Wersja do druku
Konar musi być nisko ułożony, by niebo nie właziło w kadr jak coś nań klapnie.
W zał.:
1) Buda typ szybki - świerkowe gałęzie, najpierw długi, potem drobniejsze. W środku namiot 1,2x1,2m i czarna folia izolacyjna/budowlana
2) patol/konar. Średnicy jakieś 15/10cm - bielik musi na czymś klapnąć a im cieńsza gałąź tym gorzej to wygląda.
Poza tym zwracać trzeba uwagę na tło - w miarę jednolite, z drzewami w tle ( przy fotach w locie niebo nie wchodzi w ujęcie.)
przygotowuje czate na bazie namiotu, zobaczymy co się uda zdziałać
Z dzisiaj:
Bogatka:
Kowalik:
Kos:
kosa kontrasty, kosa pomarańcz, to mnie urzeka :)
DOKŁADNIE! świetny jest :grin:Cytat:
Zamieszczone przez dr_feelgood
Ciekawe! Większość tych, które widzę tutaj, ma żółte dzioby i obwódkę oka.Cytat:
Zamieszczone przez dr_feelgood
Od czego to zależy? Od wieku?
To samce takie ładne są:-PCytat:
Zamieszczone przez helmuth
Witam wszystkich miłośników "foto łowów".
Sam od dawna interesuje się tego typu fotografią . Niestety ograniczenia sprzętowe i czasowa na razie nie pozwalają mi na pochwalenie się jakimiś osiągnięciami w tym temacie. Chciałbym jednak dorzucić swoje trzy grosze
do tego tematu. Moje spostrzeżenie to tylko teoria nie poparta praktyką.
Oglądając Wasze zdjęcie z zasiadki na drapieżne ptaki wabione padliną
zauważyłem,że często cały urok psują wystające szczątki owej przynęty.
Może było by lepiej przynętę położyć poniżej poziomo "0" czyli w małym dołku,
tak aby nie "łapała" się w kadrze. Z powietrza i tak będzie widoczna dla drapieżników a nie będzie psuła całego kadru. Co o tym sądzicie ?
Z padliną robię tylko wtedy, jeżeli mam na ,,rozkładzie" coś naturalnie padłego - dzikiego ( dzik, łoś, jeleń, sarna, lis itd.). Normalnie robi się fot. wokół mięcha. Ptaki walczą, przechadzają się, lądują obok padliny i wtedy robi się najlepsze zdjęcia.Cytat:
Zamieszczone przez tyrkand
Wczoraj zaliczyliśmy kolejną zasiadkę. Scenariusz tak jak co tydzień czyli zaczęło się od srok i wron. Potem na scenę wkroczyły myszaki. Po ósmej zrobiło się pusto, co oznaczało przybycie pierwszego Bielika. Usiadł dumnie i pozwolił zrobić sobie kilka ujęć. Potem liczba Bielików wzrosła do czterech, lecz przesiadywały na pobliskich drzewach i co jakiś czas nadlatywały chwytając z powietrza porcję przynęty. Pojawił się również lis i sarenka, lecz w znacznej odległości od czatowni. Temperatura plusowa i padający deszcz nie sprzyjały żerowaniu Bielików, więc ruch przed budą był marny. W ten sposób zleciał cały dzień.