albo nawet i bliska ale daleko mieszkająca zwykle pojawiała się raz na wiele lat przy okazji czyjegoś pogrzebu. Takie to były czasy niestety. Poza tym nie rozumiem dlaczego zdjecie z pogrzebu czy z otwartą trumną ma być traumą dla obcych skoro wszyscy wrzucają i oglądają znacznie gorsze, bardziej traumatyczne zdjęcia zabitego chociażby Kadafiego czy zdjęcia wojenne a niektórzy dostają nawet nagrody za zdjęcia ludzi wypadających w z okien....
Ci co oglądają zdjęcia reporterów wojennych na codzień a uważają że zdjęcia z pogrzebów nawet z otwartą trumną (jestem pewna, że nikt z rodziny nie pozwoliłby fotografować zmarłego w sytuacji kiedy byłby zmasakrowany po wypadku np.) są nie na miejscu to podchodzi mi to pod obłudę

Masz sporo racji. rzeczywiście świat jest pełen drastycznych zdjęć i ludzie takie obrazy przestają dotykać mocniej. Aczkolwiek patrząc na powiedzmy katastrofę ostatnich dni w Turcji, ludzi wydobywanych z gruzów nie podchodzisz tak emocjonalnie do tego jak gdyby Ci wydobywani ludzie byli Twoimi najbliższymi. Ja ostatnio nawet oglądałem album rodzinny taki wiesz z Panami z długimi wąsami i Paniami z śmiesznie upiętymi włosami. Niektóre zdjęcia mają ponad 100 lat, ale chyba nie były robione w czasie pogrzebu. Tak jak napisałem szanuję taką wolę rodziny ale sam np nie umiałbym wracać do wspomnień związanych z pogrzebem najbliższych odchodzących osób właśnie poprzez zdjęcia.

---------- Post dodany o 00:23 ---------- Poprzedni post był o 00:23 ----------

hej . to i ja dodam swoje 5groszy. Wolę robić radosne imprezy a i oglądać takie wolę, nie rozumiem takiego podejścia ( ale to każdy ma swoje podejście i szanuję to ) Druga sprawa wolę pamiętać i oglądac na fotach mojego Dziadka Czy Wujka zywego.

I jeszcze jedna dygresyjka .

Mój Tata był kiedyś poproszony aby zrobił zdjęcia na pogrzebie mojej Prababci. A Ona ponoć wszystkim mówiła ,zeby nie robić fot na jej pogrzebie. Zdjęcia wyszły wszystkie..... hmm wszyscy są na zdjęciach a wmiejscu Prababci na wszystkich zdjęciach biała plama . Zdjecia nie były robione z lampą ( takie troszkę dziwne). pzdr

W tej kwestii mam podobne podejście.

[Ania_]

Jarmana - słuszna uwaga.
Osiem1984 - niektórzy robią takie zdjęcia dla rodziny, która nie może przybyć na pogrzeb - też się spotkałam z takim uzasadnieniem.

Dla mnie nie do przyjęcia zupełnie jest natomiast sytuacja, kiedy zdjęcia się wykonuje wbrew woli rodziny. A tak było np. na pogrzebie męża Joanny Racewicz - Pawła Janeczka. Fotoreporterzy chowali się za nagrobkami, aby tylko uchwycić płaczącą wdowę. Dla mnie żadna kasa nie jest usprawiedliwieniem takiego działania. Zero człowieczeństwa.

[osiem1984]

Jarmana - słuszna uwaga.
Osiem1984 - niektórzy robią takie zdjęcia dla rodziny, która nie może przybyć na pogrzeb - też się spotkałam z takim uzasadnieniem.

Dla mnie nie do przyjęcia zupełnie jest natomiast sytuacja, kiedy zdjęcia się wykonuje wbrew woli rodziny. A tak było np. na pogrzebie męża Joanny Racewicz - Pawła Janeczka. Fotoreporterzy chowali się za nagrobkami, aby tylko uchwycić płaczącą wdowę. Dla mnie żadna kasa nie jest usprawiedliwieniem takiego działania. Zero człowieczeństwa.

To już jest przykład totalnej znieczulicy, przerostu materializmu nad duchowością i totalnego braku szacunku.

[deduch]

Ja zostałem kiedyś poproszony o robienie zdjęć na pogrzebie przez znajomą znajomego. Byłem nieco speszony nawet pomimo nie tylko zgody, ale prośby o to. Do tego stopnia, że zostałem poproszony w czasie mszy, żebym robił tych zdjęć więcej. Jako, że to dość smutna okazja nie wziąłem kasy, tylko jakieś gadżety (prowadziła agencję dużej firmy) zwłaszcza, że nie jest to moje źródło utrzymania.
Ogólnie dziwne i na swój sposób ciekawe doświadczenie, zmuszające do naprawdę dużej dyskrecji.
Pytanie też co razi bardziej: stosownie ubrany, dyskretny fotograf, czy panienka w błyszczącej, choć granatowej sukience mini :/

[cissic]

moja sw. babcia urodzila sie na Litwie w miejscowosci Dziewieniszki i wspominala, ze u "nich" byl taki zwyczaj, ze nieboszczyka sie wystawialo w trumnie przed chalupe, zeby wszyscy mogli sie z nim pozegnac. czesto wygladalo to w ten sposob, ze jesli czlowiek byl ogolnie szanowany to zalobnicy z szcunku calowali dlonie zmarlego. fotagrafowano sie tez ze zmarlym "na pamiatke" i nikogo wtedy to nie dziwilo. gdy babcia zmarla pare lat temu, zostalem poproszony przez moja mame o wykonanie kilku zdjec babci w otwartej trumnie przed zlozeniem do grobu. zyczenie spelnilem i oczywiscie odbitki zostaly wyslane na Litwe do albumu rodzinnego. musze przyznac, ze to byly najtrudniejsze zdjecia w moim zyciu...

[Ania_]

Współczuję Cissic, bo trudno odmówić takiej prośbie, a na pewno nie jest to łatwe... chirurg podobno nie operuje rodziny...