Przekraczanie granic (wątek otwarty)
Robimy zdjęcia. Zazwyczaj dbamy o to, żeby nie były poruszone, nieostre, niedoświetlone lub prześwietlone, nazbyt ziarniste (lub nazbyt zaszumione w przypadku zdjęć z aparatów cyfrowych) i tak dalej.
W tym wątku chodzi o przekraczanie granic możliwości naszych aparatów. O zdjęcia, które naruszają jedną lub więcej takich żelaznych zasad, ale nie dlatego, że nam nie wyszły, ale po to, by, dzięki temu, osiągnąć taki czy inny efekt artystyczny.
Zapraszam wszystkich, którym przekraczanie granic jest nieobce, do zamieszczania swych prac w tym wątku.
●
Poniżej zamieszczam pięć przykładowych zdjęć, które mieszczą się w zakreślonym wyżej temacie. Tak się składa, że we wszystkich tych wypadkach skorzystałem z nazbyt długiego czasu ekspozycji, który doprowadził do tego, że sfotografowany motyw został poruszony.
●
Krzesło, Plener fotograficzny, 2007 (Fuijfilm FinePix F30, 1 s)
Zwykle pokazuję to zdjęcie w parze z nieco mniej poruszoną wersją, żeby odbiorca mógł się zorientować, co jest na nich przedstawione. Tu wyjaśniam, co jest na zdjęciu, nie potrzebna jest więc ta dodatkowa pomoc. Fotografowałem drewniane krzesło bez siedziska, trzymając aparat prawą ręką w górze i wprawiając krzesło w ruch wirowy lewą ręką.
Ona, Plener fotograficzny, 2007 (Fuijfilm FinePix F30, 1 s)
Modelka leżała na macie, wierzgając nogami i potrząsając głową, a ja ją sfotografowałem. Kiedyś pamiętałem, jak miała na imię. Teraz już mi się to wspomnienie zatarło. Stąd taki, a nie inny tytuł zdjęcia.
Cud, Wrocław, 2008 (Fuijfilm FinePix F30, 1/4 s)
To zdjęcie pochodzi z nocnej sesji w lokalach i na ulicach Wrocławia. Gdy po powrocie chciałem zrzucić zdjęcia z karty pamięci na dysk twardy, karta odmówiła posłuszeństwa. Konsultowałem to na forum linuksowym, wiele osób udzielało mi rozmaitych rad, a ja próbowałem odzyskać zdjęcia z karty. Po zastosowaniu którejś kolejnej metody karta zadziałała. Niektóre pliki były fizycznie uszkodzone i nie wyświetlały się poprawnie. Większość zdjęć odzyskałem. Później testowałem jeszcze tę kartę i okazało się, że metoda odzyskiwania nie ma znaczenia. Po prostu zrobiła się ona chimeryczna i działała raz na dziesięć prób. W związku z tymi przejściami nazwałem zdjęcia z tej sesji „Cudem”.
Autoportret, Plener fotograficzny, 2008 (Fuijfilm FinePix F30, 1 s)
Tutaj sfotografowałem siebie na długim czasie, obracając aparat wokół osi obiektywu w momencie naciskania spustu.
Telefon, Plener fotograficzny, 2008 (Fuijfilm FinePix F30, 1/6 s)
To zdjęcie zrobiłem na długim czasie, podbiegając do budki telefonicznej i wciskając spust aparatu w biegu.
