... przecież to taki system retro-vintage .. :wink: Sprzęty są retro , a operatorzy vintage ...:mrgreen:Cytat:
Zamieszczone przez m_a_g
@fret ... pewnie dłużej by pożyły :lol: ... wozi w lewej sakwie rowerowej , nigdy nie składa , a notorycznie kładzie/rzuca rower na lewa stronę . Dawno już pytałem po co ma stopkę w rowerze , to odpowiada , ze nie wie po co, bo stale zawadza o nią nogą . I tyle babskiej filozofii.
Spokojnie, Zamość vel Chełm czeka :mrgreen:Cytat:
Zamieszczone przez jkr
Nie będę oryginalny - w MFT wszedłem dla rozmiarów. 5-ty krzyżyk na karku, pora było zadbać o kręgosłup.
I nadal uważam, że to największa zaleta tego systemu. "Bieganie" po górach z zestawem lżejszym od wcześniejszego o ponad 1,5 kg to sama frajda.
Drugi powód - Oly 12-40/2.8. Fantastyczne szkło, jakość zdjęć rewelacyjna już od pełnej dziury. Mogłoby być odrobinę dłuższe, ale do większości zastosowań wystarczy.
Trzeci powód - Oly 60/2.8 Makro. Klasa sama w sobie, w połączeniu z dowolnym body daje rewelacyjne obrazy.
Czwarty powód - przejściówka Nikkor AF/MFT - dzięki której mogę podpiąć do mojego M1mk1 Nikkora 200/4.0 Micro. Dopiero testuję możliwości tego zestawu, ale już mi się podoba.
Mam nadzieję, że piątym powodem będzie Sigma 56/1.4 - którą udało mi się niedawno niedrogo kupić i czekam by ją na spokojnie sprawdzić.
Za co nie lubię systemu - za dłuższe szkła. Mam 40-150 (zadziwiająco fajny jak na taki tani plastik) i 75-300 - i chociaż coś tam z nimi można zrobić to jednak jakość - szczególnie w słabszym świetle nie powala. A lepsze (przynajmniej z testów) szkła są zbyt drogie dla takiego amatora jak ja.
Dlatego zostaje ze mną Nikon FF, do którego mam szkła tez nie z pierwszej ligi ale jednak daje trochę większe możliwości. Ale FF biorę ze sobą tylko na krótkie wypady lub poranne plenerki podczas których nie oddalam się za bardzo od swojego samochodu.
Pewnie głupia moja starego wyjadacza uwaga....
Nie wiem co to system MTF. Ja zdjęcia robię aparatem foto... Nie wnikam w szczegóły systemowe, bo i doktoryzować się nie mam zamiaru. :wink::roll:
święte słowa, polać !!Cytat:
Zamieszczone przez Krakman
Cytat:
Zamieszczone przez Krakman
A tydzień temu na przywitanie mnie jako nowego użytkownika, po wstawieniu pierwszego zdjęcia..Cytat:
Zamieszczone przez viruuss
Definicja szczytu hipokryzji? :mrgreen:Cytat:
Zamieszczone przez viruuss
PS. Skoro to jest forum MFT - bo przecież jest - to chyba nic złego jak się ktoś zapyta co lubimy w tym systemie :-) I doktorat nam do tego niepotrzebny. Wystarczy własna opinia którą przecież każdy ma.
Nie bierz tego do siebie...
Są ludzie, którzy operują wieloma mądrymi i technicznymi słowami i OK. Są też jak ja, którzy na pytanie jak zrobiłem dane zdjęcie, odpowiadam normalnie... Pstryk i już. . No ewentualnie jeszcze podam nazwę sprzętu.
Przeszedłem w życiu przez różniste "systemy" Mam spore doświadczenie, oczywiście nie umywam się do niektórych kolegów w jakości zdjęć.
Ale dalej przykładając wizjer do oka, widzę to co chcę zrobić.
Ale też dobrze, że jest PS i można z tym co zrobię poszaleć :grin:
Ja to wszystko rozumiem, chodziło mi bardziej o co innego. Skoro jest to jednak forum tematyczne o pewnej specjalizacji, to nic w tym złego.
Człowiek się uczy całe życie. Ja wszedłem na to forum aby dowiedzieć się więcej na temat sprzętu MFT, bo to nowość dla mnie. Nie na temat samego robienia zdjęć, bo po tylu latach jednak człowiek ma to jakoś tam opanowanie, jednak swoje narzędzia trzeba znać.
Piszesz - "pstryk i już" - ale jednak nie do końca. Narzędzie robi mniejszą lub większą (to zależy od sytuacji) różnicę. Wiadomo, pomysł na zdjęcie trzeba mieć, i bez tego się nie obędzie, jednak okazuje się że każdy sprzęt ma swoją specyfikę. Na przykład - dopiero tutaj ktoś mi zwrócił uwagę na szum na moich zdjęciach. W żadnym innym systemie nie przyszłoby mi do głowy odszumiać zdjęcia robione na bazowym ISO, a tu się okazuje że przy mocno rozmytym tle nawet ISO200 potrafi szumieć, i trzeba coś z tym zrobić aby było "idealnie". I taka uwaga była dla mnie cenna, a sam nie zwróciłem na to wcześniej uwagi. Pewnie za jakiś czas bym to zauważył bez pomocy forum, ale po co wyważać otwarte drzwi :-)
Wydaje mi się że każda osoba świadomie wybierająca system którego używa do swojej fotografii, ma ku temu jakiś powód. Tak jak Ty napisałeś, przeszedłeś w życiu przez różne systemy. Czyli musiał być jakiś powód wejścia w MFT skoro osoba z Twoim doświadczeniem to zrobiła. Jak widzisz z pierwszego wpisu, ja miałem swoje powody, i je opisałem. Zaciekawiło mnie to, i sktąd ten temat, tak po prostu.
Czy ja lubię ? Nie wiem :roll:
Nie miałbym systemu - tego systemu, gdyby nie kolega z tego forum, akurat mieszkający w moim mieście -->> @winnetou. Dałem mu pieniądze aby mi kupił "jakąś" lustrzankę. On mówił że się zna, ja miałem małpkę i kilka aparatów analogowych, i nie miałem pojęcia o systemach cyfrowych. W analogach siedziałem jak kolega @Krakman od czasów aparatu DRUH.
Kupił mi E-400. Potem dokupiłem do tego obiektywy. A że wszyscy na forum mówili że szkło się liczy a nie puszka, więc dokupiłem trochę dobrych szkieł - vide ZD 14-35, Sigma 150 macro.
I tak zostałem z ręką w nocniku. Dziś pewni miałbym Canona albo innego Nikona, a tak...
Nie opłacało się za psie pieniądze pozbywać całości. Poza tym to naprawdę było lekkie. Dokupiłem więc E-620. Różnica w matrycy była potężna. Zacząłem się więc bawić sprzętem.
A potem mi na jakiś czas odwaliło i wróciłem do Zenitha. No nie podglądniesz jak wyszło zdjęcie. Czekaj aż wypstrykasz te 12 czy 24 klatki, i jeszcze myśl co robisz bo film drogi, obróbka droga, digitalizacja droga... wróciłem, i kupiłem E-30. Tu już różnica była potężna. Inżynierowie Olympusa, nie mając w zanadrzu dobrej matrycy - oprogramowali tę którą mieli naprawdę dobrze.
Jak weszło MFT to przez moje łapki przeszło E-PL3, E-PL5, E-PL-6, OMD-M5, M10 v.2 i v.2 a zakończyłem na G9.
Owszem, stać mnie na to aby nawet teraz kupić sobie Z7 z kompletem szkieł. Ale czy jest sens ? Nie zarabiam na tym, a fotografia sprawia mi radość.
I tym pozytywnym akcentem wpisuję się do tego wątku :grin:
Przez wiele lat używałem lustrzanek systemu Pentaxa - najpierw analogowych, potem od 2004r cyfrowych. Równolegle od 2003r używałem do makrofotografii aparatów kompaktowych - ich mniejsze rozmiary fizyczne matrycy umożliwiają uzyskanie przy tych samych rozmiarach motywu wypełniającego kadr większej głębi ostrości co przy makrofotografii jest często bezcenne. Do próby wejścia w system m4/3 zachęciła mnie możliwość korzystania z odchylanego wizjera co przy makrofotografii często się przydaje (nie potrafię się przyzwyczaić do kadrowania na ekraniku LCD - szczególnie przy jasnym świetle dnia gdy widoczność obrazu jest mocno pogorszona). Zakupiłem na próbę Olympusa E-PL3, wizjer VF-4 i obiektyw mZD60f2.8 macro. Zestaw się sprawdził, mniejszy niż w APS-C rozmiar matrycy okazał się w przypadku makrofotografii rozsądnym kompromisem między jakością obrazu i głębią ostrości, aczkolwiek sam E-PL3 okazał się zakupem nieudanym ze względu na bardzo kiepską matrycę starej generacji. Szybko zmieniłem E-PL3 na E-M5 (śmiesznie wyglądał z dwoma wizjerami - wbudowanym i doczepionym VF-4). Urzekły mnie małe rozmiary (zarówno korpusów jak i optyki - zawsze lubiłem korpusy o małych rozmiarach), solidność wykonania, brak problemów z FF/BF, łatwość stosowania dłuższych czasów ze względu na brak drgań od unoszenia lustra i sprawną stabilizację. Ponieważ Olympus E-M5 sprawdzał się również w zastosowaniach innych niż makrofotografia Pentax K-5 coraz częściej zostawał w szafie. Postanowiłem zatem zgromadzić sobie odpowiedni zestaw korpusów i optyki m4/3 rezygnując z systemu Pentaxa. Do zastosowań macro dokupiłem drugi korpus - E-PL5. To, że był uproszczony w stosunku do E-M5 mi nie przeszkadzało gdyż na stałe miał dołączony wizjer VF-4 a przy mojej technice wykonywania zdjęć i tak stabilizację wyłączałem. Ergonomia była nieco gorsza (zmienianie przysłony kółkiem sterującym wokół klawisza 'OK' było mniej wygodne niż w E-M5), ale do tego dało się przyzwyczaić. Po pewnym czasie zacząłem jednak szukać czegoś lepszego i zdecydowałem się mimo dużych rozmiarów (co osobiście uważam za wadę) na Panasonica GX8 ze względu na świetny wbudowany odchylany wizjer o parametrach porównywalnych z VF-4. Z kolei chęć zapoznania się z techniką stackowania spowodowała że dokupiłem Olympusa E-M10II a potem (lepszy wizjer i stabilizacja do tego szybszy AF i zdjęcia seryjne przydatne do fotografowania np. zabaw z pieskiem) doszedł jeszcze Panasonic G9 (znów jak na mój gust wielka kobyła - ale cóż... idealnego sprzętu nie ma i z pewnymi wadami trzeba się pogodzić). Oczywiście obiektywów i innych akcesoriów też w międzyczasie trochę przybyło.
A krótko podsumowując - m4/3 lubię za rozmiary optyki i korpusów (jednak nawet potężny w tym systemie G9 jest mniejszy od lustrzanki APSC lub FF o podobnych możliwościach). Podoba mi się solidność wykonania korpusów (przynajmniej tych, które miałem) - wiem, ze wrażenie często myli i dobrej jakości plastik potrafi lepiej opierać się próbom zniszczenia niż metal, ale jednak dla mnie liczy się też wrażenie które się odczuwa po wzięciu sprzętu do reki - fotografowanie ma w końcu też sprawiać przyjemność a nawet aparaty z niskiej półki takie jak E-PL5 czy E-M10II sprawiają wrażenie solidności i precyzji. Podoba mi się możliwość korzystania z odchylanego wizjera dobrej jakości - niestety tylko w nielicznych korpusach - żaluję że w nowszych korpusach Olympus zrezygnował ze złącza umożliwiającego podłączenie VF-4.
Nie podobają mi się natomiast ceny optyki (mam wrażenie że do lustrzanek Canona lub Nikona optyka o porównywalnych parametrach użytkowych jednak jest tańsza) i brak dostępności niektórych szkieł (brak dłuższych niż 60mm obiektywów systemowych macro, ograniczona oferta teleobiektywów)