Iran - Armenia - Gruzja

[lisiajamka1]

Miło że zaglądacie
Masuleh, miasteczko w północno- zachodnim Iranie, położone na stromym zboczu góry Talesh (1000 m n.p.m.) Historia jego sięga X w n.e. Miasteczko w którym nie ma ruchu samochodowego, a dachy domów są placykami, chodnikami czy ogródkami, dla tych posadowionych nad nimi

26.

27.

28.

29.

30.

31.Trafiliśmy na muzułmańskie święto Aszura, ale o tym w następnym secie

[fret]

Zdjęcia super, architektura miast bardzo spokojna (nie chcę użyć słowa nudna)

[lisiajamka1]

Zdjęcia super, architektura miast bardzo spokojna (nie chcę użyć słowa nudna)

Dzięki Architektura rzeczywiście nie porywa
Całkiem przypadkiem nasz pobyt w Iranie zbiegł się z uroczyście obchodzonym szyickim świętem Aszura. Trwa 9 dni i upamiętnia męczeńską śmierć wnuka Mahometa, Hussaina, w bitwie pod Karbalą w 680 r n.e. Cały kraj odświętnie udekorowany czarnymi flagami i każdego dnia ludzie zbierają się wspominając i rozważając śmierć Hussaina ibn Alego.

32.Owca jakby podświadomie przeczuwała rychły kres. Opierała się, kładła na ziemię, byle tylko nie iść. Zostanie złożona w ofierze zgodnie z rytuałem halal, a mięso będzie rozdane najuboższym.

33.

34.

35.Rozdawane napoje

36.

37. Kobiety napiekły pysznych ciasteczek, którymi częstowały przechodniów, tych niewiernych też

[Ola_Olga]

Swoimi ciekawymi zdjęciami zachęcasz do odwiedzenia tego kraju. Oglądam i czekam z niecierpliwością na Armenię i Gruzję.

[jkr]

Zapytam z czystej ciekawości, czy będąc obcym dla nich odczuwasz jakąś niechęć z ich strony, nie wiem jak to ująć, ale myślę, że wiesz co mam na myśli.

[lisiajamka1]

@jkr Żadnej niechęci nie odczuwałem z ich strony, absolutnie. Może za krótko tam byłem i nie wszędzie, ale raz jeszcze powtórzę, nie spotkałem się nigdzie na świecie z tak bezinteresowną życzliwością, zainteresowaniem, uśmiechem, jak w Iranie i to nie tylko w relacjach, gdzie mogli coś ode mnie dostać czy zarobić

- - - - - - - - - - AKTUALIZACJA - - - - - - - - - -

Cmentarz polski w Bandar-e Anzali nad Morzem Kaspijskim, jeden z pięciu w Iranie. Otworzył nam mimo późnej pory, opiekujący się cmentarzem Ormianin.
Za wikipedią: Polacy w Bandar-e Anzali w czasie II wojny światowej

1 kwietnia 1942 r. przybyła tu Armia Andersa po ewakuacji z ZSRR. Od kwietnia 1942 r. przez ponad trzy miesiące przebywali tam polscy uchodźcy (Sybiracy) oraz dzieci polskie, które ewakuowały się z ZSRR z Armią Andersa. Do Pahlawi dzieci przejechały pociągiem z miejsca zgrupowania w Narpaju do portu w Krasnowodsku, a przez Morze Kaspijskie przepłynęły statkiem „Mołotow”.
W Pahlawi podczas obowiązkowej miesięcznej kwarantanny ludzi szczepiono, golono zawszone włosy, palono odzież. Wyczerpanie, choroby nabyte w Rosji dały się we znaki, toteż mimo starań lekarzy polskich i brytyjskich oraz pomocy Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, śmiertelność była duża. 639 osób, które nie przeżyły ewakuacji, bądź zmarły wkrótce po przybyciu pochowano na miejscowym cmentarzu ormiańskim, na którym wydzielono kwaterę polską^[1].
Obóz był usytuowany na plaży, składał się z szeregu namiotów o długości około 3 km. Choć dzieci w tym czasie się nie uczyły, jadły chociaż trzy razy dziennie dobre posiłki^[2], co pomogło im nabrać sił po okresie wyczerpania wskutek głodowania i niewolniczej pracy w ZSRR.
Po wyjeździe wojska polskiego z Pahlawi do Teheranu, dzieci przewieziono do sierocińca utworzonego w Isfahanie, rozlokowanego w rezydencjach dygnitarskich.

38.

39.

40.

41.

42.

43.

44.Wschód słońca nad Morzem Kaspijskim... może to gdzieś tu stał trzykilometrowy szereg namiotów z polskimi dziećmi.

[waruga]

Podróżowanie z Tobą to sama przyjemność.
Relaacja fantastyczna.

[lisiajamka1]

Podróżowanie z Tobą to sama przyjemność.
Relaacja fantastyczna.

Miło, dzięki Kapitanie
Ardabil, kiedyś z rozległymi pastwiskami , teraz słynący z pięknego sanktuarium Safawidów, zbudowanego wokół grobowca Safiego ad-Dina (1324 r) Na zewnątrz cały w remoncie, na szczęście w środku jest co podziwiać. Wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2010 roku.

45. W drodze do Ardabilu

46.

47.

48. Można też obejrzeć kolekcję chińskiej porcelany podarowaną przez Abbasa I Wielkiego z Safawidów.

[wyszomir]

Faktycznie wnętrze imponujące. Na 48 w górnych częściach widać, ze i tu remont by się przydał.
Dzięki za świetna relację!

[Bodzip]

Bajkowe