Wersja do druku
Piękny ten ostatni, a wracając na chwilę do Armaty, to jeśli wieża nie jest mała, ale umożliwia zamontowanie armatki 15x, to też jest deklasacja czołgów przeciwnika. Chyba nie ma odpornych na takie trafienia ;) Bezzałogowa obsługa tego kalibru ma wielki sens, bo ludzie i tak nie wyrobią fizycznie (ciężary ok. 2 razy większe niż przy 12x).
Nie spodziewałem się, że ta armata nomen omen Armaty zrobi na Tobie takie wrażenie. :wink: O żadnej deklasacji nie ma mowy, bo po pierwsze nie wiadomo czy Rosjanie zdecydują się opcjonalnie montować 152mm działo, a po drugie większy kaliber nie musi gwarantować lepszej skuteczności. Mam na myśli oczywiście porównanie ze standardowym 120mm NATO-wskim kalibrem czołgów. Największy wpływ na efektywność zwalczania celu ma przede wszystkim amunicja. Oczywiście jest wiele innych czynników np. jakość SKO, odległość do zwalczanego celu, miejsce rażenia pocisku, czy chociażby tak prozaiczne jak : warunki terenowe, pogoda, wyszkolenie załogi, niezawodność sprzętu itd. Co do odporności na trafienia, to wcale nie trzeba dużego kalibru, by wyeliminować dany wóz z walki. Wystarczy trwale uszkodzić przyrządy opto-elektroniczne, czy też układ jezdny. Nie wiem skąd wziąłeś dane na termat masy amunicji. Według Ciebie naboje kalibru 152mm są dwukrotnie masywniejsze od tych 120mm? Możesz podać źródło tych danych? Zwróć uwagę, że mowa o amunicji czołgowej, a nie moździerzowej, czy do haubic. Masa zależy od typu amunicji np. APFSDS, HEAT, HESH itp. Poza tym kaliber 152mm jeśli chodzi o czołgi współczesne, zastosowano seryjnie tylko w dwóch wozach : M551 Sheridan i jednej z wersji Pattona - M60A2. Działa obu maszyn miały nietypową konstrukcję jak na czołgi i strzelały niekonwencjonalną amunicją. Znamienne jest, iż oba pojazdy nie spełniły oczekiwań ani konstruktorów, ani tym bardziej użytkowników.Cytat:
Zamieszczone przez fret
Po tej przydługiej tyradzie :) pora na przegląd uzbrojenia z kolejnej tegorocznej imprezy - NATO Days w Ostrawie. Na początek LT vz. 38, uchwycony po pokazie na lawecie transportowej.
Załącznik 185833
Nie miałbym takiej pewności. Do słusznych argumentów operatora dodam jeszcze kilka. Jeśli zamiast długolufowej armaty 120mm założy się do czołgu 152 mm ale o krótszej ze względu na ograniczenia ciężaru lufie - prędkość wylotowa pocisku spadnie i jego energia kinetyczna może być porównywalna, lub nawet mniejsza. Kolejna sprawa to szybkostrzelność - przy większym kalibrze jest zazwyczaj mniejsza. Większy kaliber to większa długość scalonego naboju - często zbyt duża, by dało się zmieścić w wieży armatę i automat ładujący - trzeba wtedy stosować rozdzielne ładowanie pocisków i ładunków miotających co jeszcze bardziej zmniejsza szybkostrzelność (zaznaczam - nie wiem, czy rozważana do tej rosyjskiej Armaty armata 152mm miałaby amunicję scaloną, czy rozdzielnego ładowania). Następna sprawa - większy kaliber to większy ciężar i rozmiary naboju - a więc mniejszy ich zapas można pomieścić w czołgu. A załoga w wieży może być przydatna również przy bezobsługowym automacie ładującym - choćby w sytuacji drobnego defektu który musiałby usunąć człowiek.Cytat:
Zamieszczone przez fret
Podaję źródło: kalkulator (152/120)^3 = 2,03 ;). No i chciałbym dodać, ze bez penetracji też można nieźle narozrabiać. W czasie DWS eksplozja pocisku 152 eliminowała każdy pojazd z walki, penetracja nie była potrzebna. Pojazdy się zmieniły, ale pociski chyba też. Np. przyrządy celownicze mogłyby źle znosić takie trafienie. Wszystko jest trudne do oceny, bo nie było konfliktu w którym by się starły czołgi najnowszej generacji. Nie wątpię, że 120mm świetnie sobie radzi z T-55, ale w przypadku nowego sprzętu jedno trafienie może nie wystarczyć. Kal. 152mm powinien rozwiązać ten problem, a Armata jest sporo większa od T-xx, miejsce by się znalazło... ;)
Ja sporo lat już żyję i nie przywiązywałbym aż takiej wagi do radziecko-rosyjskiej techniki. Niby mają inżynierów, naukowców, wynalazców bardzo dobrych.... Ale nie wierzę, że zmieniła się jakość wykonania...Cytat:
Zamieszczone przez fret
Ale pomysły mają czasem dobre. Na samoloty raczej trudno narzekać, a kałach bardzo długo dobrze sobie radził z zachodnią jakością. Osadzenie czegoś w rodzaju szwedzkiego Archera na podwoziu Armaty chyba byłoby realne i raczej dość skuteczne :)
Nie rozumiem tych obliczeń. Co do wymiarów T-14, to dane na ten temat są ciągle rozbieżne, jednak patrząc na foty i filmiki w sieci, można przyjąć, że jest zbliżony pod tym względem do T-72 i T-80. Na pewno nie jest dużo od nich większy.Cytat:
Zamieszczone przez fret
Tyle, że wtedy stałby się działem samobieżnym.Cytat:
Zamieszczone przez fret
Kolejny pojazd opancerzony z Ostrawy, tym razem współczesny - Marder 1A3.
Załącznik 185857
Serio? :roll: Napisz, że żartujesz... :)Cytat:
Zamieszczone przez Operator
155/120 (bo zwieksza się kaliber) x 155/120 (bo przekrój pocisku zawsze jest okręgiem, czyli tak zwiększa się powierzchnia przekroju) x 155/120 (zakładam, że długość pocisku zwiększa się proporcjonalnie do kalibru, czyli tak zwiększa się objętość). Dodatkowo zakładam, że masa jest proporcjonalna do objętości. Ot i cała tajemnica ;)
W pzr5ypadku 'tradycyjnych' pocisków takie wyliczenia zgrubsza się sprawdzały. W przypadku współczesnych konstrukcji - takich jak np. pociski podkalibrowe z odrzucanym sabotem tak prosto już niestety nie jest.Cytat:
Zamieszczone przez fret
A co kogo obchodzi podkalibrowy 155mm??? To brutalna siła, a nie robienie dziurki szpilką :)Cytat:
Zamieszczone przez wyszomir