Macro - praca zbiorowa

[wyszomir]

Modliszka europejska:

8534.

[wyszomir]

Omomiłki wiejskie w miłosnej ekstazie:

8535.

[wyszomir]

Trzmielec czarny w porannej rosie:

8536.

[wyszomir]

Nasierszyca różnobarwna:

8537.

[wyszomir]

Tarczówka rudonoga:

8538.

[wyszomir]

Zalęszczyce w akcji:

8539.

[wyszomir]

Zmorszniki paskoczułkie (i nie tylko):

8540.

[holeris]

Darownik przedziwny. Stack z 4 klatek.

8541.

[wyszomir]

I to samiec darownika. Przydałoby się nieco więcej klatek by cały zmieścił się w głębi ostrości. Zacieśniłbym też kadr tnąc górę i lewą stronę.

A u mnie dla odmiany coś z małą głębią ostrości - portret zmróżki złotawej:

8542.

[holeris]

A u mnie dla odmiany coś z małą głębią ostrości - portret zmróżki złotawej:

8542 super.

Przydałoby się nieco więcej klatek by cały zmieścił się w głębi ostrości.

Ostatnio coraz bardziej lubię pojedyncze klatki bez dużej głębi ostrości. Dzięki temu można bardziej skupić się na tym, co na zdjęciu ma być pokazane. Doskonale to widać na 8542. Wzrok skupia się na przedpleczu, oczach, i na pręcikach (to pręciki, tak?). I na tym jak pięknie współgrają kompozycyjnie i kolorystycznie.

Mam zdjęcia z tej sesji z większą głębią ostrości, choć przy mniej atrakcyjnych kadrach. Ale zbyt dużo detali (no bo stackuje się nie tylko pająk) odciąga wzrok od głównego bohatera. Zdarzało mi się również eksperymentować - 8488 - ze stackowaniem, gdzie nie stackowałem pierwszego planu, a jedynie fotografowany obiekt. Ale to może wyglądać mocno sztucznie (choć mam nadzieję, że na 8488 tej sztuczności jednak uniknąłem).
8543.

Zacieśniłbym też kadr tnąc górę i lewą stronę.

Podobnie z kadrowaniem. Ostatnio coraz częściej kadruje luźniej. Chyba jest to w głównej mierze zasługa feedbacku, który dostawałem po wstąpieniu do Związku Polskich Fotografów Przyrody. Ale też zmienia mi się to koncepcyjnie. Jeśli kadrem zamierzam pokazać najdrobniejsze szczegóły, wtedy głęboki focus stack i ciasne kadrowanie. Ale w innych wypadkach coraz częściej od stacków i ciasnoty uciekam. Jeśli ciaśniej skadruję tego darownika, to szczegółów specjalnie nie przybędzie (bo to i tak już crop), a zdjęcie traci moim zdaniem na atrakcyjności. Skadrowane ciaśniej:
EDIT: Tak patrzę na ten ciaśniejszy kadr i patrzę i sam nie wiem czy mi się mniej podoba czy nie. Na pewno by mi się bardziej podobał, jakby oryginalnie taki był, bez cropowania. Szczegółów byłoby więcej, ale i zabawy w stackowanie też.
8544.

I to samiec darownika.

Czy to coś niezwykłego spotkać samca? Przy okazji marzy mi się zobaczenie i uwiecznienie sceny, gdy samiec udobrucha samicę złapaną ofiarą.

PS. Jak już wspomniałem o ZPFP, to muszę się pochwalić zdobyciem 2 oraz 3 miejsca w dolnośląskiej edycji konkursu Fotograf roku 2025. Przy czym 3 miejsce w kategorii inne zwierzęta, do której zaliczyłbym cały ten wątek