Zdjęcia "kasprzyka"

[piasbog]

Ciekawe spotkanie miałeś i fajnie wykorzystałeś okazję. A ja myślałem, że jastrząb nie skusi się padliną. U mnie coś wymiotło sójki, początkowo było ich sporo, a teraz nic tylko jakaś kolorowa gromadka piór niedaleko patola. Myślałem, że to robota tego "zbója", ale to tylko domysły.
pozdrawiam

[Muminek]

Jastrząb rewelacja, zazdroszczę spotkania i podglądania z takiej odległości, nie myślałem że może się skusić na padlinkę.

[Lolita]

Noooo, Kasprzyk! Dużego pokazałeś ptaka... O jastrząb mi chodzi znaczy się

[kasprzyk]

Noooo, Kasprzyk! Dużego pokazałeś ptaka... O jastrząb mi chodzi znaczy się

lepiej nie będę ciągnął tej odpowiedzi, bo dyskusja z podtekstami szybko się nie skończy

Muminek - aj zaraz tam padlina, bo zasiadce można ściągnąć i do gara na obiad wrzucić - całkiem świeże mięsko

piasbog - u mnie śladu po drapieżnikach nigdy nie widziałem, być może całkowity przypadek z tym jastrzębiem - ale cieszy
Nie wiem czy na sójki, czy na coś większego polują.

Pzdr

[apz]

lepiej nie będę ciągnął tej odpowiedzi, bo dyskusja z podtekstami szybko się nie skończy

Muminek - aj zaraz tam padlina, bo zasiadce można ściągnąć i do gara na obiad wrzucić - całkiem świeże mięsko

piasbog - u mnie śladu po drapieżnikach nigdy nie widziałem, być może całkowity przypadek z tym jastrzębiem - ale cieszy
Nie wiem czy na sójki, czy na coś większego polują.

Pzdr

A w miedzy czasie przekąską od Ciebie tez nie pogardził . Zuch ptaszek.
Fajna fota, Zazdroszczę spotkania oko w obiektyw.
Pozdrawiam AP.

[kasprzyk]

Dziękuję APZ
pzdr

[Piotr Grześ]

Pięknie kasprzyk, piknie. A u mnie pustka, brak czasu i słońca i w ogóle kicha!

[yac]

Do wątku często zaglądam nawet nie zdążywszy się zalogować patrząc czy jest coś nowego . Podziwiam Twój zapał i cierpliwość do "wysiadywania" aby zdobyć takie świetne zdjęcia. Godne pozazdroszczenia ,super i tak trzymaj!

[aga_piet]

Ja także zazdroszczę i cieszę się z każdych wpisów. Pozytywny to wątek.

[roztoczol]

Dziękuję Panowie, opisywałem już na fotoprzyrodzie, robiąc zdjęcia, nie świadomy byłem, że to jastrząb, zupełnie inaczej go sobie wyobrażałem ze zdjęć innego forumowicza. Jak on usiadł, zrobiła się cisza na 5-7min, później jednak sikorki zaczęły dziobać swoje ziarenka, co prawda 12m w innym miejscu ale jednak się odważyły.
Pzdr

Bardzo ładne zdjęcia.
Młody jastrząb, bo na zdjęciu jest ptak ubiegłoroczny, bardzo różni się upierzeniem, a nawet pokrojem, od osobników dorosłych. Jastrzębie wskutek prześladowań są bardzo płochliwe i czujne, chociaż właśnie młode osobniki potrafią być bardzo "gamoniowate".Lubią na przykład zaczepiać inne ptaki: myszołowy, kruki. Parę lat temu obserwowałem potężną młodą samicę, która przysiadała sobie na miejskim drzewie w odległości 30 m od mojego domu spokojnie grzejąc się i drapiąc przez dobre pół godziny. W tym czasie dołem jeździły samochody, szli piesi a kilka sójek drąc się wniebogłosy właziło jej na głowę. Straciłem bardzo fajną okazję do zdjęć ( miałem wtedy starą Praktice z trzysetką) , lecz kilkanaście dni później kupiłem już Olympusa.
Innym razem postępem uratowałem inną młodą samicę, która ścigając drób wpakowała się na poddasze kurnika. Rozwścieczony właściciel kuraków, trochę bał się potężnego ptaka który z głośnym ki-ki-ki miotał się po stryszku. Nim wymyślił sposób na ukatrupienie niebezpiecznego intruza zaoferowałem swoje usługi:
-Wiesz co, ja go złapię i dam ornitologom.
-No dobra- zgodził się z wyraźną ulgą, że nie musi narażać życia .

Oczywiście jastrzębicę lojalnie złapałem, czyniąc dalej pozory zawiozłem koledze ornitologowi, który faktycznie chciał z bliska zobaczyć drapieżnika czy nie doznał jakichś uszczerbków na zdrowiu. Ptak został wyciągnięty fachowo z worka ( jedną ręką za głowę i drugą za nogi). Wystarczył moment nieuwagi, poluzowanie chwytu za nogi i jastrząb wymierzył potężny cios szponami w przegub. Rozległo się bolesne "ajaaj..." kolegi Krzysztofa. Nim jęk wybrzmiał do końca triumfator pojedynku na szeroko rozpostartych skrzydłach ginął w oddali.
Właściciel kokoszek dostał solidną butelczynę okowity- na otarcie łez po utraconych sztukach. Jastrząb pewnie już nie zapuszczał się w niebezpieczne rewiry, bo o dalszych jego wizytach nie słyszałem.