Pierwsze jak dla mnie - za ciemne, kadr też jakiś mało porywający, ciasny. W drugim w ogóle niewiele widzę ciekawego, ot... droga, niebo, słupy...
Ładne ostatnie zdęcie, ciekawam, czy nie lepszy kolor i czy nie lepszy poziom. Ale podoba się.
Mi też najbardziej podeszło ostatnie. Podoba mi się to jak komponujesz kadry.
Witam
Ostatnie zdjęcie bardzo mi się podoba. Nie wiem czy nie jest odrobinę krzywe ale to drobiazg. Podoba mi się zarówno kadr jak i obróbka, a ślady na jezdni dodają dynamiki, czy nawet "prędkości" (na zdjęciu nr 2 również). Moim skromnym, amatorskim zdaniem, ciekawe ujęcie.
Pozdrawiam
Wg mnie wszystkie 3 są pomysłowo skadrowane.Podobają mi sie.Najmniej pierwsze, to z powodu konara lub pbia z lewej strony.
Nie będę odkrywczy, trzecie jak dla mnie najładniejsze.
Trójkątne takie.
| OlyJedi
Ostatnie jakoś mi nie podchodzi, jakoś za mało słupa w słupiea w dodatku ucięta górna część.
ZAPRASZAM E510 14-42 & 40-150, Nikon D7000 & 17-50 Vr
podoba mi się kompozycja, ale szkoda , że słup przylega do krawędzi zdjęcia
Z trzech obejrzanych moją uwagę przyciągnął obraz drzewa. Można powiedzieć, że pomysł na zdjęcie jest taki stary jak drzewo na zdjęciu i droga po nim. ale zawsze interesujący. Wracając do zdjęcia. Ponieważ temat jest statyczny (nie ucieknie) można poświecić więcej czasu na jego dobre i ciekawe skomponowanie. Tym sie różnią te zdjęcia od zdjęć sytuacyjnych, gdzie głównym czynnikiem jest refleks. Mam wrażenie, ze mamy do czynienia z twórcą refleksyjnym. niedostrzegającym piekną i urok w wielkich przestrzeniach i bardzo małych przedmiotach. Szukającym ukojenia i spokoju. Opowiadającym jaki "Ten Świat" jest piękny a my tylko narzekamy. To bardzo miłe. Autor poszedł po czarne i białe. Brawo. Zgubić czar koloru i pokazać to czego nie widać w rzeczywistości. Przecież tak jak nie istnieją w rzeczywistości linie proste, tak nie ma czarno-białego świata. To przy dzisiejszych możliwościach brawurowe podejście. Pomyślmy o tym co mówi zdjęcie. Droga jest wyraźnie z lewej do prawej. A zatem zgodnie z naszymi przyzwyczajeniami. To nadaje zdjęciu lekkości. Takie ukształtowanie sugestii kierunku odprowadza nasz wzrok daleko w prawo "gdzieś". To stworzyło istnienie dalszego ciągu opowieści widzianej przez autora. Drzewo. Długowieczność, opoka dla ptaków, siła przyrody umiejętność wykorzystania tego co dookoła by żyć. I niebo trochę groźne, trochę straszne ale nie płaskie bez wyrazu. Takie zagniewane, gotowe włączyć kto tu jest ważniejszy. konkurujące swoimi liniami szarości z bogactwem przyrody. Co do ostatecznej kompozycji. Trochę zgubione zasady nie obciążania obrazu jedną dominującą plamą. Zaproponowana kompozycja obciąża nadmiernie lewą stroję zdjęcia. A z tych elementów można było zbudować klasyczny trójkąt. Drzewo zajęło dwa ciężkie punkty obrazu - oba lewe. Wszystko traci stabilność. i jeszcze droga. Trochę jej za dużo. Lepsze zdjęcie, z tego co zamieściłeś mogło by być, gdyby zdecydować sie na ciecie: punkt styku drogi z niebem pierwszy mocny punkt, i tu są dwa warianty 1. drzewo centralnie ale bardzo starannie wyważone z podstawą pnia na wysokości 1/3 od dołu; 2. drzewo zajmuje trzy ciężkie punkty obrazu (dwa lewe i prawie dotyka dolnego prawego. Uciekamy od zbyt dużej jasnej plamy nieba. Trochę rozprasza.
W skali marwika 8/10. Brawo!
Pozostałe propozycje traktuję jako wprawki.
marwik
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
| OlyJedi
