Wersja do druku
Chodzi mi o to,ze co niektore mozna sciemnic,wyostrzyc,balans poprawic,tak mocniej indywiduajnie podejscdo kazdego.Ot chocby tak na szybko te trzy.Moje i Twoje,zauwazysz roznice napewnoCytat:
Zamieszczone przez piotrekmor
Załącznik 180394Załącznik 180395Załącznik 180396Załącznik 180397Załącznik 180398Załącznik 180399
Oj podoba się. Bardzo. Piękne obrazy :)
Piękne obrazki, a poprawki tym razem lepsze niż oryginały ;)
Świetnie ogląda się "Twoją mambę" :)
ależ widoki, przepiękne. Pewnie zapierają dech, porównanie do wydm i morza trafne. Czekam na kolejne.
Zauważyłem u siebie raczej tendencje do wywoływania zdjęć na prawą część histogramu, tak na granicy prześwietlenia. Osobiście taki klimat obecnie najbardziej mi pasuje, ale dzięki za Twoje propozycje.Cytat:
Zamieszczone przez Mirek54
Przy okazji dzięki wszystkim za komentarze :)
Już wiecie jakie było pierwsze wrażenie po zobaczeniu Kanionu, dlatego tym bardziej nie mogliśmy doczekać się kolejnego dnia i planowanego trekingu. Zaplanowaliśmy sobie wczesną pobudkę, aby uniknąć największych upałów podczas schodzenia i późniejszego wchodzenia, ale tym razem nie było już tak łatwo. Finalnie zamiast około 8:00, na miejscu pojawiliśmy się przed 10:00. Te dwie godziny różnicy, przy oczekiwanych wysokich temperaturach spowodowały, że skróciliśmy trochę naszą trasę - trasę, o wdzięcznej nazwie "Bright Angel Trail".
Załącznik 180487
Jak widać na zdjęciu powyżej, schodzenie w dół trzeba było potraktować bardzo poważnie. Każdego roku zdarzają się przypadki ratowania turystów, którzy najczęściej z powodu zabrania ze sobą zbyt małej ilości wody nie byli w stanie wrócić na górę. Informacje o wodzie pojawiają się na każdym kroku i dają do myślenia. Z powodu późnego przyjazdu do Kanionu zdecydowaliśmy się na zejście tylko do pierwszego punktu "Mile and a Half Resthouse".
Powiem tak, było naprawdę gorąco. O ile na górze temperatura nie jest aż tak mocno odczuwalna, o tyle im bardziej w dół tym coraz goręcej. Efekt dodatkowo potęgowany był przez nagrzewające się skały, które mocno oddawały ciepło. Spokojnie zejście w dół zajęło nam około godziny. Według informacji na szlaku, wejście powrotne powinno zająć dwa razy dłużej - i tyle chyba zajęło, bo wracając całkowicie straciliśmy rachubę czasu. Spowodowane to było spotkaniem bardzo miłej Brazylijki, która w drodze powrotnej opowiadała nam historię swojego podróżniczego życia. Na koniec wymieniliśmy się nawet adresami mailowymi i być może jeszcze kiedyś się spotkamy.
Na koniec pobytu w Grand Canyon skorzystaliśmy jeszcze z darmowego przejazdu autobusem wzdłuż krawędzi Kanionu, odwiedziliśmy kilka sklepów z pamiątkami i około 16:00 byliśmy gotowi do dalszej jazdy. Tym razem mieliśmy do pokonania około 450 km. Kierunek, mekka hazardu - Las Vegas.
Podsumowując pobyt w Kanionie - zdecydowanie polecamy odwiedzenie go przy zachodzie słońca. Efekt w ciągu dnia nie jest już tak imponujący. Dla wytrawnych podróżników niesamowitym przeżyciem na pewno byłoby dojście na sam dół Kanionu i powrót kolejnego dnia. Widzieliśmy wiele zdjęć robionych z poziomu rzeki Colorado - coś niesamowitego! My niestety mieliśmy mocno napięty plan i tylko tak naprawdę poczuliśmy przedsmak prawdziwej przygody. Może kiedyś tam jeszcze wrócimy, jednak niedosytu nie czujemy - głównie za sprawą wrażeń z poprzedniego dnia.
237.
Załącznik 180494
238.
Załącznik 180488
239.
Załącznik 180492
240.
Załącznik 180486
241.
Załącznik 180490
242.
Załącznik 180491
243.
Załącznik 180489
244.
Załącznik 180493
PS.
Muszę przyznać, że obróbka zdjęć była ciężka :). Długo walczyłem, żeby uzyskać zamierzony efekt, ale i tak nie jestem w pełni zadowolony. Postanowiłem sobie, że na razie nie będę ruszał PS i cały retusz przeprowadzę w Lightroom-ie.
Zostawiam sobie te zdjęcia na przyszłość. Na pewno kiedyś do nich jeszcze wrócę...
śledzę na bieżąco, bardzo przyjemnie się z Tobą podróżuje ;) świetne zdjęcia i ciekawy opis :)
Trasa do Las Vegas trochę się dłużyła. Jechaliśmy i jechaliśmy... a tym czasem, parę miesięcy później w Polsce, mieliśmy długi, sierpniowy weekend, który postanowiliśmy spędzić w górach.
15 sierpnia, 3 dni wolnego - wiadomo, będzie tłoczno. Pytanie tylko, czy uda nam się znaleźć trochę ciszy i spokoju w tym obełganym przez wszystkich sierpniowym terminie. Udało się! Wybraliśmy trasę na Śnieżkę. Tak, tą Śnieżkę, tylko postanowiliśmy wejść na nią od czeskiej strony. Pierwszy raz pojechaliśmy do Spindlruv-ego Młyna. Miejscowości słynącej głównie ze znakomitych jak na tą cześć Europy stoków narciarskich. Okazało się jednak, że również w okresie letnim można mile spędzić tu czas. Nocleg zarezerwowaliśmy dzień przed wyjazdem i następnego dnia, po niecałych 3 godzinach jazdy z Wrocławia byliśmy na miejscu. Zameldowanie w hotelu, szybkie małe śniadanko i w drogę. Zaczynaliśmy szlakiem czerwonym, wracaliśmy żółtym.
Załącznik 180654
Trasa liczyła ponad 20km i nie obejmowała wejścia na samą Śnieżkę. Doszliśmy do polskiej granicy, przeszliśmy kawałek polską częścią szlaku i powrót na czeską stronę. Ogólne wrażenia - rewelacja. Jeżeli ktoś jeszcze nie był w tych okolicach to szczerze polecamy. Bardzo mało ludzi, przyjemne widoki, trudność trasy w sam raz (tym bardziej, że w trakcie wędrówki można było ją modyfikować w zależności od zmęczenia). Dodatkowym plusem było również bardzo dobre oznaczenie szlaków. Wieczorem "smażony syr" w przyjemnej knajpce nad rzeką i można iść spać.
Kolejnego dnia, po wymeldowaniu z hotelu mieliśmy jeszcze cały dzień przed sobą i nie za bardzo uśmiechało nam się już wracać do domu. Ponieważ odczuwaliśmy trochę skutki zmęczenia z poprzedniego dnia, postanowiliśmy jakoś ten problem obejść, a dokładniej mówiąc, objechać. Mając bardzo pozytywne wspomnienia ze Szwajcarii, również tutaj wypożyczyliśmy rowery wspomagane silnikiem elektrycznym.
Załącznik 180657
Dzięki temu udało nam się pokonać prawie 35 km po górach, pokonując czasem podjazdy pod które ciężko by się wchodziło. Doświadczenie jazdy na rowerze ze wspomaganiem jest trudne do opisania, ale zdecydowanie warte spróbowania. Koszt wypożyczenia takich rowerów na połowę dnia wyniósł nas łącznie 900 koron czeskich (nie jest to może tanio, ale ani przez chwilę nie żałowaliśmy wydanych pieniędzy).
245.
Załącznik 180658
246.
Załącznik 180659
247.
Załącznik 180660
248.
Załącznik 180661
249.
Załącznik 180662
250.
Załącznik 180663
251.
Załącznik 180665
252.
Załącznik 180664
253.
Załącznik 180666
254.
Załącznik 180667
255.
Załącznik 180668
256.
Załącznik 180670
257.
Załącznik 180671
...a tym czasem coraz szybciej zbliżaliśmy się do Las Vegas. Czekał nas jeszcze tylko jeden przystanek - Zapora Hoovera.
Z kontynentu na kontynent..