Składałem za młodu Junaka w piwnicy, potem dwa lata stal u mnie w pokoju na 3-cim piętrze i czekał jak wrócę z woja. Ech , byli czasy :???:
Wersja do druku
Składałem za młodu Junaka w piwnicy, potem dwa lata stal u mnie w pokoju na 3-cim piętrze i czekał jak wrócę z woja. Ech , byli czasy :???:
Jak będzie w Łodzi Auto bazar-weteran to wrzucę jakieś foty.
W 2013 r. był nowy Junak robiony jeszcze podobno prywatnie w Szczecinie. Ceniono go na 19 tyś PLN.
To se ne wrati
Załącznik 110639
Załącznik 110640
1Załącznik 110641 A proszę bardzo, nowiutki Junak z Auto-moto-bazaru 2012 w Łodzi.:grin:
Widziałem wiele bardzo fajnych, starych motocykli. Ale sposób ich prezentowania, pośród bazarowych gratów bardzo kiepski.
Może w tym roku trochę lepiej to zaprezentują.:wink:
Jak chodziłem do szkoły to pamiętam jedną tokarkę z roku 1968. Jeszcze się na niej dość dobrze pracowało . :mrgreen:
Wczoraj nie dałem rady .Dziś zapodam kilka jeszcze.
W takim niewielkim garażu sobie stały.
Załącznik 110642
Załącznik 110643
Załącznik 110644
Załącznik 110645
Załącznik 110646
Załącznik 110647
Załącznik 110648
To wszystko ten sam garaż? Niezłą kolekcję ktoś zebrał :)
Tak. To ten sam garaż. Kiedyś coś tam robili. A teraz stoi to sobie tak nieużywane.
Załącznik 118221Załącznik 118222
Geirangerfjord, Norwegia
Załącznik 118267Rzemioslo w cenie.
Załącznik 118289
jakaś czeska gaśnica chyba z huty szkła, z partyzanta i na bardzo wysokim ISO ale jeszcze coś widać (tych co nie widzą proszę o wybaczenie)
"Kombajn" z Guciowa.
Pozdrawiam.
To ja też coś pokażę - zabytkowy generator z 1896r zainstalowany w elektrowni wodnej Kamienna na rzece Drawa. Działa do tej pory!
Zdjęcie zrobione w jednym z bardziej znanych norweskich fiordów Geirangerfjord. Domyślam się, że to jest machina do odśnieżania ochrzczona Piotrek (w opisie jest snofresar Peter). Taka ciekawostka w trakcie podróży, nie zagłębiałem się bardziej.
Załącznik 118544Załącznik 118545
eksponaty z fortu Anioła, Świnoujscie
Grilowanie trwa "pełną gębą" - przedstawiam zatem "maszyny" na taką okoliczność - "znalezione" w zamojskim hotelu Senator.
Pozdrawiam.
'
Oddzielic ziarno od plew.
1Załącznik 1194632Załącznik 1194643Załącznik 119465
Dawno niczego tu nie wrzucałem, więc pora trochę ożywić wątek. Będąc ostatnio w Bratysławie natknąłem się tam przypadkiem na prezentację czechosłowackich pojazdów używanych niegdyś przez VB (Veřejná bezpečnost), czyli odpowiedniku naszej MO. Dziś te maszyny są już oldtimerami, których poza specjalnymi okazjami nie spotka się już na ulicach. Rozpocznę wrzutką bardzo mało znanej u nas konstrukcji o nazwie Jawa 350/354.04/06 ''Nanuk''.
Załącznik 121162
Załącznik 121163
Kolejna maszyna z Bratysławy używana niegdyś przez VB - GAZ-21 Wołga. Samochód tego typu produkowano w latach 1956-70, także w odmianie kombi (GAZ-22). Był to następca pojazdu GAZ-M-20 Pobieda, znanego u nas lepiej pod nazwą Warszawa M-20. Powstały trzy zasadnicze wersje GAZ-21 różniące się przede wszystkim zmianami przedniej części nadwozia, choć nie tylko. Pierwszy wariant produkcyjny wyposażono standardowo w automatyczną skrzynię biegów o trzech przełożeniach, jednak wyprodukowano tylko niewielką serię kilkuset sztuk. W późniejszych modelach stosowano już prostsze w produkcji i eksploatacji 3-biegowe przekładnie mechaniczne. Wołgi wytwarzano nie tylko na potrzeby ZSRR, lecz także na eksport. Sprzedaż obejmowała prócz ''zaprzyjaźnionych krajów'' również rynki zachodnie. Co ciekawe belgijska firma Scaldia montowała te auta z importowanymi silnikami Diesla takich producentów jak : Rover, Perkins, czy Indenor-Peugeot i sprzedawała je pod nazwą Volga-Scaldia. W niewielkich ilościach GAZ budował też odmiany dostosowane do ruchu lewostronnego oraz takie, które miały być używane w państwach o gorącym klimacie. Oprócz tego wytwarzano model zaadaptowany do zadań taksówki z nieco zubożonym wyposażeniem i wykończeniem wnętrza. Mało znany jest fakt uczestnictwa pojazdów GAZ-21 w rajdach organizowanych zarówno w ZSRR, jak i zagranicznych np. w Finlandii. Zdjęcia przedstawiają ostatnią najliczniejszą i najpopularniejszą serię produkcyjną z lat 1962-70.
Załącznik 121491
Załącznik 121492
Operator - jawki super, masz więcej?
...he he, patrzę na tytuł wątku i od razu wiem czyj. Lubię te wątki Operatora :) Maszynki ode mnie:
Załącznik 121590Załącznik 121591Załącznik 121592Załącznik 121593
...na ostatnim -jam Ci to (w młodości) na swym rumaku...
Odpowiedź na Twoje pytanie jest w pierwszej części postu #9 tego wątku.
Na tym pokazie więcej motocykli nie prezentowano, jednak sprawdziłem swoje foldery i znalazłem kilkadziesiąt zdjęć różnorakich modeli Jawy, z różnych okresów produkcji.
Dzięki! :) Jakiego typu jest to BMW? Skoro Ty jesteś junak20 - to musiał być Junak! :wink:
Tym razem prezentacja kolejnej gabloty produkcji byłego ZSRR, a mianowicie GAZ-24 Wołga, będącej następcą poprzednio opisywanego GAZ-21. Podobnie jak tamten typ wytwarzany był w dwóch wariantach nadwozia : sedan (GAZ-24-01) i kombi (GAZ-24-02). Ten model również montowano w Belgii i oferowano na zachodzie pod nazwą Scaldia-Volga M24/M24D (odmiana benzynowa oraz Diesel), oczywiście z lepszym wyposażeniem i wykończeniem wnętrza. Początki tego typu datują się na 1966 rok, kiedy to skonstruowano pierwsze prototypy. Rok później odbyła się oficjalna prezentacja i uruchomienie montażu seryjnego. Do końca 1969 roku wytworzono niewielką partię pojazdów, dopiero od 1970 rozpoczęto masową produkcję. Odmiana kombi pojawiła się w roku 1972. Pierwsza generacja Wołgi była wytwarzana do 1977 (z drobnymi zmianami) i od tego roku zastąpiona została drugą, trwającą do 1985. Trzecia ostatnia generacja GAZ-24-10 była w produkcji w latach 1985-92 i najbardziej różniła się konstrukcyjnie od poprzednich. Zmieniono między innymi wnętrze, silniki, elementy nadwozia, podwozia itp. Jako ciekawostkę trzeba dodać, iż występowały jeszcze w niewielkich ilościach inne warianty jak kabriolet, czy pick-up, które jednak nie były wytwarzane przez zakład GAZ. Należy jeszcze wspomnieć o uterenowionej wersji z napędem 4x4 GAZ-24-95 (też nie trafiła do produkcji). W małych ilościach dostępny był za to wariant GAZ-24-24 z silnikiem V8, 3-biegową automatyczną skrzynią biegów i wspomaganiem kierownicy. Fotografie przedstawiają prawdopodobnie drugą generację Wołgi w zmienionych barwach VB.
Załącznik 121732
Załącznik 121733
WAZ-2101 (Łada 1200/1300 Żiguli) to licencyjna odmiana Fiata 124 Familiare, znana nieoficjalnie w byłym ZSRR jako ''Kopiejka''. Na potrzeby produkcji tego modelu Rosjanie wybudowali nową fabrykę w mieście Togliatti (Obwód samarski obecnie Rosja), gdzie pierwsze egzemplarze zaczęły opuszczać bramy zakładu w 1970, jednakże pełnoskalowa produkcja ruszyła dopiero rok później i trwała ostatecznie do 1988. Włoski pierwowzór został dość znacznie zmodyfikowany (kilkaset zmian między innymi w zawieszeniu, silnikach, skrzyniach biegów, wnętrzu itp.) Ten model Łady występował też w odmianie kombi (WAZ-2102) i tak jak sedan oferowany był nie tylko w tzw. ''demoludach'', lecz także na rynkach zachodnich oraz w bardzo egzotycznych i dalekich krajach. Należały do nich chociażby : Trynidad i Tobago, Singapur, Czile, Kanada, Australia, a w Europie Irlandia, Dania, czy Holandia. Tak więc samochód dostępny był na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy. :wink: Bardzo nietypowymi i rzadkimi wersjami były : WAZ-21018 i WAZ-21019 ''Arkan'', które miały montowane 2-cylindrowe silniki Wankla. Bardziej luksusowy model Łady miał oznaczenie WAZ-2103 (Łada 1500) i dość znacznie różnił się od poprzedników. Zastosowano w nim zmienione nadwozie, wnętrze o wyższym standardzie i bogatszym wyposażeniu, silniki o większej pojemności i mocy, ulepszone zawieszenie, hamulce itd. Wytwarzano go w latach 1972-84, jednak najbardziej luksusowy był WAZ-2106 z jednostką napędową o pojemności 1,6 litra i mający w opcji takie elementy jak : obręcze kół ze stopów lekkich, halogeny, wycieraczki reflektorów, skórzaną kierownicę, czy stereofoniczny radiomagnetofon. Na koniec warto wspomnieć także o specjalnie zmodyfikowanej sportowej odmianie WAZ-2103 MTX Rally biorącej udział w rajdach. Poniżej widoczny jest WAZ-2102 użytkowany niegdyś przez VB.
Załącznik 122365
Załącznik 122366
Škoda 742 była produkowana od 1976 do 1990 w kilku zasadniczych odmianach różniących się konstrukcją i wyposażeniem. Skonstruowano dwa podstawowe modele tego typu - tańszy 105 i lepiej wyposażony 120. 105 występował w czterech wersjach : S, L, GL i SP (speciální), dostępny tylko w Czechosłowacji (pozbawiony tylnego siedzenia służył do przewozu lekkich ładunków). Więcej odmian oferował model 120 : L, LE, LS, LX, GL i GLS. Eksportowe warianty przeznaczone wyłącznie na rynek Wielkiej Brytanii nosiły oznaczenie LSE i nazwę Estelle, a limitowana seria oferowana w Finlandii oznaczona była symbolem LSX. W 1981 obydwa typy przeszły facelifting, po którym między innymi okrągłe reflektory zastąpiono podłużnymi. Od tego roku rozpoczęto też wytwarzanie odmiany coupe nazywającej się najpierw Garde, a później przemianowanej na Rapid. Bardziej gruntowna modernizacja połączona ze zmianą stylistyki przodu i tyłu oraz wydłużeniem, poszerzeniem nadwozia i zmianą rozstawu kół dokonała się w roku 1983. Następny model - Škoda 130 pojawił się w 1984 i był kolejną modernizacją poprzedników oferowanym w trzech wersjach : L, GL i Rapid. Najważniejsze zmiany objęły zastosowanie nowych silników i lepsze wykończenie wnętrza. Na bazie tego typu zbudowano sportową wersję Škoda 130 LR (745) biorącą udział w Rajdowych Mistrzostwach Świata grupy B. W 1988 wszedł do sprzedaży model 125 (w jednej wersji L) z drobnymi zmianami obejmującymi np. mocniejszy silnik i 5-cio biegową skrzynię, a także model 135 w pięciu wariantach : L, GL, GLi, Rapid i RiC Rapid, w którym montowano już nowe silniki zarówno gaźnikowe, jak i z jednopunktowym wtryskiem paliwa. Ostatni typ produkowany przed wprowadzeniem następcy (Škoda Favorit) to model 136, który pojawił się w 1987 i był wytwarzany w trzech odmianach : L, GL i Rapid. Typoszereg 742 eksportowano poza wymienionymi wyżej państwami między innymi do RFN, Grecji, Islandii, Nowej Zelandii i Australii, jednak najważniejszym rynkiem zbytu były oczywiście tzw. ''bratnie kraje''. Na zdjęciach widnieje Škoda 105 L ze zmienionymi przednimi światłami, co wskazuje na produkcję z lat 1981-83.
Załącznik 122762
Załącznik 122763
Tatra 613 to następca modelu 603, czyli jednego z najbardziej luksusowych samochodów krajów socjalistycznych. Podobnie jak poprzednik zachowano w nim jedyny w swoim rodzaju układ konstrukcyjny w tej klasie pojazdów, a mianowicie silnik V8 chłodzony powietrzem umieszczony z tyłu. Projekt nadwozia powierzono włoskiej firmie Carrozzeria Vignale, natomiast reszta była już dziełem Czechów. Powstało kilka odmian tych aut : limuzyna, przedłużona limuzyna z większym rozstawem osi 613 S (Speciál), reprezentacyjny landaulet 613 K (dach do połowy nadwozia, tylna część odkryta) z automatyczną skrzynią biegów amerykańskiej firmy Borg Warner, sanitarka z całkowicie przebudowanym tyłem (613 RZP), pojazd do badania stanu nawierzchni lotniskowych z dodatkowym kołem opuszczanym w miarę potrzeby (pochodzącym z samolotu) o nazwie Runway Tester, samochód ratunkowy przeznaczony na tory wyścigowe Formuły 1 (613 RTP), przedłużony pojazd użytkowany przez członków rządu 613-4 Mi Long Electronic (modele z przyrostkiem Mi w nazwie wyposażano w silniki z wielopunktowym wtryskiem paliwa). Prócz powyższych modeli skonstruowano także kilka wariantów, które nie weszły do produkcji, były to między innymi : dwudrzwiowe Coupe Vignale, opancerzony wariant 613 SVOS, czy też jeżdżące biuro 613-4 Mi Long Mobicom. Tatry 613 w ograniczonej liczbie służyły także w straży pożarnej i milicji (VB). W czasie całego okresu produkcji 1974-1996 wytworzono tylko około 10000 sztuk tych oryginalnych aut. Przechodziły one kilka faceliftingów i innych modyfikacji konstrukcyjnych. Zasadniczo powstało pięć generacji tych pojazdów, które zastąpił ostatni z osobowych modeli marki Tatra - typ 700. Fotografie przedstawiają model 613-3 z lat 1985-91.
Załącznik 123521
Załącznik 123522
Dziś dla odmiany napęd parowy holownika bocznokołowego ''Reliant'' (ex ''Old Trafford''), który znajduje się w Narodowym Muzeum Morskim w Londynie. Widoczny na dole z lewej silnik elektryczny służy tylko do poruszania mechanizmów właściwej jednostki, zaś widoczny w prawym dolnym rogu model, to właśnie rzeczony parostatek.
Załącznik 127584
Ostatnio przechodziłem sobie w pewnym miejscu. Kiedyś była tam Spółdzielnia Pracy. Już nieczynna. A na placu obok tejże Spółdzielni stały sobie takie maszyny. Zrobiłem telefonem fotki.
Załącznik 127669
Załącznik 127670
Jakiś czas temu zrobiłem fotkę pewnego chyba urządzenia. Szedłem ulicą i zrobiłem zdjęcie czemuś co sobie stało obok ulicy . Może to jakaś maszyna budowlana albo coś takiego.
Załącznik 127757
Załącznik 127758
Ciekawi mnie co to za typy kombajnów.
To jest kosiarka.
Ja zaprezentuję coś całkowicie innego, a mianowicie pojazd Bloodhound SSC, mający być najszybszą maszyną poruszającą się po lądzie (kierowaną przez człowieka) jaką kiedykolwiek zbudowano. Próba bicia dotychczasowego rekordu prędkości wynoszącego 1,02 Ma (1227 km/h) należącego do pojazdu Thrust SSC ma się odbyć w przyszłym roku na terenie RPA. Celem jest osiągnięcie 1000 mph (1609 km/h). Zdjęcia przedstawiają pełnowymiarową makietę oraz prawdziwy silnik Eurojet EJ200 pochodzący z samolotu myśliwskiego Eurofighter Typhoon. Fotografie robiłem podczas tegorocznego salonu lotniczego w Farnborough. Dla tych którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś więcej na temat tego projektu, podaję stronę poświęconą tej niezwykłej maszynie - link.
Załącznik 127798
Załącznik 127799
Załącznik 127800
Załącznik 127801
Silnik robi wrażenie.
Sama maszyna wygląda nieziemsko :)
Dzięki za podzielenie się informacjami i zdjęciami.
Skromnie.
Przy dróżce sobie stała taka maszynka.
Załącznik 132005
Pompa wodna we wsi Zdiar:Załącznik 132013
Załącznik 132014
Pompa wodna:wies Lesnica-SlowacjaZałącznik 132395
Załącznik 132396
Załącznik 132397