Wersja do druku
Pewnie, ze sie podoba :)
Rzadko kiedy mozna przy czytaniu opisow z wypraw obejrzec sobie zdjecia z tychze miejsc :)
Zagladalem na Twoj blog, ale widze, ze na naszym forum rowniez umieszczasz cos ciekawsze opisy z wycieczek.
Nie przerywaj i opowiadaj nam wszystko ze szczegolami :)
Komentujacych moze niewielu, ale czytajacych cala masa :)
Sam się sobie dziwię dlaczego pomimo zaje........ zmęczenia pracą jeszcze tu siedzę i dla Was to piszę. Chyba coś ze mną niedobrze...
Ale cieszę się, że mogłem Was zaciekawić. Ja tym zyję już od kilku lat i nie chce to ze mnie wyjśc.
Ja ja tęsknię za rowerem.
Pozdrowerki
Fajnie zaprezentowales czesc wschodnia wyspy. Svaneke jest przyjemnym porcikiem i wiele tam mozna zobaczyc. Pozwolilem sobie na wrzucenie z mojej wyprawy dwoch fotek ze Svaneke.
Ciekawa relacja i ładne kadry, fajny ten kościół Svaneke Kirke. Część zdjęć jak na moje oko ma za ciepłą tonację. Pozdrawiam
Koledzy chciałbym Wam pokazać sporo ciekawych zdjęć i poznać Wasze o nich zdanie, ale muszę je trochę obrobić. Mam GIMPA, ale nie rozgryzłem jeszcze wielu funkcji, bo to wymaga czasu. Chciałbym Was poprosić o rady "na skróty" bo zdjęcia ogólnie są dobre wymagają tylko właściwej korekty.
Podpowiedzcie mi jaką funkcją:
a) wyprostować zdjęcie (krzywy horyzont)
b) wyprostować pochyłe budynki
c) zmniejszyć szumy
d) czy lepiej tylko wyostrzyć czy użyć maski wyostrzającej
Mam nadzieję że nie odmówicie.
Pozdrowerki.
Cytat:
Zamieszczone przez BIKER
a)
widok/wyświetl siatkę
narzędzia/narzędzia przekształcania/obrót (shift+R) - ustawiamy tak jak uważamy za stosowne, co ułatwiają linie siatki.
narzędzia/narzędzia przekształcania/kadruj (shift+C) - pozostaje tylko wykadrować obrazek;
b)
korekta perspektywy w GIMPie jest opisana np. tutaj:
http://www.podrozeiherbata.pl/publik...ja-perspektywy
Mam nadzieję że powyższe informacje okażą się pomocne.
Pozdr.
Dzięki serdeczne kolego za rady. Potrenuję praktycznie. GIMP to świetny program, tylko nazwy funkcji trochę nietypowe, ale powoli to opanuję.
Pozdrowerki.
Bardzo ładne te dwa ostatnie zdjątka. :grin: Zawsze robią na mnie wrażenie te małe chatki, obok których jakby czas stanął w miejscu.
Dziękuję wszystkim za tak liczne zainteresowanie wątkiem i odwiedziny.
Pora kończyć wspomnienia z Bornholmu.
Przed opuszczeniem Svaneke wróciliśmy jeszce do portu, na małą kolację i lody. Nad naszymi głowami zaczęły więc krążyć liczne mewy. Dziewczynki nawet zwabiły kilka ma mur będący częścią falochronu. Za miastem jadąc w kierunku Arsdale dorwała nas ulewa. Słońce szybko zginęło w ławicy burych chmur z których groźnie mruczała burza. Zanim skryliśmy się pod gankiem jednego z domków, tak nas zmoczyło, że trzeba było szybko zmienić odzienie.
Po godzinie słońce znów wróciło na niebo. Na rowerowej ścieżce młoda amazonka pokojnie jechała na dorodnym rumaku. Gdy wjechaliśmy do Arsdale było późne popołudnie. Przy ruchliwej trasie naszą uwagę zwrócił okazały wiatrak typu holenderskiego z działającym młynem. Na miejscu można kupić w nim chleb i inne artykuły.
Gościny na noc w swoim ogrodzie udzielił nam pewien starszy pan. Przyglądał się nam z zaciekawieniem, gdy dziewczynki uwijały się z rozkładaniem namiotów. Gdy Pan Alex zaprosił nas na kawę, okazało się że jest to znany tutejszy muzyk, uczący muzyki popowej i rock and rolla także w szkołach Kaliforni. Przecieraliśmy oczy ze zdumienia widząc w jego domu liczne instrumenty, a gdy zaczął śpiewać wszyscy uznaliśmy że to wspaniały artysta. Tylko na początku rozmowy mieliśmy kłopoty z porozumieniem, z czasem tak zaczęliśmy rozmawiać, że pogawędka skończyła się o 3 w nocy.
Nazajutrz ruszyliśmy do lasu Almendinger i doliny Ekkodalen, które były ostatnim etapem naszej wycieczki. Las słynie z mnogości siedlisk ptaków, ale niestety pochmurne niebo skłoniło latających mieszkańców do siedzenia w gniazdach. Wspaniale ulokowane szlaki rowerowe poprzez gęsty las, zaprowadziły nas do głównej drogi do Ronne. Zatrzymaliśmy się przy małym leśnym parkingu z ciekawym placem zabaw. Ale nie on stanowił tu atrakcję. Nieopodal parkingu leżą resztki dendrologicznej atrakcji Bornholmu- siedmioramiennego drzewa które niestety rozpadło się ze starości. Gdy dziewczynki odpoczywały na ławkach ja poszedłem na spacer i trafiłem na stadion wyścigów konnych. Na bierznie trenowała amazonka na koniu i jokej na kłusaku.
Po przecięciu głównej drogi znów wjechaliśmy w gęsty las w którym drzewa otoczone były wielkimi kamieniami. To początki ukrytej w leśnych gęstwinach powstałej w epoce trzeciorzędu, doliny szczelinowej Ekkodalen. Zostawilismy zabezpieczone rowery i ruszyliśmy piechotą na samo dno. Aby tam dotrzeć trzeba się było trochę naskakać, bo ścieżka zamieniła się z leśnej w kamienistą. Sama dolina przypomina leżący w głębokim dole wąwóz. otoczony skałami z których krzywo wystają liczne krzewy i drzewa. Całość latem wygląda bardzo malowniczo. Do rowerów dziewczynki postanowiły wrócić inną drogą. Wybrały strome kamienno-drewniane schody na szczyt jednej strony. Zatrzymały się dopiero na skraju porośniętego krzakami kamiennego urwiska. Spaść to ja bym stamtąd nie chicał. Pod wieczór dotarliśmy do małej osoady ok. 8 km od Ronne, gdzie zorganizowaliśmy ostatni nocleg na Bornholmie.
W sobotnie przedpołudnie grasowaliśmy już w Ronne, tzn dziewczyny grasowały, a ja zwiedzałem pełen turystów i mieszkańców rynek miasta na którym trwały liczne imprezy i atrakcyjny kiermasz w namiocie. Moje panny jedna szybko mnie znalazły jako głównego fundatora. Zaparkowaliśmy biki i ruszyliśmy wspólnie na kiermasz a potem spacer po niezwykle malowniczych uliczkach miasteczka. Ok 16.30 do portu Ronne wpłynął prom Pomerania, z kolejną grupą turystów. Z portowych ławeczek obserwowaliśmy jak z wnętrza wyjeżdżają liczne samochody i rowerzysći.
Gdy znaleźliśmy się na pokładzie, dziewczyny ulokowały się w sali filmowej obok kasyna. Ja korzystając z ostatnich chwil poszedłem na najwyższy pokład, popatrzeć jeszcze na panoramę Ronne. Z takiej wysokości poczułem się jak ptak, bo nad głowami latało mnóstwo mew, niemal pozując do zdjęć. Nie przegapiłem takiej okazji, bo mój Olek był gotowy do kolejnych strzałów.
Pochłonięty foceniem ptaków, zauważyłem jednak moje panny które..........robiły to samo. Gdy skończyła się energia w aparatach, wylądowaliśmy w promowym sklepiku, gdzie moje panny "namówiły" mnie na skromne pamiątki. Ale czy mozna było takim globtroterkom odmówić.
I to by było na tyle mojej bajki z Bornholu.
Basen jachtowy ladnie uchwycony.