O trybie M

[tkud]

Używanie trybów A lub S nie jest równoznaczne z utratą kontroli nad aparatem. Jeśli robię pejzaże to najważniejsze dla mnie jest utrzymanie GO oraz ekspozycji i zmieniając ogniskową nie interesuje mnie jaki jest czas byleby się za bardzo nie wydłużył...wtedy podnoszę ISO lub obniżam ekspozycję na tyle, żeby jeszcze można było wyciągnąć w RAWie Kiedy chce zrobić potok to ustawiam odpowiednio długi czas i ten parametr jest dla mnie najważniejszy a przesłona i tak jest w większości przypadków duża. Czasami gdy świeci słońce to przesłona 22 jest za mało wtedy trzeba ratować się filtrem szarym lub polaryzacyjnym. Najważniejszy jest efekt końcowy a jak do niego dojdziemy to jak już większość stwierdziła kwestia przyzwyczajenia i warunków.

[mynameisnobody]

"wszystko jest dla ludzi" -oczywiście że to racja ale łatwiej zrozumieć aparat zaczynając od M a nie PAS -nikt nie uczy na kursie prawa jazdy jeździć autem z automatyczną skrzynią biegów.
A przecież można i byłoby łatwiej.

[HrabiaMiod]

W sumie przez 80% zdjęć używam A z korekcją. Pomiar światła w e1 jest dość dobry i w sumie w miarę nie zawodzi. Ale gdy już biorę w ręke OM2, to jakoś wolę M niż A, choć jest i biorąc pod uwagę pojemność filmu, działa dobrze.
Za to gdy mam dużo czasu na zrobienie zdjęcia (krajobraz, portret, architektura), to zawsze M. Również na koncertach niemal zawsze używam M, gdyż przy zmieniających się światłach pomiar często głupieje. Tyczy się to też balansu bieli. Ostatnio fotografując koncert świetnej grupy Parov Stelar Band wszystko było manualnie - wb, mf no i M - i było zdecydowanie lepiej.

MNIB - co to jest P+shift?


pozdrawiam

[piotrek204]

piotrek - to powiedz jak z tym kotem. Ja mam czarnego królika. Czarny jak smoła. Jak robię w A to albo podłoga przepalona, albo zamiast królika mam czarną plamę.
Popracuję na warstwach i wyciągnę, ale wolałbym, no wiesz, po ludzku
Na dokładkę AF dostaje lekkiego jobla jak celujesz w to czarne coś i trzeba obok w podłogę. Przy płytkiej głębi to masz mazy a nie włosy.

Po pierwsze lampa, jak sie da to zawsze staram sie uzyc. Odbita po pomieszczeniu ladnie odbija sie na siersci.
Kolezanka ma specyficzny egzemplarz kota, czarny jak noc, jest jak stealth, zero odbicia. Bez lampy dynamiki w aparacie brakuje.
Jak nie ma lampy to blokada ekspozycji poza kotem, albo M jesli nie lata wszedzie i swiatlo jest stale, AF na nim, na oczach zawsze trafia

[k@czy]

nikt nie uczy na kursie prawa jazdy jeździć autem z automatyczną skrzynią biegów...

polemizowalbym
a wracajac- jakkolowiek by sie nie uczyc-jesli przynosi to takie same efekty, to czemu narzucac z gory okreslony tok nauczania? zwlaszcza, ze to nie nauka scisla przeciez

[Rafał Czarny]

Tak się składa, że obecnie uczę pewną osobę focenia. Od podstaw. I tłumaczę zasady na przykładzie Olympusa OM 2n. Jak już ta osoba zakuma o co kaman, wtedy przyjdzie czas na majonezy we współczesnych aparatach.

[Tadeusz Jankowski]

Tekst poniższy przeznaczony jest dla wszystkich. Niech mistrzowie się nie dąsają.

Zwykle używam trybu A, ponieważ mam kontrolę przede wszystkim nad głębią ostrości, pewną kontrolę nad aberracją chromatyczną, winietowaniem oraz przy fotografowaniu obiektywami pospolitymi (nie Zeiss, nie Leica, nie Canon L, itp.) mam świadomość po wybraniu przysłony, gdzie się znajduję na wykresie rozdzielczości obiektywu przedstawiającym rozdzielczość w LPH w zależności od liczby przysłony - rozdzielczość jest zwykle najwyższa przy środkowych wartościach liczby przysłony - np. 6 - 10).

Ale z panowaniem nad parametrami ekspozycji sprawa nie jest taka prosta - fotograf musi być zawsze czujny, zarówno w trybie pełnej automatyki ekspozycji (Auto lub P), jak i trybach z wyborem jednego parametru (A i S), fotograf musi mieć w każdej chwili świadomośc, jaka jest luminacja sceny. Także dobierająć parametry w trybie M fotograf musi zdawać sobie sprawę, jakie są tego konsekwencje dla głębi ostrości lub dla poruszenia zdjęcia.
EV może być 9 lub np. 12, każdej wartości odpowiada kilka (powiedzmy od 3 do 5) par czasu migawki i przysłony. Fotograf powinien być świadomy, w jaki zestaw wchodzi, czy np. w 1/125 i 5,6, czy 1/500 i 2,8. Dla przykładu, jeśli fotograf wybiera tryb A, to musi pamiętać o czasie migawki dobranym przez aparat, czy jest wystarczająco krótki, aby zapewnić nieporuszone zdjęcie, a jeśli wybierze tryb S, to musi pamiętać o przysłonie, czy nie jest zbytnio otwarta, co przyniesie np. niepożądaną małą głębię ostrości (przy portretach jest sytuacja odwrócona - pożądana jest mała głębia).

Są to truizmy, ale to jest niezbędna wiedza techniczna potrzebna do planowania głębi ostrości oraz wykonania nieporuszonego, a niekiedy świadomie poruszonego zdjęcia. Bardzo pożytecznym dodatkiem jest wiedza o zależności głębi ostrości od ogniskowej obiektywu (rzeczywistej, a nie ekwiwalentu ogniskowej). Te dwie wiedze muszą być tak opanowane i dogłębne, że aż intuicyjne. Odgadywanie (w sposób przybliżony oczywiście) zestawu migawka/przysłona powinno być niejako automatyczne. Resztę, czyli udokładnienie tych parametrów czyni aparat, a fotograf może wprowadzić poprawkę ekspozycji. Aparat sprowadza ekspozycję do wyniku swojego pomiaru światła, a fotograf ją dodatkowo koryguje, jeżeli jest taka potrzeba.
W większości aparatów w trybach A i S zakres poprawek nie przekracza przedziału +/-2 EV, a w trybie M poprawki mogą być dowolne. I to jest pewna przewaga trybu M.

Jedni wolą tryb M, inni A lub S. W każdym przypadku aparat dobiera parametry ekspozycji, z małym zastrzeżeniem, że w trybie M pokazuje te parametry na monitorze, a fotograf je obydwa ustawia, a w trybach A lub S dobiera automatycznie czas migawki lub przysłonę do wybranego przez fotografa jednego parametru - przysłony lub czasu migawki.

Co jest wygodniejsze? Chyba decyduje o tym głębokość wgryzienia się w tematy fotograficzne i rodzaj intuicyjnego sprzężenia umysłu fotografa z systemami aparatu.

A propos udzielania nauk fotografowania (od strony aparatu) dla początkujących. Miałem z tym do czynienia w n przypadkach. 90 %, może 95 % ludzi po 5 minutach cierpliwego słuchania moich gorliwych wyjaśnień uprasza o pokazanie " czym mam pokręcić i co nacisnąć, aby wyszło dobre zdjęcie ". Tak to już jest. Magia techniki.

Pzdr, TJ

[Jerry_R]

- Z lampa blyskowa - prawie zawsze M.
- Jak zmieniaja sie czesto warunki oswietleniowe (ale nie skrajnie) - M ustawione "na dlon" (za Joel Meyerowitz) - chodzi o street. To odpowiednik tego, co niektorzy wspominali o koncertach.
- A poza tym najczesciej A plus korekta ekspozycji.

Obserwuje rowniez histogram.

[Rafał Czarny]

- Jak zmieniaja sie czesto warunki oswietleniowe (ale nie skrajnie) - M ustawione "na dlon" (za Joel Meyerowitz) - chodzi o street. To odpowiednik tego, co niektorzy wspominali o koncertach.

O co chodzi? Przecież masz w aparacie światłomierz, po co mierzysz na rękę?

[Jerry_R]

O co chodzi? Przecież masz w aparacie światłomierz, po co mierzysz na rękę?

Rafal,
to dotyczy jedynie sytuacji kiedy chce wykluczyc oszukanie swiatlomierza przez nagle jasniejsze, badz ciemniejsze fragmenty pojawiajace sie gdzies w kadrze.