Kieliszek na kafelku

[Tadeusz Jankowski]

Wklejam 2 fotki przedstawiające kolory i fakturę jesiennych liści. Fotka "Liść 8" wygląda lepiej w maksymalnym powiększeniu - ze względu na lepiej prezentującą się siateczkę jasnych cieniutkich żyłek.
Pzdr, TJ

Liść 8

źródło

Liść 9

źródło

[Wiejo]

7- domknięty jakby z lekka odrobiną fantazji kadr, 8- barwa i faktura liscia przypominają niemal żywy organizm, 9- tutaj mocny kolor gra pierwszorzędną rolę przechodzac w subtelne odcienie. Pozdrawiam.

[Tadeusz Jankowski]

Wiejo,

Dzękuję za komentarz. Trafiający do mnie.
Zaskakująca jest zbieżność opinii kilku osób z mojego otoczenia z Twoją na temat fotki "Liść 8" - mówiły one, że widzą dróżki, ścieżki, strukturę życia, itd. Ciekawe.

Wklejam foteczkę przedstawiającą awers monety brytyjskiej z portretem królowej Elżbiety II. Monetę ująłem nie tradycyjnie - pod kątem około 50- 60 stopni do jej płaszczyzny, aby uzyskać lepszą przestrzenność niż w ujęciach "z góry" - prostopadle do tej płaszczyzny.

Do takiego ukośnego ujęcia potrzebna jest bardzo duża głębia ostrości. Moneta ma średnicę 22 mm, z tego w strefie ostrości zmieściło się około 40 - 50 %, co daje po uwzględnieniu kąta 60 stopni około plus minus 7 - 9 mm - znośnej dla oka ostrości, a nie tej ściśle wyznaczonej wg dopuszczalnej średnicy krążka rozproszenia. Jak na zdjęcia makro, jest to bardzo duża głębia ostrości.
Gdyby moneta była ujęta prostopadle, to wymagana głębia ostrości była by taka, jak wysokość wypukłości na monecie, powiedzmy około 0,8 mm, a taką głębię można uzyskać prawie każdym obiektywem lustrzanki (nie przesadnie tele) przy umiarkowanie domkniętej przysłonie.
Na monecie widać brzydką plamę korozyjną przy nosie królowej. Nie chciała sie dać zetrzeć do końca łagodnymi ściereczkami, a papieru ściernego nie chciałem stosować, popnieważ uzyskuje się wtedy brzydkie wybłyszczenia, brzydsze od tej plamy, trudne do opanowania w ostrym świetle.
Także trudno było mi opanować przepalenia na profilu twarzy. Ale to dłuższa historia.

Monetę pokazuję jako propozycję tematu do focenia.

Pzdr, TJ

Moneta 1

źródło

[Tadeusz Jankowski]

Wstawiam dla porównania dwie fotki monet - żywiej oświetlonych. Fotka Moneta 2 przedstawia tę samą monetę, co fotka Moneta 1, fotka Moneta 3 inną, ale na wszystkich jest przedstawiona królowa Elżbieta II.
Pzdr, TJ

Moneta 2

źródło

Moneta 3

źródło

[Kris_1]

Dość pracochłonne okazuje się oświetlenie takich małych i lekko wypukłych obiektów tak, aby uwidocznić szczegóły w najbardziej interesujący sposób. Pozwoliłem sobie na eksperyment i zrobiłem pierwsze makro E-510 + 14-54. Obiektyw wcale nie do tego celu, ale to na razie jedyny jaki mam

źródło

Wyszło lekko nieostro na krawędziach, ale innego pomysłu na pokazanie faktury nie znalazłem.

[Tadeusz Jankowski]

Kris_1

Podoba mi się fotka, światełkiem wydobyłeś pieknie portret królowej. Widać wyraźnie, co artysta medalier chciał przekazac. Widać iluzję, którą stworzył - przy odpowiednim oświetleniu portret o wypukłości części mm nabiera cech przestrzennych, trzeciego wymiaru, to jest sztuka. Twoja fotka, to jest to, co pokazuje sprawę absolutnie niedostrzegalną patrząc na monetę okiem nieuzbrojonym przy zwyczajnym oświetleniu. Na Twojej fotce widać dzieło medaliera. To jest to.

Ciekawe, ze na powyższych monetach pochodzących z różnych lat królowa jest sportretowana aktualnie. Co ileś lat takie monety sa aktualizowane, jak z tego widać.

Obiektyw 14-54 nadaje się do takiego rodzaju fotek - oś obiektywu prostopadła do obiektu, a obiekt ma bardzo małą małą głębię (poniżej 1 mm). Muszę powiedzieć, ze obiektyw dał bardzo ładny kontrast (chyba sprawa dobrego MTF), subtelnie wydobył szczegóły, aczkolwiek nie wiem, czy użyłeś statywu.

Jesi chodzi o nieostrości na brzegach obrazu, to pewien spadek rozdzielczości przy fotografowaniu makro w dużej skali jest normalną rzeczą, bowiem strefa ostrości nie jest wtedy wnętrzem między dwoma płaszczyznami, a wnętrzem między dwoma sferami - obiekt płaski na brzegach wcina się w jedną ze sfer i wychodzi tam ze strefy ostrości.

Na Twoim zdjęciu widzę, że górna krawędź monety jest nieco bardziej rozmyta niż dolna, Sądzę, że jest to wynik niedokładnie prostopadłego ustawienia osi obiektywu do płaszczyzny monety, im dłuższa ogniskowa obiektywu, tym dokładniej trzeba ustawiać prostopadłość, aby w pełni wykorzystac głębią ostrości.

Uznanie dla autora fotki.

Pzdr, TJ

[Kris_1]

Dzięki za uznanie.
Zdjęcie robiłem ze statywu i faktycznie oś obiektywu nie była prostopadła do monety. Wcześniej, w miejscu gdzie był aparat - patrzyłem i kombinowałem ze światłem tak, aby wydobyć te wypukłości jak najlepiej. Wyszło na to że główne światło musiało się odbić z góry prosto w obiektyw (stąd to odchylenie), a dwa pozostałe źródła pomocnicze: z lewej strony lekko nad płaszczyzną i równolegle do obiektywu na godz. 5.
Moneta była "przyklejona" plasteliną do ołówka w uchwycie zegarmistrzowskim.
Nie mam jeszcze praktyki w posługiwaniu się E-510; Zdjęcia mają się nijak do tego co widać na LV, a fotki próbnej (bez zapisywania) nie mogę dokładnie obejrzeć (powiększyć) jak te, które są już na karcie. W kompakcie to, co widzę na wyświetlaczu w trakcie robienia zdjęcia jest bardzo zbliżone do tego co jest zapisywane. Ale cały czas się uczę ....

[Tadeusz Jankowski]

Kris_1,

Dobrze, że podkreśliłes fakt, że wykonanie zdjęcia makro, nawet tak prostego obiektu, jak moneta, nie jest zupełnie łatwe. Wymagane jest dokładne ustawienie aparatu (prostopadłość w przypadku lustrzanek, w przypadku kompaktów, które mają większą głębię ostrości ten warunek nie jest bardzo konieczny, ale jeżeli nie chcemy mieć na zdjęciu elipsy, to tak) i nade wszystko odpowiednie oświetlenie, najlepiej z kilkoma źródłami światła. Kontrola wykonanych zdjęć w trakcie sesji na monitorze wymaga sporego doświadczenia (tu się przydaje monitor uchylny, który można ustawić prostopadle do wzroku, aby kontrast i kolorystyka oraz niedo- lub przeswietlenie były dobrze widoczne.

Zwykle taka sesja (1 -2 monety) zajmuje mi pół godziny do 45 minut - ustawienie sprzętu, tła, świateł, odległości obiektywu od przedmiotu i kąta patrzenia obiektywu - ujecia, dokładne wykadrowanie, wykonanie wielu fotek przy różnych ekspozycjach, balansach bieli, przyslonach, oswietleniach, itd.

A na koniec potrzebuję wiele czasu na zadziwienie się nad złośliwością techniki działającej przeciwko mnie i uwierzenie, że mało co z tej mojej mądrości fotograficznej można zobaczyć na fotkach.

Pzdr, TJ

[Tadeusz Jankowski]

Wklejam fotkę z cmentarza, ale nie jest to typowa cmentarna, raczej abstrakcyjna i przedstawiająca upływ czasu (na płycie).
Pzdr, TJ

Czerwony znicz

źródło

[Kwadrans]

Tadeusz Witam, nie znam Cię i będę szczery. Słucham raz Ciebie i tych co Cię popierają raz tych co są przeciwni Tobie i za każdym razem zmieniam zdanie, a to popieram Mariusza który udowadnia że dorabiasz teorię ,a potem popieram tych co Cię bronią za to że jesteś swego rodzaju wrażliwym człowiekiem byc moze choć niekoniecznie zaślepionym swoją wrażliwością. Nawet jeśli tak jest to nie ulega wątpliwości że dar dostrzegania piękna we wszystkim masz. Zdjęcia takie sobie, na 10 Twoich zdjęć podobają mi się może ze trzy, z pozostałymi siedmioma ja nie odważyłbym się chyba wystrzelić na forum ale pisze to z jednego tylko powodu...

LIŚĆ NR 6 jest niesamowity! Nie wiem czemu nie przypomina mi obiektu, kojarzy mi się z pieczątką, z odciskami robionymi przez aktorów (Pazura smiał się ze to nie prawda, ze byli pijani i szli na rękach To tak jakby ziemia została pozbawiona już roślin a po nich został ten odcisk, barwa na tej fotce jest wspaniała, świecące się podłoże przepiękne, brud, kamyczki bo przeciez po odciskach chodzą ludzie. Wszystko to czuje kiedy oglądam to zdjęcie. Ciekawe jakby zmniejszyć nasycenie. Gratuluje fotki i dziwię się że nikt jej nie docenił, ale gusta są różne.

pozdrawiam