O wszystkim i o niczym

[koza]

Co się na tym świecie porobiło...

Zobacz jak szybko się człowiek do dobrego przyzwyczaja... brak paszportów, nikt do nas nie strzela, żarcie tanie, podróże tanie jak nigdy (choć przez ostatnie 2 lata jak piszesz, często uniemożliwione/ utrudnione/ ryzykowne ponad akceptowalny poziom), zajefajny sprzęt fotograficzny ( i nie tylko - auta, komputery...) o którym nasi rodzice nawet nie śmieli by marzyć. A i tak potrafimy marudzić i się nad sobą użalać jak to nam ciężko .

[m_a_g]

Zobacz jak szybko się człowiek do dobrego przyzwyczaja... brak paszportów, nikt do nas nie strzela, żarcie tanie, podróże tanie jak nigdy (choć przez ostatnie 2 lata jak piszesz, często uniemożliwione/ utrudnione/ ryzykowne ponad akceptowalny poziom), zajefajny sprzęt fotograficzny ( i nie tylko - auta, komputery...) o którym nasi rodzice nawet nie śmieli by marzyć. A i tak potrafimy marudzić i się nad sobą użalać jak to nam ciężko .

Trochę racji masz Ja akurat nie mogę narzekać że jest mi ciężko, wręcz przeciwnie. Natomiast żaden dobrobyt (komputery, aparaty i samochody o których wspomniałeś) nie zastąpi pewnego rodzaju wolności którą dość mocno ograniczył nam COVID. Nie było moim celem użalać się tutaj nad swoim losem, natomiast z mojego punku widzenia przez ostatnie dwa lata dużo się pozmieniało. Mieszkam w Stanach, cała rodzina w Polsce, podróżowałem bardzo często zarówno prywatnie i firmowo na różne konferencje (Las Vegas, Miami, Praga, Salt Lake City, i tak dalej). Zawsze zabierałem dzieci na całe lato do kraju na wakacje. A tu nagle mamy 2020 i zakaz przemieszczania się. Odwołane wszystkie konferencje. Rodzina nie może mnie odwiedzić u mnie, ani ja nie mogę odwiedzić rodziny w Polsce. Dopiero tego lata udało mi się przylecieć z dziećmi do kraju a i to było wyzwanie i loteria - nikt nic nie wiedział czy będzie kwarantanna czy nie dla moich dzieci (wtedy nie było jeszcze szczepionek dla 11 latków), czy moja szczepionka zostanie uznana na lotnisku, czy lotu nie odwołają (bo przekładali kilka razy). Wszelkie wypady w góry do hoteli w których się zazwyczaj wybieraliśmy były niemożliwe. Muzea, imprezy, itp - tak samo, ryzyko. Więc pod względem fotograficznym ostatnie dwa lata były dla mnie bardzo ubogie. Poniekąd dlatego zainteresowałem się fotografią ptaków bo wypadów do lasu nikt mi nie ograniczał

[August68]

Niestety - pandemia bardzo zmieniła i nadal bardzo zmienia świat. i nie wiadomo czy i czym się to skończy.
Miałem taką pracę (zmieniłem ostatnio), że regularnie jeździłem do różnych krajów na tzw. audyty jakości. Skończyło się - teraz takie audyty prowadzi się zdalnie. A takowe są w wielu przypadkach nic/niewiele warte. Wszyscy o tym wiedzą, ale trzeba się było z tym na razie pogodzić. Jak wróci "normalność" to mają wrócić audyty "na miejscu" - ale zdalne już też zostaną, jako "narzędzie pomocnicze".
Trochę podobnie z podróżami prywatnymi - nie są niemożliwe, ale w przypadku wielu krajów stało się co najmniej uciążliwe.
Od 2 lat planujemy wycieczkę po Chinach - raczej się nie zapowiada, żeby udało się w najbliższym czasie wyjechać.
Do wielu krajów sam nie chcę na razie jechać - nie mam pewności co się w nich pod względem pandemii dzieje.
Ten rok i tak jest niezły - bo udało się wyjechać 2 razy - na Teneryfę i na Majorkę, a i w Polsce dało się znaleźć spokojne miejsca.
trzeba było znaleźć odskocznię - dla mnie takową stała się działka - położona na tyle niedaleko żeby móc wyskoczyć kiedy tylko chcę i w atrakcyjnej przyrodniczo okolicy - bo na skraju Puszczy Kampinoskiej i tuż nad starorzeczem Wisły.
W zeszłym roku - ale i w tym też - praktycznie co tydzień mieliśmy na tej działce gości - rodzinę, przyjaciół, znajomych - bo było to bezpieczniejsze niż "włóczenie" się po Polsce.

[edorka]

886 misie podoba

[paparapa]

887, 888, oba zdjęcia pokazują widoki warte obejrzenia. Lubię tego typu fotografię która po prostu ma coś interesującego do pokazania. Naprawdę dobra robota pod każdym względem - doboru miejsca, warsztatu..,
Jednocześnie - i to nie Twoja wina oczywiście - oglądając te zdjęcia jest mi przykro jak cholera że przez ostatnie dwa lata nie byłem w żadnym ciekawym miejscu żeby robić tego typu zdjęcia. Albo nie można bo restrykcje, a nawet jak można to człowiek się boi. Co się na tym świecie porobiło...

@m_a_g bardzo miło coś takiego czytać, dzięki. .
Ja osobiście mam niedosyt, bo przecież można na pewno lepiej.... Tylko w jaką stronę iść? Rawy dają niesamowite możliwości, zwłaszcza z nowych puszek. W pewnym aspekcie jest to nawet przekleństwo, bo czym łatwiej jest obrabiać, tym łatwiej jest przegiąć pałę spierniczyć fotę. Bardzo trudno zatrzymać się na pewnym etapie edycji, bo przecież jeszcze można ciągnąć cienie i światła. Ze starymi sensorami było inaczej. Szybko dawały znać o deficytach i kończyła się zabawa.

Myślę, że nie tylko Tobie jest przykro z wiadomych powodów. I obawiam się, że będzie gorzej.

Zobacz jak szybko się człowiek do dobrego przyzwyczaja... brak paszportów, nikt do nas nie strzela, żarcie tanie, podróże tanie jak nigdy (choć przez ostatnie 2 lata jak piszesz, często uniemożliwione/ utrudnione/ ryzykowne ponad akceptowalny poziom), zajefajny sprzęt fotograficzny ( i nie tylko - auta, komputery...) o którym nasi rodzice nawet nie śmieli by marzyć. A i tak potrafimy marudzić i się nad sobą użalać jak to nam ciężko .

Zapewne dostrzegłeś prawidłowość, że w każdym społeczeństwie i warunkach, znajdzie się grupa robiąca ze wszystkiego problem. Można śmiało zadać pytanie, ilu ludzi potrafiło się cieszyć życiem i to wykorzystać?

Trochę racji masz Ja akurat nie mogę narzekać że jest mi ciężko, wręcz przeciwnie. Natomiast żaden dobrobyt (komputery, aparaty i samochody o których wspomniałeś) nie zastąpi pewnego rodzaju wolności którą dość mocno ograniczył nam COVID. Nie było moim celem użalać się tutaj nad swoim losem, natomiast z mojego punku widzenia przez ostatnie dwa lata dużo się pozmieniało. Mieszkam w Stanach, cała rodzina w Polsce, podróżowałem bardzo często zarówno prywatnie i firmowo na różne konferencje (Las Vegas, Miami, Praga, Salt Lake City, i tak dalej). Zawsze zabierałem dzieci na całe lato do kraju na wakacje. A tu nagle mamy 2020 i zakaz przemieszczania się. Odwołane wszystkie konferencje. Rodzina nie może mnie odwiedzić u mnie, ani ja nie mogę odwiedzić rodziny w Polsce. Dopiero tego lata udało mi się przylecieć z dziećmi do kraju a i to było wyzwanie i loteria - nikt nic nie wiedział czy będzie kwarantanna czy nie dla moich dzieci (wtedy nie było jeszcze szczepionek dla 11 latków), czy moja szczepionka zostanie uznana na lotnisku, czy lotu nie odwołają (bo przekładali kilka razy). Wszelkie wypady w góry do hoteli w których się zazwyczaj wybieraliśmy były niemożliwe. Muzea, imprezy, itp - tak samo, ryzyko. Więc pod względem fotograficznym ostatnie dwa lata były dla mnie bardzo ubogie. Poniekąd dlatego zainteresowałem się fotografią ptaków bo wypadów do lasu nikt mi nie ograniczał

Jednym słowem sześć błota stóp...

886 misie podoba

Dziękuję bardzo. Po wstawieniu foty zastanawiałem się czy nie przesadziłem z kontrastem. Światło było strasznie dziwne. Chmurki i zamglenia świeciły jak neony i trudno mi było to razem dopasować.

Gdzieś w Alpach słoweńskich,,,

889

890

891

892

.

[Wiejo]

Bardzo wpadła mi w oko fotografia 886 i sam nie wiem czemu. Czy to drzewo z częściowo zżółkłymi liśćmi, samotna pod nim ławeczka czy wianuszek listowia wokół drzewa. Jest jednak pewne, że to wszystko złączone spójnie w jeden obraz przykuwa wzrok. Z Alp ładne a szczególnie barwa wody dająca poczucie nieskalanej świeżości natury.

[koza]

@m_a_g

Nie było moim celem użalać się tutaj nad swoim losem, natomiast z mojego punku widzenia przez ostatnie dwa lata dużo się pozmieniało. Mieszkam w Stanach, cała rodzina w Polsce, podróżowałem bardzo często zarówno prywatnie i firmowo na różne konferencje (Las Vegas, Miami, Praga, Salt Lake City, i tak dalej). Zawsze zabierałem dzieci na całe lato do kraju na wakacje.

Ale mój komentarz nie był konkretnie do Ciebie tylko ogólnie - wiesz, raczej do tych ludzi co mało nie umrą jak nie przejdą się po galerii w niedzielę albo nie pójdą do restauracji. Choć ja to w ogóle jestem nieobiektywny, bo mi jakoś te utrudnienia w podróżach nie przeszkadzają/przeszkadzały, ale to dlatego, że od jakiś 15 lat wszystkie moje prace były daleko od mojego domu i trochę kilometrów natrzaskałem. A ostatnie dwa lata to chwila oddechu (żona nie podziela moich opinii - jak jej kiedyś powiedziałem, że Praga jest kiepska, tłum, przereklamowana i średnio chce mi się chce tam jechać to mało mnie nie zabiła wzrokiem). Inna rzecz, że kiedyś dużo mniej fotografowałem, gdy dostałem pierwszą komórkę z sensownym aparatem (Blackberry) to już w ogóle aparatu nie woziłem ze sobą. Na szczęście potem ojciec kupił sobie Olympusa M10 a potem ja sobie też kupiłem (wcześniej miałem SP560UZ, fajny był, ale mnie parę rzeczy w nim irytowało; a jeszcze wcześniej miałem Zenita TTL z wiecznie popsutym światłomierzem i przez przypadek zrobiłem nim najlepsze zdjęcie w historii fotografii - albo tak przynajmniej sądzę), więc ogólnie chętnie bym jakieś nowe miejsca zobaczył.
@paparapa

Można śmiało zadać pytanie, ilu ludzi potrafiło się cieszyć życiem i to wykorzystać?

JA! Choć szczerze, pewnie tego życia w pełni nie wykorzystuję, ale ogólnie uważam się za baaaaaardzo szczęśliwego człowieka (i mam tylko jeden obiektyw PRO!).

A Słowienia piękna i w rzeczywistości i na Twoich zdjęciach!

[paparapa]

Bardzo wpadła mi w oko fotografia 886 i sam nie wiem czemu. Czy to drzewo z częściowo zżółkłymi liśćmi, samotna pod nim ławeczka czy wianuszek listowia wokół drzewa. Jest jednak pewne, że to wszystko złączone spójnie w jeden obraz przykuwa wzrok. Z Alp ładne a szczególnie barwa wody dająca poczucie nieskalanej świeżości natury.

JA! Choć szczerze, pewnie tego życia w pełni nie wykorzystuję, ale ogólnie uważam się za baaaaaardzo szczęśliwego człowieka (i mam tylko jeden obiektyw PRO!).

A Słowienia piękna i w rzeczywistości i na Twoich zdjęciach!

To tylko pogratulować. Bo takich ludzi nie ma dużo

Bled

893

.

[wyszomir]

Alpy Słoweńskie zupełnie inne niż Norwegia, ale też potrafisz znaleźć w nich piękne miejsca lub ciekawe fragmenty lokalnej architektury i bardzo ładnie je pokazać.

[Tadeusz Jankowski]

893 - superfoteczka, bajkowa. Niby minimalistyczna, a ekspresyjna, wbijająca się w wyobraźnię.
TJ