Wersja do druku
mariush: Całkowicie się zgadzam, że próby zrozumienia autora są wskazane, a nawet konieczne, aby nie zasklepiać się we własnym wyobrażeniu jedynie słusznej drogi. Przykładem u mnie jest zmiana podejścia do Twoich zdjęć --są na pewno ciekawe i dają mi zachętę do odważniejszego eksperymentowania w reportażu--pozdrawiam
Cytat:
Zamieszczone przez mariush
oczywiście. mistycyzm i magia klatki średniego formatu 6:4,5
trgo nie ma nikt inny :)
Ja napisze tak. zasady sa po to aby je amać
ale zasady tez są po to aby je znać. To nie są podręcznikowe widzimisie , ze usiadł Pan z Panem i napisali książkę wymyslając jak kadrować. To zasady które są z nami od dawien dawna gdy tylko ludzie zaczęli coś malować, rzeźbić, rysować...
tutaj : też zasada złamana. Jak mozna umieścić horyzont w połowie ? ! :)
no nie powinno się i nie jest to ponoć dobre.
rybak
A jednak uważam że zdjęcie broni sę przed zarzutami łamania zasad. Łamie - świadomie i wiem dla czego. lustro symetria odbicie to to co nasuwało mi się gdy naciskałem spust
Moze najpierw powiedzmy sobie jakie sa zasady.Dopiero pozniej na jakich zasadach mozna je lamac i dlaczego.Inaczej sie dyskutuje z autorem gdy lamie je i potrafi uzasadnic dlaczego,a inaczej jak na pytanie odpowiada zezem w oczach i standartowym -bo tak mialo byc nie wiedzac nawet dlaczego tak mialo byc.Ilu z nas juz jest na takim poziomie,zeby te zasady lamac,a ilu na poziomie poznawania zasad?.Znaczna wiekszosc czytajaca ten watek dopiero jest na poczatku drogi,wiec niech dla nich tez bedzie ten watek.
Ktos pytal o literature na ten temat.Jesli tu ladnie opiszemy dlaczego tak a nie inaczej,kiedy inaczej i poprzemy to przykladami, byc moze linkami. To wlasnie ten watek wystarczy jako poczatkujaca literatura na ten temat.Mamy jeszcze portret,krajobraz,macro-nie tylko reportaz,uliczne fotki i imprezowe.
Dobas wszystko cacy-tym kadrowaniem trzymasz sie zasad.Wcale ich nie lamiesz.Moze ciutke wyzej aparat,ale miescisz sie w tolerancji.Kajak jest tam gdzie byc powinien
Irek, nie JEDYNYM kryterium.Cytat:
Zamieszczone przez irek50
Oglądając zdjęcia niektórych naszych klubowych kolegów np. dzemskiego, dr_feelgooda, willowa, mariusha - wiem, że są kadrowane świadomie, w sensie "autor wie co robi". Może mi się to nie podobać, mogę uważać, że zrobilabym to inaczej (zupełnie nie intersuje mnie czy pali trawkę i pije wódę). Mają u mnie kredyt zaufania. Wiem że też popełniają błędy albo mają słabsze dni ale zakładam, że skoro ucinają rękę lub głowę - robią to świadomie.
Pisząc, że "standardowe kadrowanie nie pasuje" miałam na myśli złote podziały i mocne punkty. Zakładam, że większość z nas uznaje je za punkt wyjścia podczas robienia zdjęć. Jednak czasem okazuje się, że w tym przypadku trzeba kombinować inaczej, pomiętolić to nasze dzieło działając intuicyjnie.Cytat:
Zamieszczone przez irek50
Oczywiście w pewnych dziedzinach fotografii reguły są łagodniejsze, trudniej myśleć o mocnych punktach w streecie lub reportażu.
Z kolei tutaj - jest zdjęcie w którym już bliżej mi podręcznikowych zasad.
Zdjęcie wybrane spośród dwóch. w jednym okno jest centralnie w środku kadru a w drugim symetria jest złamana.
wszyscy których pytałem które lepsze jednomyślnie wskazali to zdjęcie gdzie wykonane jest ono zgodnie z regułą aby kompozycji centralnej unikac jak ognia.
I nie jest to opinia oczytanych teoretyków fotografii tylko ludzi nijak nie związanych ze sztuką.
Oni mówia intuicyjnie że lepsze jest to gdzie okno w srodku nie jest.
Nie do końca jest tak że zdjęcia robione zgodnie z zasadami są na jedno kopyto. te zasady na prawdę z czegoś wynikają. ale jak pisalem wcześniej jesli tylko chemy to należy je łamac i robić po swojemu
http://www.dobas.art.pl/x/album1/images/11.jpg
dobas: Ale łódkę jednak umieściłeś w mocnym punkcie :)... Przy zdjęciach typowo kompozycjnych właśnie lepiej łamać tylko jedną zasadę, bo odbiorca będzie w stanie rozszyfrować zamysł. Tutaj nieco złamałeś drugą zasadę to znaczy wyważenie tonalne całości ---pozdrawiam
ps: Mirek mnie uprzedził z tą łódką:)
dobas - z obciętą 1/3 nieba jest lepsze IMO :-)
Napisałeś prawdę - zasady nie sa napisane tak jak prawo (ktoś wymyślił sobie że nie wolno jeździć lewą stroną - i za jazde lewa strona grozi co najmniej brak zrozumienia ze strony innych kierowców :-)), ale sa to raczej zebrane do kupy obserwacje i uogólnienia, ułatwiające zrozumeinie dlaczego obraz skomponowany w taki sposób lepiej "wpada w oko" niż skomponowany w inny sposósb. Zasady te trudno oszukać, tłumacząc np. "horyzont w połowie zamierzony" ;-) - tu własnie kłaniają się słowa irka: w przypadku braku akceptacji dla złożonych wyjasnienień, pojawia się ograniczone zaufanie do tych wyjasnienień.
irek - prytwanie całkiem i offtopowo - miłe to co napisałeś :-)
mocne punkty, horyzont nie w połowie, unikanie centralnej kompozycji. horyzont poziomo - coby zdjęcie "nie leciało"Cytat:
Zamieszczone przez Mirek54
Mirku, zgadzam się, że większość z nas jest na początku drogi, i pewnie do końca życia będziemy myśleć, że daleka droga przed nami :DCytat:
Zamieszczone przez Mirek54
I co? Mamy do śmierci sztywno trzymać się zasad, nie eksperymentować, nie próbować inaczej? To jakoś tak sam człowiek czuje, że w danym momencie trzeba złamać regułę. I niekoniecznie musi się to wiązać z samozadowoleniem i myśleniem "wiem wszystko".
i tu pomału dochodzimy do sedna. postrzeganie obrazu fotografii muzyki to kwestia subiektywna. mi się bardziej podoba w połowie :)Cytat:
Zamieszczone przez mariush
dla jednego Gombrowicz to lamanie zasad i nie da się tego czytać dla innego nie. Jeden uważa że impresjonizm alo kubizm to nieakceptowalne przegięcie inny jest miłośnikiem tego typu nurtu.
nei da się powiedzieć jaka jest recepta. na cokolwiek - nawet kadrowanie. Widziałem wiele fantastycznych zdjęć nagradzanych w wielu konkursach gdzie podstawowe zasady sa łamane, fakt że myślę o zdjęciach reporterskich ale były łamane.
Tobie bedzie sie podobało wykadrowane z 1/3 nieba a mi z 1/2 :) recepty nie ma.