| OlyJedi
Prawdę mówiąc prawie nigdy nie pytam o zgodę, tylko strzelam z zaskoczenia. Niepozowane foty są najlepsze. Jeśli człowiek wie że jest fotografowany, zachowuje się nienaturalnie i to widać na zdjęciach.Zamieszczone przez suchar
Wymaga to tupetu i bezczelności. Te cechy są sprzeczne z moim charakterem, więc muszę się przełamywać za każdym razem. Nie używam prawie nigdy teleobiektywu, staram się podchodzić do ludzi jak najbliżej z szerokim kątem. Nie lubię płaskiej perspektywy długiego obiektywu. Po za tym co to za sztuka robić streatphoterkę przy pomocy tele ?
Lubię fotografować ludzi i lubię ludzi, których fotografuję. Nawet tych zapijaczonych śmierdzących żuli. Często jest tak, że człowiek którego ustrzeliłem zauważa to, wtedy się do niego uśmiecham i to najczęściej załatwia sprawę. Czasami ludzie rzucają za mną joby, ale ich nie słyszę, bo mam głośną muzykę na uszach
Dreszczyk emocji jest przy foceniu meneli. Zdarza się, że bywają agresywni. Ale jestem kolesiem dość dużej postury, więc raczej nie startują z rękami. Matka moich dzieci twierdzi jednak, że w końcu kiedyś dostanę po ryju.
Odpowiedz z cytatem
Tak sie pytam, bo jednak mam pewne opory przy bezczlnym strzelalniu ludziom fotek. Brakuje mi tupetu. Probowalem kadrowac na LV dla nie poznaki, jednak robienie fotyz poziomu bioder jest srednio widoczne, a i tak pewnie osoba fotografowana moze sie latwo domyslec, co robie. Ale skoro usmiech zalatwia sprawe, to bede pewniejszy 
Jedna rzecz, jakiej sie jeszcze obawiam podczas chodzenia z aparatem po miescie, to to, ze moge wrocic do domu bez aparatu i z dwoma guzami na glowie. Jakby nie bylo, szanse na taki rozwoj sytuacji nie sa male. Niestety. Ale to juz troche inna sprawa. Byc moze ten problem rozwiaze chodzenie ze statywem... w celach obronnych 
