[OlyTest] OM-D E-M10 wg Iwa

[Iwo]

Witajcie,
po tym jak miałem przyjemność poznać bliżej topowy aparat Olympusa OM-D E-M1 postanowiłem sprawdzić jego wersję budżetową - OM-D E-M10. Nie ukrywam, że spodziewałem się czegoś mocno ograniczonego względem najdroższego aparatu, w końcu jest około 2x tańszy. Już piewszego dnia testów moje obawy poszły w zapomnienie. Aparat okazał się w większości przypadku idealnym kompromisem. Nie czułem dyskomfortu mówiącego mi za każdym razem "to bieda OM-D, dozbieraj do E-M1".

Budowa:

Najpierw Plusy:

1. Co pierwsze rzuciło mi się w oczy: LCD z EM1 - super odwzorowanie kolorów, rozdzielczość i wygoda.
2. Następnie wizjer - no niestety szału nie ma, ale jest nieźle. Jest mniejszy od EM-1 i gorszy, ale ujdzie. Zatem do plusów.
3. Obudowa całkiem sensowna - bałem się o byle jakie wykończenie i plastik fantastik jak z E-PL1, ale nie jest źle.
4. Najfajniejszą rzeczą jaka jest zastosowana w guzikologii tego korpusu, to dwa pokrętła. Często w lustrzankach to rozwiązanie ma rezerwację tylko dla droższych modeli, tutaj nasz "OM-D light" dał nam tą wygodą i o to chodzi. Guziki są dobrze wykonane, miałem wrażenie że nawet ciut większe i wygodniejsze niż u E-M5. Klawisz podglądu zdjęć nie nie trzeba tak mocno wciskać. Z kolei nadal niewygodnie z klawiszem info, do którego dostępu broni z góry wystający profil na kciuk. Jako sooba posiadająca drobne dłonie nie miałem dyskomfortu związanego z małym rozmiarem samego body ze stałkami, ani nawet przy korzystaniu z 75-300mm.
5. Gwint na statyw pod osią optyczną obiektywów... wreszcie. Docenią to fani panoram.
6. Lampka wbudowana. Szału nie ma, ale jest - wolę to niż te doczepiane łatwe do zgubienia pstrykadełka. Jest słaba i na tyle nisko położona, że nie wypada jej używać na większych obiektywach typu 12-50, bo cień obiektywu przy mniejszej ogniskowej wpada w kadr.
7. Brak dużego "kominka" niepotrzebnie stylizującego aparat na lustrzankę jak w em5 i utrudniającego chowanie do torby fotograficznej Niestety kosztem portu akcesoriów A-P2...

Co nie spodobało mi się:

1. Bateria! 200 fotek na jednym ładowaniu to stanowczo za mało. MOim marzeniem byłoby zasilanie z dwóch AA... przynajmniej mniej kosztowałoby mnie dokupywanie kolejnych zapasowych akumulatorów. Na szczęście Olympus nie robi problemów jak niektóre inne firmy i zamienniki BLS-1 za grosze działają.
2. Brak wyjścia akcesoriów A-P2 - oświetlenie LED o nazwie MAL-1, oraz zewnętrzny mikrofon SEMA-1 można schować do szafy. Trochę szkoda - zwłaszcza tego drugiego, ponieważ brak wejścia na mikrofon ogranicza nas do zdania się na jedynie wewnętrzny, a stabilizacja szumi...
3. To że grip jest tylko trzymadełkiem, bez możliwości podpięcia doń akumulatora.
4. Byle jakie gumowe na jeden zaczepik zamknięcie wejść USB i HDMI - należy mocno uważać by nie urwać.
5. Brak elektronicznej migawki - jest fajnie rozbudowana funkcja "Time Lapse", która szybko może nam załatwić migawkę na 100.000 gwarantowanych pstryków.

Autofocus:
AF-S równie dobry jak w E-M1. Równie dobry znaczy super. AF-C całkiem nieźle sobie radzi, ale cudów się nie spodziewajcie - tu jeszcze lustrzanki są górą.

Stabilizacja:
Tutaj niestety działa tylko dobrze. Niestety ale nie jest to 5-osiowa stabilizacja z E-M1 i E-M5. Działa gorzej. Na pocieszenie powiem, że działa lepiej niż ta dwuosiowa z PENów, ale szału nie ma. Jeśli komuś na niej bardzo zależy, to nie będzie zachwycony jak właściciele starszego E-M5. Co ciekawie dość mocno szumi. Trochę mnie to irytowało na początku, ale po jakimś czasie mi przeszło.

Filmy:
Jak dla mnie podobnie jak e E-M1. Nie ma co narzekać, jeśli robi się je dla siebie. Niemniej widać cały czas złoty podział tortu MIkro4/3 pomiędzy firmą Olympus (foto), a Panasonic, gdzie nawet w budżetowym G5 dostaniemy europejskie 25p, a w Em10 nadal jedynie amerykańskie 30p. Chciałbym jeszcze zaznaczyć, że dla osób którym zależy bardziej na filmach, odradzam zakup E-M5, gdzie były one po prostu kiepskie.

Pozostałe atrakcje:
Korzystając z warsztatów oferowanych przez dystrybutora marki Samyang miałem okazję m. in. stworzyć m.in. swoje pierwsze "time lapsy". E-M10 ma tą funkcjonalność ciekawie rozbudowaną. Możemy ustawić interwał czasowy, ilość zdjęć i kiedy nastąpi pierwszy pstryk, a do tego ustawić, by automatycznie skręciło nam to filmik. HDRy działają, jednakże przez słabszą stabilizację nie ma już efektu wow i łatwo stracić detal przy fotografii w kiepskim świetle bez statywu - tu E-M1 rządzi.

Niemniej fajnie, że mamy wreszcie ciekawą i rozbudowaną propozycję od Olympusa w rozsądnej cenie.

The End

PS Tyle jeśli chodzi o moje gadanie, teraz czas na to co najważniejsze - czyli zdjęcia:
1.

2.

3. E-M10 + 75-300mm @300mm F/8

4. E-M10 + Samyang 7,5mm

5. E-M10 17mm 1,8 na f/4

6. E-M10 + 17mm 1,8

[Iwo]

Czas teraz na kilka zdjęć pokazujących jak się mają do siebie obiektywy z światełkiem 1,8: 17mm, 25mm i 45mm z nowym body OM-D EM10:

Czy warto kupić nowe korpusy Olympusa z matrycą 16MP? Moim zdaniem - bez dwóch zdań! Nowa matryca (ponoć od Sony) pozwala nie tylko mniej martwić się o szumy, ale i więcej wyciągnąć z cieni oraz świateł. Korzystając z mocnego popołudniowego Słońca popełniłem kilka zdjęć na maksimum możliwości E-PL1 (iso 100 i 1/2000) porównując wyniki z em10:

Różnica w DR widoczna na pierwszy rzut oka. W każdym momencie czuć przepaść pomiędzy nimi. Czy to przy wyciąganiu cieni czy odszumianiu. Nie powiem, żeby oddawanie kolorów a automatycznym balansie bieli było jakoś lepsze, bo w obu przypadkach mi się podobało. Dla zainteresowanych załączam RAWy.

[Iwo]

Czy warto kupić E-M10 wraz z nowym kompaktowym obiektywem 14-42 EZ?
Jeśli komuś bardzo zależy na niewielkich rozmiarach - czemu nie.
Nowy obiektyw jest całkiem niezły. Do dyspozycji mamy tylko i wyłącznie zoom uruchamiany silniczkiem. Niestety o klasycznym pierścieniu możemy pomarzyć - a co za tym idzie o szybkim i precyzyjnym ustawianiu ogniskowych. Osobiście wolę starszą wersję ze standardowym pierścieniem, zwłaszcza, że posiada funkcję blokowania i chowania tubusu obiektywu.
Jakościowo nie zauważyłem większych problemów pomiędzy oboma wersjami 14-42mm.
Dla zainteresowanych przesyłam trzy zdjęcia z kolejno: wersji EZ, II R i a także 12-50mm na 42mm:

Jak również na 14mm w tej samej kolejności plus 12mm z 12-50mm
:

Jak widać uszczelniany i największy 12-50mm w każdym przypadku jest ciut ciemniejszy.
No ale za to ma zarówno 12mm i 50mm. Dla zainteresowanych załączam RAWy.

[Iwo]

Chciałbym jeszcze napisać słów kilka o dwóch budżetowych teleobiektywach w systemie m43 Olympusa. Czyli:

1. mZD 75-300mm 4,8-6,7... i
2. Samyang 300mm 6,3

mZD 75-300mm jest systemowym ciemnozoomem. Kończy się na 6,7 przy 300mm ale i tak trzeba go domknąć trochę by było ostro. Niefajnie. Obiektyw mimo to daje radę -o ile jest niezła pogoda. Ciemnica dyskwalifikuje w moim mniemaniu ten obiektyw najbardziej. Nie chcę kupować teleobiektywu by podbijać zbytnio w dzień ISO już przy zwyczajnie zachmurzonej pogodzie.

Samyang 300mm 6,3 to obiektyw lustrzany, czyli manualny i to bez przysłony. Całkiem ostre szkiełko, trochę ostrzejsze od 75-300mm na 6,7. Trudny do opanowania - bez statywu lub pewnej ręki trudno wstrzelić się z ostrością i jednocześnie trafić idealnie z kadrem, bo wszystko lata. Pierwsze co stwierdziłem po otrzymaniu go na testy, to że trudniej jest złapać ostrość niż na Voigtlanderze 42,5 na f/0,95.
Miałem wrażenie że przy fotografowaniu żurawi oddalonych o jakieś 200mm głębia ostrości jest na ledwie kilka metrów.
Bez włączenia funkcji powiększenia ok 10x w LCD em10 nie dało rady poprawnie wyostrzyć, a statyw okazał się błogosławieństwem.
Jest co prawda jaśniejszy, lżejszy i mniejszy niż w 75-300mm, ale i tak nie ma lekko. Oba obiektywy są więc bardzo specyficzne.
Jeśli szukasz względnie niedrogiego i lekkiego 300mm, nie boisz się szkiełek manualnych niemniej jest to fajna opcja.
Poniżej dwa zdjęcia obgryzionego przez nadbiebrzańskie bobry drzewa. Jedno z O 75-300mm na 6,7 a drugie z S 300mm.

Przetestowałem trochę oba szkła, ponarzekałem na ostrość i ciemnicę 75-300, małą głębię ostrości i brak zooma 300mm.
Wtedy przypomniał mi się sprzedany parę lat temu fajny i obecnie niedrogi z drugiej ręki obiektyw... ZD 70-300mm.
W tym momencie chyba właśnie starego poczciwego Zuiko wolałbym najbardziej pod takie body em10 (z e-pl1 jest tragedia z af).
70-300mm też trzeba przymknąć, by było ostrzej, ale nie okłamujmy się: 5,6 robi różnicę. 75-300mm jest od ZD 70-300mm 4-5,6:

1. nieporównywalnie szybszy,
2. cichszy
3. niewiele mniejszy

No ale ZD 70-300mm jest z kolei:

1. Dostępny w niewielkiej cenie z drugiej ręki
2. Jaśniejszy w całym zakresie. Co najważniejsze kończy się na 5,6 przy 300mm.

Co za tym idzie w kategorii budżetowego tele pod mikro4/3 i tak wolę zatem tanie ZD 70-300mm pod 4/3, nawet nowe.

Na koniec kilka zdjęć z Łodzi:

[Karol]

Dużo dobrej roboty!

Nowa matryca (ponoć od Sony) pozwala nie tylko mniej martwić się o szumy, ale i więcej wyciągnąć z cieni oraz świateł. Korzystając z mocnego popołudniowego Słońca popełniłem kilka zdjęć na maksimum możliwości E-PL1 (iso 100 i 1/2000) porównując wyniki z em10

Tu bym polemizował. W E-PL1 natywne jest 200 ISO, przy 100 światła są wcześniej odcinane, w EM10 chyba jest podobnie. 200 ISO daję najszerszy DR, 100 najmniejszy szum.

[realnasty]

Fenomenalny test. Bardzo dziękuję. Niestety system nie pozwala dać plusa, może ktoś mnie wyręczy

[piasbog]

Świetny test. Dobrze że zwróciłes uwagę na zasilanie w EM-10. Marketingowcy Olympusa dobrze przemyśleli co zrobić aby ten aparat nie konkurował z EM-5. 200 zdjęć w obecnej temaraturze to 100 zdjęć przy -10, zapewne zapowiadany 300/4 będzie konsumował nieco więcej energii niż małe lekkie szkiełka. Słaba bateria i brak gripa z dodatkową praktycznie wyklucza ten aparat do niektórych zastosować. Pozdrawiam

[Karol]

Marketingowcy Olympusa dobrze przemyśleli co zrobić aby ten aparat nie konkurował z EM-5. 200 zdjęć w obecnej temaraturze to 100 zdjęć przy -10,

Ja akurat jestem zadowolony z takiego zasilania - równolegle chcę używać Pena. Zastanawiam się jednak dlaczego wynik Iwo jest taki słaby - te 200 zdjęć to rażąco mniej niż można zrobić Penem. Przy wyłączonej (kiedy niepotrzebna) stabilizacji i używaniu głównie wbudowanego EVF, który chyba mniej potrzebuje energii niż dotykowy LCD, wynik nie powinien odbiegać od Pena, a nawet teoretycznie powinien być lepszy. Czy posiadacze aparatu mogą potwierdzić, że wydajność zasilania jest dużo niższa niż w Penach?

[GoBo]

Na razie mamy go za krótko żeby coś mówić o baterii.
Jak zwykle początkowa zabawa to na 100% chodzący / przełączający się LCD + grzebanie w menu + spawdzanie co to Wi-Fi + time lapsy + inne cuda-wianki
Nawet w PEN ze 2 baterie to minimum.

[Karol]

Jest jeszcze jeden szczegół - elektryczny zoom.