Wymiana doświadczeń i wartościowe strony www/youtube

[NimnuL]

Pal licho tą ogniskową, reguły są po to, żeby je umiejętnie łamać. Osobiście boli mnie jedynie sztuczne rozmnażanie dołu. Ale ja jestem stary dziad raczej starający się minimalizować retusz - czego innym absolutnie nie narzucam. Kiedyś w zdjęciach bardziej grzebałem, z czasem mi przeszło.
Słusznie ktoś zauważył, że w analogu też się edycję robiło i poprawki do negatywu i pozytywu w trakcie wywoływania sztuczkami wprowadzało. Zmieniły się czasy i narzędzia, teraz edycja jest łatwiejsza i tyle, a przez to mi osobiście daje mniej satysfakcji.

[fret]

Nie wiem, czy jest łatwiejsza. Naprawdę dobra obróbka wymaga jednak trochę wysiłku. Wystarczy popatrzeć na poprawkę, od tej "łatwiejszej" czasem oczy bolą. Z pewnością daje większe możliwości. Mam wrażenie, że na siłę szukasz uzasadnienia dla swojego lenistwa

[paparapa]

Nie wiem, czy jest łatwiejsza. Naprawdę dobra obróbka wymaga jednak trochę wysiłku. Wystarczy popatrzeć na poprawkę, od tej "łatwiejszej" czasem oczy bolą. Z pewnością daje większe możliwości. Mam wrażenie, że na siłę szukasz uzasadnienia dla swojego lenistwa

Fakt obróbka nie jest łatwa. Wręcz trudna lub bardzo trudna. O powtarzalności wyników już nie mówię
Gdy sam robię zdjęcie, to staram się o dobrą ekspozycje i inne detale. Samo wyjściowe zdjęcie do poprawki często nadaje się do kosza, a nie do obróbki. Jak można dobrze edytować zdjęcie, skoro posiada wszystkie możliwe błędy?
Ja wiem .... zaraz ktoś napisze, że to wyzwanie. Ok rozumiem .... a właściwie to nie rozumiem.

[NimnuL]

Nie wiem, czy jest łatwiejsza. Naprawdę dobra obróbka wymaga jednak trochę wysiłku. Wystarczy popatrzeć na poprawkę, od tej "łatwiejszej" czasem oczy bolą. Z pewnością daje większe możliwości. Mam wrażenie, że na siłę szukasz uzasadnienia dla swojego lenistwa

Sądząc po popRAWkowych akcjach utwierdzam się, że jednak pudrowanie w sofcie jest szybkie, łatwe i przyjemne (sam to wiele lat robiłem łącznie z dzikimi fotomontażami) - leniwi zrobią to albo (pół)automatem abo zdefiniowanymi wcześniej akcjami, cierpliwi podłubią ciut dokładniej. Nikomu tego prawa nie odbieram. Natomiast uzyskanie świetnego efektu w puszce jest po prostu trudniejsze, bo wymaga przygotowania, ustawienia i wiedzy (a czasem i sprzętu w postaci gadżetów). Oczywiście nikomu swojego zdania nie narzucam - jest to moje zdanie i całkowicie się z nim zgadzam. Taki już mój urok, że widząc zdjęcie rozgrzebane w sofcie i reanimowane na ekranie, nie kiełkują we mnie pozytywne uczucia. Tylko tyle lub aż tyle.

[fret]

Sądząc po popRAWkowych akcjach utwierdzam się, że jednak pudrowanie w sofcie jest szybkie, łatwe i przyjemne (sam to wiele lat robiłem łącznie z dzikimi fotomontażami) - leniwi zrobią to albo (pół)automatem abo zdefiniowanymi wcześniej akcjami, cierpliwi podłubią ciut dokładniej. Nikomu tego prawa nie odbieram. Natomiast uzyskanie świetnego efektu w puszce jest po prostu trudniejsze, bo wymaga przygotowania, ustawienia i wiedzy (a czasem i sprzętu w postaci gadżetów). Oczywiście nikomu swojego zdania nie narzucam - jest to moje zdanie i całkowicie się z nim zgadzam. Taki już mój urok, że widząc zdjęcie rozgrzebane w sofcie i reanimowane na ekranie, nie kiełkują we mnie pozytywne uczucia. Tylko tyle lub aż tyle.

Twój problem polega na tym, że obróbkę utożsamiasz z reanimacją. Prawdziwa fotografia, to zrobienie świetnej foty prosto z puszki i dodanie takiej obróbki, żeby ze świetnej foty zrobić zaje..tą. Wszyscy najlepsi tak robili od początku fotografii. Nie ma tak dobrej fotki z puszki, żeby nie dało się nic poprawić. No w każdym razie ja tak to widzę. Najlepszym miejscem dla fotek do reanimacji nie jest PS, tylko kosz.

[NimnuL]

@fret, w takim układzie teraz jesteśmy już na tej samej stronie. Faktycznie gdzieś po drodze pogubione zostało rozumienie pojęć retusz, edycja, obróbka, fotomontaż ... gdzieś tam są obszary wspólne, ale jednak znaczenie (siła ingerencji) jest różna. Z tego co pamiętam za czasów fotografii analogowej mówiliśmy o obróbce (ogólnie) na etapie wywoływania negatywów i pozytywów oraz naświetlania papieru. I Ty tym terminem się posłużyłeś, a ja niewłaściwie zinterpretowałem to jako "szaleniec z fotoszopem" ... chyba w ostatnim czasie naoglądałem się zbyt wiele dziadostwa pod postacią zdjęć-grafik (Twojego portretu do tego nie zaliczam, choć nienaturalnie rozmyty dół ciała nadal mi nie do końca pasuje).
Wracając do tematu - nie sposób się nie zgodzić, że z pustego nawet szaleniec z fotoszopem nie naleje ... moja obserwacja polega jednak na tym, że w czasach cyfryzacji obrazu fotografowie poluzowali lejce i trochę bardziej polegają na wygodnych poprawkach przed monitorem niż ciężkiej pracy ze sprzętem i materiałem w terenie... ale jak zawsze i wszędzie - są wyjątki.

[paparapa]

Twój problem polega na tym, że obróbkę utożsamiasz z reanimacją. Prawdziwa fotografia, to zrobienie świetnej foty prosto z puszki i dodanie takiej obróbki, żeby ze świetnej foty zrobić zaje..tą. Wszyscy najlepsi tak robili od początku fotografii. Nie ma tak dobrej fotki z puszki, żeby nie dało się nic poprawić. No w każdym razie ja tak to widzę. Najlepszym miejscem dla fotek do reanimacji nie jest PS, tylko kosz.

A gdzie miejsce dla herosów kochających wyciąganie cieni niedoświetlonych o 4albo i 5 stopni? . A tak na poważnie, masz rację tylko nie we wszystkich rodzajach fotografii tak się da. Ja jednak pozwoliłbym ludziom focić to co chcą. Czyli robaczki, landszafty i inne rzeczy. A tam nie da się zapanować nad światłem jak w studiu. Wszelkiej maści sansety, czyli zdjęcia z już od podstaw niedoświetlone, muszą być gwałcone psem lub innym softem .

[jkr]

Dziś obejrzałem filmik na YouTube jak poprawia się niebo, a właściwie wstawia drugie z pięknymi chmurkami. Nie mam czym tego zrobić jak i nie umiem, a wczorajszym zdjęciom to potrzebne bo było pochmurnie. No cóż trzeba czekać na odpowiednią pogodę.

[NimnuL]

A gdzie miejsce dla herosów kochających wyciąganie cieni niedoświetlonych o 4albo i 5 stopni? . A tak na poważnie, masz rację tylko nie we wszystkich rodzajach fotografii tak się da. Ja jednak pozwoliłbym ludziom focić to co chcą. Czyli robaczki, landszafty i inne rzeczy. A tam nie da się zapanować nad światłem jak w studiu. Wszelkiej maści sansety, czyli zdjęcia z już od podstaw niedoświetlone, muszą być gwałcone psem lub innym softem .

oj-tam-oj-tam, sanseta i sanrajza da się ujarzmić połówkowym ND lub koloryzującym (najlepiej płycie, nie w pierścieniu) ... ale wiadomo, bracketing w puszce i kanapka w photoshopie ułatwi temat.

[fret]

Moim zdaniem dobra fotografia składa się z trzech etapów:

1. pomysł na zdjęcie, jakaś wizja tego, co się chce uzyskać,
2. uzyskanie jak najlepszego efektu z puszki, maksymalnie zbliżonego do zamiarów,
3. dopieszczenie zdjęcia obróbką, dodanie tego, czego nie udało się uzyskać w puszce.

Ratowanie knotów nie mieści się w tych granicach. Poprawianie wschodów i zachodów już się mieści. Połówkowy nie zawsze daje radę, często sprawdzi się nad morzem, ale jeśli w kadrze będzie wysoka latarnia morska i część z niej zostanie przyciemniona, a część nie, to efekt bedzie raczej słaby.

Memłanie dołu nie jest nienaturalne. Są obiektywy dające taki efekt z puszki. Nie słyszałem o 200mm, ale Canon chyba robi 135mm T&S. Problem polega na tym, że takie szkło sporo kosztuje i nie kupię go dla kilku amatorskich fotek. Można też eksperymentować z jakimś filtrem częściowo wysmarowanym gęsim smalcem lub wazeliną. Wolę fotoszopa. Modelka pewnie też. Nie musi czekać, aż ustalę odpowiednią ilość smalcu i jego ułożenie na filtrze oraz optymalną odległość filtra od obiektywu. Dla oglądającego bez różnicy, a dla mnie zwyczajna oszczędność czasu lub pieniędzy.

Zatrzymywanie się na etapie zdjęcia z puszki, to po prostu zatrzymywanie się w połowie drogi. Nic więcej.