Santiago de Chile

[Operator]

Ciekawa też winda transportująca na wzgórze - pamiętam że przed laty widziałem podobną (ale chyba trochę większą) na wybrzeżu czarnomorskim w Gagrze.

Sprawiała wrażenie od dawna nieużywanej.

Wzgórze św. Krzysztofa (845 m n.p.m.) jest jednym z najbardziej obleganych przez turystów, miejsc w stolicy. Należy do Parku Metropolitalnego Santiago, który jest największym miejskim parkiem w Chile, o powierzchni 722 ha. Na szczyt można dostać się pieszo, rowerem, albo dwiema kolejkami : linowo-terenową Funicular, lub linową Teleférico, które zaprezentuję w kolejnym poście. Na wzgórzu znajduje się między innymi, jedno z najważniejszych miejsc, kultu Kościoła katolickiego w Chile - Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia NMP.

Widok wzgórza od ul. Monitor Araucano.



Statua Matki Boskiej (wys. 14 m, masa 36,6 t). W jej cokole mieści się kapliczka, z której 1 IV 1987 r, przebywający tam papież Jan Paweł II, w czasie swej pielgrzymki, pobłogosławił miasto Santiago.



Jeden z 7 betonowych krzyży, nawiązujących do 7 ostatnich zdań Jezusa, wypowiedzianych przez niego, podczas ukrzyżowania.



Kaplica poświęcona macierzyństwu Najświętszej Maryi Panny.



Część Kampusu Eucharystycznego.



Kilka widoków ze wzgórza.

[Operator]

Dziś wrzutka kolejek, o których wspomniałem, w poprzednim poście. Pierwsza z nich to Funicular, czyli kolej linowo-terenowa, o długości 485 m, obsługująca trzy stacje : dolną - Pío Nono, pośrednią - Zoológico i szczytową - Cumbre. Kolejka obchodziła w tym roku, stulecie swego istnienia. Została oddana do użytku 25 IV 1925 r. Co ciekawe, charakterystyczny budynek dolnej stacji, został zaprojektowany przez chilijskiego architekta - Luciano Kulczewskiego, mającego polskie korzenie.

Dolna stacja Pío Nono.





Fragment trasy z mijanką.



Zadaszenie szczytowej stacja Cumbre.



Jeden z dwóch wagoników, kursujących naprzemiennie.



Z lewej budynek maszynowni, w którym znajduje się też kawiarnia Tudor.



Teleférico - kolej linowa pokonująca odległość 4,8 km, z trzema stacjami : dolną - Oasis, pośrednią - Tupahue, oraz szczytową - Cumbre. Otwarto ją 1 IV 1980 r. Po kilkunastu latach eksploatacji, kolejka zaliczyła dwie poważne awarie, które doprowadziły do jej zamknięcia. Od 7 VI 2009 do 23 XI 2016 była niedostępna dla publiczności. W tym czasie, przeprowadzano gruntowny remont, połączony z konserwacją. Wymieniono między innymi liny, a także wagoniki. Początkowo kolejka składała się z 72 zamkniętych kabin, mieszczących do 4 osób. Po rewitalizacji liczbę kabin, ograniczono do 47, jednak obecnie są one większe, mogąc przewieźć maksymalnie 6 pasażerów. Zwiększono również prędkość z 14 do 18 km/h. Ponowne otwarcie kolejki, nastąpiło 24 XI 2016 roku.

Dolna stacja Oasis.



Pośrednia stacja Tupahue.



Pomiedzy stacjami górną i środkową.

[wyszomir]

Budynek stacji Pío Nono kojarzy mi się z zamkiem z Disneylandu A zdjęcia z ostatnich dwóch wstawek potwierdzają że Santiago ma bardzo piękne okolice.