Wersja do druku
Właśnie w takich ławkach zaczynałem zdobywać wiedzę. Z tą tylko różnicą, że w tych dziurach były kałamarze a w nich atrament.Cytat:
Zamieszczone przez Bodzip
Długopisów jeszcze nie było w powszechnym użyciu, raczej pióra wieczne ale nie w szkole podstawowej, wśród uczniów. :-P
Również zaczynałem od pióra, i atramentu, kto z młodych wie co to jest stalówka...
To były inne czasy, zamiat np. bruków wtedy używano kamieni ciosanych lub tzw. trylinki. A na torach warszawski pociąg był napędzany parową lokomotywą....
W takich siedziałem, i do kałamarza watę wtykałem. :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:Cytat:
Zamieszczone przez Bodzip
Podpowiem, że się wtykało toto w obsadkę.:-PCytat:
Zamieszczone przez apz
A w czym maczałeś stalówkę?Cytat:
Zamieszczone przez henry1
Nie do swojego wkładałem :mrgreen:, a kleksy były na pół strony. :mrgreen::mrgreen::mrgreen:Cytat:
Zamieszczone przez helmuth
Tylko na początku. Potem już wiadomo było jak głęboko zanurzyć stalówkę, żeby kleksa nie zrobić.Cytat:
Zamieszczone przez henry1
Też miałem takie ławki i kałamarze w otworach (pierwsza połowa lat 60-tych ubieglego stulecia). Podłoga tylko była inna - jakiś parkiet.Pióra wieczne i dlugopisy już istniały (można było nawet w kioskach Ruchu kupić) ale w szkole nie wolno było ich używać - mówiono nam, że pisanie wiecznym piórem lub długopisem powoduje powstanie złych nawyków i będziemy potem mieli brzydki charakter pisma.
Jeszcze był tekst, nie pamiętam czyj, że każdy dostanie po połówce świni. A komu będzie mało, to jeszcze po ryju może dostać.... :)Cytat:
Zamieszczone przez Bodzip
To to to, też tak nam mówili :)Cytat:
Zamieszczone przez wyszomir
Kacper
1424. Załącznik 224582