Wersja do druku
jeśli chodzi o fontannę - chyba faktycznie wersja oryginalna najfajniejsza. Z kadrem może faktycznie coś nie do końca pasuje ale sami widzicie jak to nieraz wydaje się, że wystarczy ciachnąć i będzie ok. A nie będzie. O szarej czerni w wersji Stefana nie wspomnę ;)
Makro zdaje się być nieostre.
Makro jest nieostre
Czyżby nie wyostrzone po zmniejszeniu?
Kompozycyjnie tez nie powala...
No dobrze, dobrze...
Faktycznie ostrości jakoś brakuje - albo jest na tych dalszych listeczkach. Obrabiałam w innym programie, ale zaraz sprawdzę w PS czy ja to wina :) Możliwe też, że jest poruszone nieco.
Ech - czarno to widzę :-). W sumie - nie mój problem, ale wywołałaś mnie do tablicy. To, czy jakiś kolor odbieramy jako szary, czy jako czarny zależy tylko i wyłącznie od monitora i jego kalibracji. Większość monitorów LCD nie skalibrowanych (nie wiem na jakim pracujesz) ma tendencje do wyświetlania obrazu jaśniejszego niż jest w rzeczywistości (tzn. na monitorze skalibrowanym). U mnie ta fontanna w wydaniu oryginalnym jest dosłownie prawie cała czarna z niewielkimi przebłyskami jasnego w okolicach latarni po prawej i w miejscach gdzie spływa woda. Liści drzew na moim monitorze nie widać w ogóle, a ujawniły się one po mojej korekcji.Cytat:
Zamieszczone przez agapiet
Oczywiście - można powiedzieć, że to ja mam źle skalibrowany monitor lub z moimi oczami jest coś nie tak. Ale - przecież można posłużyć się histogramem, żeby ocenić, czy zdjęcie jest ok.
Spójrz na załączony histogram zdjęcia oryginalnego (załącznik 1), a potem tu: http://www.fotoporadnik.pl/histogram...golowo-en.html
(zwłaszcza na rysunek 4).
Można też powiedzieć, że w przypadku zdjęć nocnych histogram wygląda inaczej. To prawda. Ale spójrz tu:
http://www.dfv.pl/szkola-podstawy-fo...ia.html?id=114
gdzie pokazano histogram prawidłowo naświetlonego zdjęcia nocnego. To, że zdjęcie jest nocne nie oznacza, że na nim nie ma być widać szczegółów (takich jak np. rzeźby na fontannie). Trzeba też pamiętać, że oko nie odbiera szarości jak wartości bezwzględne, ale jako wzajemne stosunki. Jeśli porównujemy zdjęcie przeze mnie skorygowane ze zdjęciem oryginalnym (zwłaszcza w kontekście "czarności") - to jasnym jest, że zawsze to oryginalne będzie "czarniejsze" od skorygowanego. Ale jeśli jako jedyne byłoby analizowane to skorygowane, to ta "szarość" byłaby odbierana jako "czarny". No i w końcu - nie mogłem tego zdjęcia skorygować prawidłowo, bo ono jest źle naświetlone, więc to była tylko próba zasygnalizowania problemu.
Zobacz jeszcze na to zdjęcie:
https://galeria.olympusclub.pl/displ...bum=1766&pos=5
i na jego histogram (załącznik 2).
Nie wiem, jak wygląda to zdjęcie na Waszych monitorach. Może jest za jasne. U mnie jest tak, że niebo w prawym narożniku jest czarne, natomiast po lewej stronie na górze jest widoczna poświata od niebieskiej lampy. Jednocześnie na dole widać kostkę brukową z jej szczegółami. Mi się takie naświetlenie podoba, ale ostateczną decyzję i tak podejmuje fotografujący.
No bardzo ładny wykład, ale ja sie na histogramach kompletnie nie znam :) To dla mnie czarna magia :D Jednak wydaje mi się, że histogramy różnych zdjęć nigdy nie będą jednakowe... To znaczy na mój chłopski rozum - w podanym przez Ciebie przykładzie (zdjecie Rynku w Poznaniu) jest inny rozkład światła w stosunku do cieni. Nie ma jednego czy dwóch wyraźnie jasnych, kontrastujących punktów czy obszarów. Są duże, jasne obszary. Zdjecie jest w związku z tym mniej kontarstowe. Moje zdjęcie jest bardzo kontastowe. A co za tym idzie - z zasady trudno takie zdjęcie naświetlić prawidłowo :) No bo, albo szczegóły w cieniach, albo szczegóły w światłach ;) Nie miałam wtedy jeszcze filterków, a zdjęcie jest zrobione Canonem S1 IS :)
Oczywiście, że będą różne. Jednak chodzi o ideę. Matryca ma pewnien zakres czułości. To co jest zbyt ciemne lub zbyt jasne - nie będzie zarejestrowane. Obszary zbyt ciemne leżą po lewej stronie histogramu (za jego lewą krawędzią). Obszary zbyt jasne - leżą po jego prawej stronie (za prawą krawędzią). Trzeba dobrać parametry ekspozycji tak, żeby histogram nie był "ucięty". W przykładzie z Poznania histogram ma kształt "dzwonu". Nawet składowa niebieska (leżąca najbliżej krawędzi) nie jest ucięta, tylko ładgodnie spada do zera. Gdyby w przykładzie z Poznania zastosować krótszy czas naświetlania, to histogram przesunąłby się w lewo. I wtedy to, co na histogramie jest zaznaczone kolorem białym leżałoby na lewej krawędzi histogramu. Jednocześnie składowa niebieska przesunęłaby się poza histogram. W konsekwencji ten niebieski "pik" nie byłby w ogóle zarejestrowany - leżałby poza zakresem czułości matrycy. I taka jest właśnie sytuacja na Twoim zdjęciu fontanny. U Ciebie histogram nie ma kształtu "dzwonu", a lewa krawędź jest obcięta. Nie wiem, jaka była historia tego zdjęcia. Być może naświetlone było prawidłowo, a dalsza obróbka to spowodowała.Cytat:
Zamieszczone przez Plumek
Czym jest regulacja jasności zdjęcia? - Jest przesuwaniem histogramu w poziomie. Jeśli rozjaśniamy zdjęcie - przesuwamy "dzwon" w prawo. Jeśli ściemniamy - w lewo. Jeśli "dzwon" leży na środku - możemy spokojnie zdjęcie ściemnić. Jeśli "dzwon" leży blisko krawędzi - to ściemnianie powoduje wysuwanie go poza lewą krawędź i tym samym utratę (bezpowrotną) informacji. Takiego zdjęcia nie da się skorygować. Rozjaśnienie takiego zdjęcia powoduje przesunięcia "dzwonu" z powrotem na środek, ale to - co było poza lewą krawędzią nie zostanie przywrócone. "Dzwon" będzie obcięty pionową linią z lewej strony. Stąd moja propozycja korekty nie dała zadowalającego efektu, bo nie da się "wyciągnąć" szczegółów z cienia, jeśli są one obcięte.
Czym jest regulacja kontrastu? - Jest rozciągnięciem histogramu w poziomie. Jeśli "dzwon" jest wąski (zajmuje np. 20% szerokości histogramu), to zdjęcie ma słaby kontrast. Zwiększenie kontrastu - to rozciągnięcie "dzwonu" tak, żeby zajął np. 50, czy 80% szerokości histogramu. Oczywiście przy tej operacji również łatwo jest popełnić błąd, bo rozciągając "dzwon" możemy spowodować, że jego lewa lub prawa krawędź wyjdzie poza histogram. To również spowoduje bezpowrotną utratę informacji.
I mamy wreszcie trzecią możliwość regulacji - to jest wpółczynnik gamma. Jak on działa? Otóż zwykła regulacja kontrastu ma taką wadę, że jeśli na histogramie mamy dwa "dzwony" (tak jest na histogramie z Poznania - przy prawej krawędzi jest malutki "dzwonek" :-) ), to zwiększając kontrast rozciągamy "dzwon" główny powodując jednocześnie wysunięcie tego prawego "dzwonka" poza zakres. Wtedy powstają "przepalenia". W tym wypadku światło lamp ulicznych zamiast łagodnie przechodzić w cień byłoby wyświetlane w postaci białych plam gwałtownie przechodzących w czerń.
Współczynnik gamma zmienia (rozszerza lub zwęża - zależy w którą stronę kręcimy) "dzwon" główny (leżący w centrum histogramu, pozostawiając nie poruszone obszary przy krawędziach histogramu. Tzn. to nie dzieje się skokowo (że np. pewne obszary histogramu są zmieniane, a inne nie). W rzeczywistości zmieniany jest cały histogram, ale dzieje się to w sposób nieliniowy. Tzn. to co jest w centrum histogramu jest wzmacniane np. 2 razy (2 razy większy kontrast), a to co leży na krawędziach tylko np. 1.1 raza. Im bliżej krawędzi histogramu, tym wpływ współczynnika gammy jest mniejszy.
Szerszy "dzwon" w lewej części histogramu daje nam większe różnice w jasności szczegółów leżących w cieniach. Szerszy "dzwon " w prawej części histogramu daje lepsze zróżnicowanie szczegółów w światłach.
Przy zdjęciach nocnych parametry ekspozycji należy dobrać tak, aby histogram kończył się łagodnie zarówno po lewej jak i prawej stronie. Jeśli to się nie udaje, a aparat ma taką opcję - należy zmniejszyć kontrast (tak by cała "scena" mieściła się w histogramie). Jeśli to się nadal nie udaje - to jedynym rozwiązaniem jest kilkukrotne naświetlenie z różnymi parametrami (tak by pokryć cały zakres oświetlenia "sceny") i potem złożenie tego w programie do obróbki HDR.
Przy okazji - czym jest wobec tego HDR? Jeśli mamy dwa zdjęcia i na jednym "dzwon" leży po lewej stronie (cienie), a prawy "dzwon" (światła) nie mieszczą się w histogramie i drugie zdjęcie, na którym mamy prawy "dzwon" (światła) i ucięty lewy (brak szczegółów w cieniach), to program graficzny analizując oba histogramy dokona ich "sklejenia". Tzn. ze zdjęcia pierwszego wybierze lewy "dzwon", a ze zdjęcia drugiego - prawy. Wtedy będziemy mieli i ładne "światła" i ładne "cienie".
Stefan: od pewnego czasu zaczynam czytać Ciebie z wielką przyjemnością i uwagą. Potrafisz w przystępny i zrozumiały sposób przekazać swoją wiedzę. Gratuluję.
Naprawdę bardzo ładny wykład, nie wiedziałem że oświetlenie fotki można praktycznie "bez patrzenia" z samym tylko histogramem ustawić. W każdym razie świetna pomoc jak najlepsze naświetlenie ustawić.
Rozumiem że ta sama zasada tyczy się też zdjęć w dzień ?
Kris_1: Dziękuję.
Generalnie - tak. Pilnujemy, żeby zarówno z lewej, jak i z prawej strony histogram nie był ucięty, ale łagodnie opadał do zera. Oczywiście - nie zawsze się to uda. Jeśli nie chcemy bawić się w HDR - to musimy pójść na kompromis - uciąć trochę świateł i trochę cieni. Wg mnie lepiej jest jednak niedoświetlić niż prześwietlić. Mnie bardziej rażą pola wypalone niż zupełnie czarne. W przypadku zdjęć lekko prześwietlonych można zastosować pewien trick. Otóż współczynnik gamma, o którym pisałem wcześniej działa dobrze na lewą część histrogramu (tzn. zwiększa lub zmniejsza lokalnie kontrast w obszarze cieni), jest za to prawie bezużyteczny w obszarze jasnych świateł. W tej sytuacji robię negatyw zdjęcia - światła stają się cieniami i teraz działam gammą, po czy robię ponownie negatyw i mam lepsze światła niż na początku.Cytat:
Zamieszczone przez zeus0
W średniosłoneczne dni mając słońce za plecami histogram jest bardziej płaski (jeden długi pik). Jeśli krawędzie nie sięgają lewej i prawej strony - możemy zwiększyć w aparacie kontrast. Np. w E-510 kontrast można regulować od -2 do +2. Z moich prób wynika, że ten zakres (+/-2) pozwala rozszerzyć lub zawęzić histogram mniej więcej o +/- 5% (względem kontrastu ustawionego na zero).
Przy dużym słońcu, zwłaszcza fotografując pod słońce, mamy sytuację podobną do nocy - dwa piki odpowiadające cieniom i światłom. I to jest właśnie ta najbardziej niesprzyjająca sytuacja, kiedy nie wiadomo co zrobić. Jakbyśmy nie kombinowali - zawsze jest źle. Można próbować rozświetlić cienie lampą, ale to da efekt, jeśli pierwszy plan jest blisko. Jeśli plan jest oddalony (np. zachód słońca, słońce nad górami, itp.) trzeba zrobić kilka naświetleń i potem oddzielić np. góry od nieba, albo morze od nieba i połączyć ze sobą dwa zdjęcia. Albo zrobić HDR-a. Nie traktowałbym takich zabiegów jako zbytnią ingerencję w zdjęcie. Takie "montaże" nie są w fotografii niczym nowym. W czasach przedcyfrowych, kiedy naświetlałem takie zdjęcie w ciemni na papier, to miejsca prześwietlone przykrywało się w czasie naświetlania np. kartką. Tzn. światło padało z powiększalnika na papier, czas naświetlania był np. 4 sek., a w połowie drogi między obiektywem powiększalnika, a naświetlanym papierem trzymałem kartkę papieru wysuniętą do połowy klatki. I po sekundzie odsuwałem delikatnie kartkę. Wtedy dół zdjęcia był naświetlany całe 4 sek. a góra odpowiednio mniej. Wg mnie - wszystko jest dozwolone, co doprowadzi nas do oczekiwanego rezultatu.
No to troszkę się doedukowaliśmy (względem histogramu), co nie znaczy, że różne odbiegnięcia od normy nie są twórcze ;)
Dziś ładnie słoneczko świeci, to zapodam mroczniejszą fotkę - przynajmniej nikt nie sposępnieje, jak widzi prawdziwą wiosnę za oknem ;)
23/ Nad krakowskim Rynkiem