Pierwsze kroki z makrofografią przyrodniczą..

[VasT]

Witam Serdecznie Wszystkich forumowiczów

Otwieram ten temat, ponieważ nie dawno zakupiłem body Olympusa OMD M10 Mark II + obiektyw M. Zuiko Digital 60mm f.2.8 z nastawieniem na fotografie "mikroświata" owadów, roślin oraz grzybów. Chciałbym, aby moje zdjęcia wyglądały przede wszystkim naturalnie, odzwierciedlały rzeczywistość taką jaka jest, nie zależy mi na artyzmie, a tym bardziej "upiększaniu". Fascynuje mnie różnorodność i bogactwo gatunkowe, które nas otacza dlatego też zależy mi na takich zdjęciach, które umożliwią mi identyfikacje napotkanych organizmów (oczywiście zdaję sobie sprawę, że nie wszystko da się oznaczyć na podstawie zdjęć szczególnie np. w świecie grzybów). To na tyle tytułem wstępu...

Poza opisanym body i obiektywem nie posiadam (jeszcze ) żadnych akcesoriów, ale..
1. Z pewnością będzie mi potrzebny jakiś statyw.. i tutaj mam pytanie do Was, co byście polecili do tego sprzętu na początek?
2. myślę też o zakupie Raynoxa DCR-250
3. Czy poza wyżej wymienionymi powinienem czymś jeszcze się zainteresować ?

I na koniec najważniejsze.. Zdjęcia wrzucę parę swoich pierwszych, pierwszych, które zrobiłem... nie jestem zadowolony z ostrości owadów (a może porwałem się na zbyt małe obiekty jak na początek?) oraz tego, że poza głównym bohaterem kadru nie mam ostrości np. na okwiat, pędy rośliny czy w przypadku mlecza na dno kwiatowe, ale to wiadomo że przyjdzie z czasem (trzeba porządnie wziąć się za fotografowanie i sprawdzanie parametrów). Chciałbym prosić o jakieś porady na początek na co szczególnie zwracać uwagę, żeby już od amatorskiego poziomu nie popełniać jakichś rażących błędów.

Z góry serdecznie dziękuje za wszelkie sugestie, rady i krytykę,
Pozdrawiam

[tyrkand]

Witaj na forum. Jeżeli chodzi o fotografię makro to znajdziesz tu paru ekspertów od tej roboty. Ja mogę ci tylko podpowiedzieć w kwestii wyboru statywu. To, że musi być solidny to pewnie wiesz ale zwróć jeszcze uwagę na to jaka jest najniższa wysokość po rozłożeniu. Będziesz pewnie często fotografował w trawie a więc poszukaj sobie czegoś z czego da się fotografować na jak najniższej wysokości. Ja mam Velbon sherpa 630. Minimalna wysokość to 12cm. Do tego musisz dołożyć wysokość głowicy i sam aparat.

[wyszomir]

Jeżeli z samym obiektywem brakuje Ci skali odwzorowania to Raynox DCR250 jest faktycznie niezłym rozwiązaniem. Lepszy byłby makrokonwerter Raynoxa z serii MSN o ogniskowej 85mm ale jest on bardzo trudno dostępny. MSN200 (lub MSN-202 - to ten sam konwerter różniący się dołączonym mocowaniem) to już specjalistyczne narzędzie do ekstremalnych skal. Być może kiedyś go będziesz potrzebował, ale na początek DCR-250 jest rozsądniejszym wyborem. Zamiast dołączanego z DCR-250 mocowania snap-on (które i tak nie złapie gwintu 46mm Twojego obiektywu) radzę dokupić redukcję filtrową 46->43mm - dzięki mniejszej niż 'snap-on' średnicy nie ogranicza kata podejścia do siedzących na ziemi lub pniach drzew motywów, nie utrudnia oświetlenia motywu i zapewnia dokładne pokrycie osi optycznych konwertera i obiektywu.
Co do samych zdjęć - ze światłem jak na początek nie jest źle (aczkolwiek na płatkach mniszka lekarskiego jakieś dziwne białe plamy widać), musisz natomiast powalczyć z szumami (np. używać programu do odszumiania zdjęć - sugeruję np. wersję demo NeatImage która jest całkiem użyteczna) oraz popracować nad ostrością zdjęć. Być może warto użyć trybu seryjnego i potem selekcjonować zdjęcia wybierając te z najlepiej trafioną ostrością? Co do zwiększenia głębi ostrości to z tym przy dużych skalach jest niestety ciężko - zwiększanie głębi przez przymykanie przysłony ma swoje ograniczenia - rośnie czas ekspozycji a więc i ryzyko poruszenia, powyżej pewnej liczby przysłony dyfrakcja zaczyna też psuć ogólną ostrość zdjęcia. Trzeba starać się tak dobierać kąt podejścia do modela aby jak najlepiej wykorzystaćniewielką głębię ostrości albo wykonywać serię zdjęć z bracketingiem ostrości i składać stacka w komputerze. To ostatnie jest jednak kłopotliwe - wymaga całkowicie nieruchomego modela, składanie stacka i usunięcie artefaktów w programie graficznym jest też bardzo czasochłonne.

[VasT]

Ja mogę ci tylko podpowiedzieć w kwestii wyboru statywu. To, że musi być solidny to pewnie wiesz ale zwróć jeszcze uwagę na to jaka jest najniższa wysokość po rozłożeniu. Będziesz pewnie często fotografował w trawie a więc poszukaj sobie czegoś z czego da się fotografować na jak najniższej wysokości. Ja mam Velbon sherpa 630. Minimalna wysokość to 12cm. Do tego musisz dołożyć wysokość głowicy i sam aparat.

Zgadza się solidność przede wszystkim, bodaj na Waszym forum przeczytałem żeby statywami do 100 zł nawet nie zawracać sobie głowy, ale jednak muszę sobie jakieś limit górny ustalić i na tą chwilę myślę o przedziale 300-400 zł. Co do wysokości to trafna uwaga (sam o tym nie pomyślałem) i rzeczywiście im niżej będę mógł zejść tym lepiej

Jeżeli z samym obiektywem brakuje Ci skali odwzorowania to Raynox DCR250 jest faktycznie niezłym rozwiązaniem. Lepszy byłby makrokonwerter Raynoxa z serii MSN o ogniskowej 85mm ale jest on bardzo trudno dostępny. MSN200 (lub MSN-202 - to ten sam konwerter różniący się dołączonym mocowaniem) to już specjalistyczne narzędzie do ekstremalnych skal. Być może kiedyś go będziesz potrzebował, ale na początek DCR-250 jest rozsądniejszym wyborem. Zamiast dołączanego z DCR-250 mocowania snap-on (które i tak nie złapie gwintu 46mm Twojego obiektywu) radzę dokupić redukcję filtrową 46->43mm - dzięki mniejszej niż 'snap-on' średnicy nie ogranicza kata podejścia do siedzących na ziemi lub pniach drzew motywów, nie utrudnia oświetlenia motywu i zapewnia dokładne pokrycie osi optycznych konwertera i obiektywu.
Co do samych zdjęć - ze światłem jak na początek nie jest źle (aczkolwiek na płatkach mniszka lekarskiego jakieś dziwne białe plamy widać), musisz natomiast powalczyć z szumami (np. używać programu do odszumiania zdjęć - sugeruję np. wersję demo NeatImage która jest całkiem użyteczna) oraz popracować nad ostrością zdjęć. Być może warto użyć trybu seryjnego i potem selekcjonować zdjęcia wybierając te z najlepiej trafioną ostrością? Co do zwiększenia głębi ostrości to z tym przy dużych skalach jest niestety ciężko - zwiększanie głębi przez przymykanie przysłony ma swoje ograniczenia - rośnie czas ekspozycji a więc i ryzyko poruszenia, powyżej pewnej liczby przysłony dyfrakcja zaczyna też psuć ogólną ostrość zdjęcia. Trzeba starać się tak dobierać kąt podejścia do modela aby jak najlepiej wykorzystaćniewielką głębię ostrości albo wykonywać serię zdjęć z bracketingiem ostrości i składać stacka w komputerze. To ostatnie jest jednak kłopotliwe - wymaga całkowicie nieruchomego modela, składanie stacka i usunięcie artefaktów w programie graficznym jest też bardzo czasochłonne.

Myślę, że trochę mi tej skali odwzorowania brakuje szczególnie przy obiektach, które tutaj pokazałem (choć muszę zapolować na coś większego np. motyle i jeszcze sobie porównać). Dziękuje za nakierowanie na tę redukcję filtrową, sam przed napisaniem postu czytałem o tym i dowiedziałem się, że takowa będzie potrzebna, ale nikt nigdzie nie wspominał, że ta 52-->46 nie bedzie pasować
Co do zdjęć, białe płatki zauważyłem dopiero jak o tym wspomniałeś --> Wniosek: muszę się lepiej przyglądać swoim zdjęciom. Akurat ten mniszek to był jeden "strzał", podobnie jak mucha. Nad krzyżakiem, a szczególnie jegomościem z czułkami siedziałem już trochę dłużej, jednak wszystkie zdjęcia robiłem pojedynczo. Programu jako takiego użyłem (Photoscape), ale jedynie do lekkiego wyostrzenia oraz wzmocnienia kontrastu (i poza "znakiem wodnym" nic więcej nie majstrowałem). Szumy to faktycznie problem i nawet nie myślałem, o tym że można spróbować to "odszumieć" w sofcie Pobiorę, pobawię się i zobaczę efekty (choć życzyłbym sobie robić takie zdjęcia surowe, żeby było jak najmniej "poprawiania"). Co do przysłony, wydaje mi się, że wszystkie zdjęcia robiłem na wartości f2.8 (może 3.5) w trybie "A" ( wyczytałem na Waszym forum, że tak na początek dużo lepiej niż ustawiać wszystko samemu), poza tym obejrzałem też trochę zdjęć makro(głównie z wątku "Macro" oraz galerii użytkowników ), po to żeby zobaczyć na jakich parametrach były wykonane zdjęcia i tym się sugerowałem.

I na koniec jeszcze jedno pytanie bardziej techniczne w OMD M10 mam kilka możliwości sposobu ostrzenia tj. ESP, centralnie ważony oraz punktowy wydaje się, że najlepszy będzie ESP lub centralnie ważony, ale czy w każdej sytuacji ?

Pozdrawiam

[wyszomir]

[...]
Co do przysłony, wydaje mi się, że wszystkie zdjęcia robiłem na wartości f2.8 (może 3.5) w trybie "A" ( wyczytałem na Waszym forum, że tak na początek dużo lepiej niż ustawiać wszystko samemu), poza tym obejrzałem też trochę zdjęć makro(głównie z wątku "Macro" oraz galerii użytkowników ), po to żeby zobaczyć na jakich parametrach były wykonane zdjęcia i tym się sugerowałem.

Jesli zależy Ci na głębi ostrości a ilość światła na to pozwala przymykaj silniej. Ja najczęściej przy zdjęciach makro przymykam przysłonę do 8, czasem do 10 lub 11. 11 zazwyczaj nie przekraczam, bo dyfrakcja zaczyna już nadmiernie psuć ostrość zdjęć.

I na koniec jeszcze jedno pytanie bardziej techniczne w OMD M10 mam kilka możliwości sposobu ostrzenia tj. ESP, centralnie ważony oraz punktowy wydaje się, że najlepszy będzie ESP lub centralnie ważony, ale czy w każdej sytuacji ?

Chyba masz na myśli nie ostrzenie a pomiar światła? Reguły nie ma, wszystko zależy od sytuacji. Osobiście najczęściej pracuję w trybie automatyki z preselekcją przysłony, zwykle używam pomiaru matrycowego i obserwując obraz w wizjerze w razie potrzeby stosuję korekcję ekspozycji. Ale jestem sobie w stanie wyobrazić sytuacje (np. szary kot na śniegu) przy której pomiar punktowy sprawdzi się bez konieczności korekcji.

[VasT]

Jesli zależy Ci na głębi ostrości a ilość światła na to pozwala przymykaj silniej. Ja najczęściej przy zdjęciach makro przymykam przysłonę do 8, czasem do 10 lub 11. 11 zazwyczaj nie przekraczam, bo dyfrakcja zaczyna już nadmiernie psuć ostrość zdjęć.

Zależy, także będę testował i sprawdzał efekty. Nie ukrywam, że Twoje zdjęcia to taki wzór do którego będę dążył. W sumie myślałem, że im mniejszy obiekt tym bardziej muszę otworzyć przysłonę... I jakoś tak zostałem z tym f2.8, a tutaj trzeba przede wszystkim zwracać uwagę na światło.

Chyba masz na myśli nie ostrzenie a pomiar światła? Reguły nie ma, wszystko zależy od sytuacji. Osobiście najczęściej pracuję w trybie automatyki z preselekcją przysłony, zwykle używam pomiaru matrycowego i obserwując obraz w wizjerze w razie potrzeby stosuję korekcję ekspozycji. Ale jestem sobie w stanie wyobrazić sytuacje (np. szary kot na śniegu) przy której pomiar punktowy sprawdzi się bez konieczności korekcji.

Oczywiście pomiar światła.. Nie wiem czemu napisałem o ostrzeniu.. Nie pozostaje nic innego jak testować i mam nadzieję, że z czasem będzie się czym pochwalić.

I jeszcze na koniec, przypomniałem sobie o monopodach, gdzieś o nich czytałem.. Może to będzie lepsze rozwiązanie od zwykłego statywu?

[wyszomir]

I jeszcze na koniec, przypomniałem sobie o monopodach, gdzieś o nich czytałem.. Może to będzie lepsze rozwiązanie od zwykłego statywu?

Zależy od sytuacji. Z monopodem szybciej się ustawisz do zdjęcia, ale stabilności takiej jak z dobrym statywem nie uzyskasz. Osobiście używam monopodu, ale w dość nietypowy sposób - mam pod aparatem podpięty złożony monopod wysunięty do przodu przed aparat. Obcinam listek lub galązkę z fotografowanym motywem i trzymam ją w lewej dłoni która opieram o wysunięty przed aparat monopod - tak jak na zdjęciu poniżej:



Koryguję kąt ustawienia modela, kadruje i ustawiam ostrość delikatnymi ruchami dłoni trzymającej gałązkę z motywem. Ruchy całego ciała nie maja wpływu na ostrość motywu - wpływają jedynie na poruszenie tła które i tak jest poza głębia ostrości. Na ostrość motywu maja wpływ jedynie poruszenia dłoni względem aparatu - a oparcie dłoni na monopodzie zapewnia znaczną ich redukcję. Stabilizację w aparacie wyłączam gdyż przy tej technice daje więcej szkody niż pożytku. Mogę ustawić się pod odpowiednim katem do światła lub przemieszczać się wraz z motywem w celu znalezienia miejsca lepiej oświetlonego lub z lepszym tłem. Sekwencje do stacków jednak przy użyciu tej metody udają się rzadko - jednak stabilność trzymania motywu na dłoni ustępuje stabilności osiąganej z dobrym statywem.

[VasT]

Koryguję kąt ustawienia modela, kadruje i ustawiam ostrość delikatnymi ruchami dłoni trzymającej gałązkę z motywem. Ruchy całego ciała nie maja wpływu na ostrość motywu - wpływają jedynie na poruszenie tła które i tak jest poza głębia ostrości. Na ostrość motywu maja wpływ jedynie poruszenia dłoni względem aparatu - a oparcie dłoni na monopodzie zapewnia znaczną ich redukcję. Stabilizację w aparacie wyłączam gdyż przy tej technice daje więcej szkody niż pożytku. Mogę ustawić się pod odpowiednim katem do światła lub przemieszczać się wraz z motywem w celu znalezienia miejsca lepiej oświetlonego lub z lepszym tłem. Sekwencje do stacków jednak przy użyciu tej metody udają się rzadko - jednak stabilność trzymania motywu na dłoni ustępuje stabilności osiąganej z dobrym statywem.

Dziękuje za wyczerpującą odpowiedź, która rozwiewa moje wątpliwości Technika bardzo ciekawa, jednak nie chciałbym jej kopiować, poza tym doszedłem do wniosku, że z moimi trzęsącymi się rękami jedynym sensownym rozwiązaniem będzie jednak zwykły statyw Ponadto jak wspomniałem w pierwszym poście, nie chcę się ograniczać tylko do tych "ruchliwych" w moim kręgu zainteresowań są też rośliny i grzyby..

Pozdrawiam

[VasT]

Witam ponownie W weekend postanowiłem wyskoczyć na "łowy" i coś tam w kadr wpadło. Pokażę kilka wybranych zdjęć i oczywiście proszę Was o konstruktywną krytykę. Cały czas oglądam zdjęcia makro różnych autorów, przeglądam fora o makrofotografii oraz czytam różne artykuły. Z wszystkiego staram się wyciągać wnioski, nie inaczej będzie w tym przypadku.

1. Zaczniemy od rośliny cykoria podróżnik Cichorium intybus



2. I owady.. bzyg prążkowany Episyrphus balteatus

3. dwa zdjęcia grzebyczaka żółtawego Cteniopus sulphureus



4.



5. Jakiś przedstawiciel z rzędu pluskwiaków Hemiptera

[wyszomir]

Kwiatek 1 - nie czuję się zbyt kompetentny w takiej tematyce, ale pod względem estetycznym to chyba najlepsze zdjęcie z tej wstawki.
Bzyg 2 - w/g mnie zbyt wciśnięty w LD róg kadru. Sądzę też że większa skala odwzorowania by się przydała. Spróbowałem obciąć po 1/3 góry i prawej - po takim zabiegu zdjęcie w/g mnie wygląda znacznie lepiej. sądzę, że gdyby dodać nieco lewej i dołu kadr byłby zdecydowanie lepszy przy znacznie słabszym cięciu góry i prawej. Światło, kolory i ostrość w/g mnie OK.
Żółty chrząszcz 3 - bardzo przeszkadza mi brak ostrości na oku. Kadr też nie zachwyca - nadmiar nieciekawego tła na górze. Uważam że kadr znacznie by zyskał gdyby obrócić aparat tak, by trawka na której siedzi chrząszcz była nachylona równolegle do przekątnej kadru.
Żółty chrząszcz 4 - tu już ostrość poszła odpowiednio, kadr podobnie jak poprzedni zyskałby po nachyleniu trawki ku przekątnej.
Pluskwiak 5 (chyba żółwinek?) - interesujący, nieszablonowy kąt podejścia do modela. Oko nieco wyszło przed głębię ostrości, Zbyt dużo nieciekawego kolorystycznie i zaszumionego tła oraz nieostrych fragmentów trawki. Zdjęcie w/g mnie znacznie zyskuje po obcięciu 1/4 góry i lewej.